บทที่ 43 คนทรยศ!

"จับพวกเรา... เพื่อต่อกรกับหยางหมิง งั้นหรือ?"

เมื่อได้ยินดังนั้น ทุกคนที่ถูกโยนลงหลุมดินก็เข้าใจความหมายของคำพูดของจางเป่นอวี้ฮั่นทันที

ที่แท้พวกเขาทั้งหมดถูกจับมาเป็นตัวประกัน เพื่อใช้ข่มขู่หยางหมิงในภายภาคหน้า

"ถึงต้องตาย ข้าก็จะไม่มีวันทำให้หัวเซียเสียหาย!" มีคนตะโกนด้วยความโกรธ

ต่อเสียงตะโกนด้วยความโกรธแค้นนั้น จางเป่นอวี้ฮั่นยิ้มเยาะพลางพูดว่า:

"อยากตายหรือ? ฮ่าๆ ตกอยู่ในมือข้าแล้ว จะตายหรือไม่ตายไม่ใช่เรื่องที่พวกเจ้าจะเลือกได้"

"แต่พูดอีกอย่าง ถ้าใครในพวกเจ้าเต็มใจจะเป็นสมุนของประเทศตะวันออกพวกเรา จงรักภักดีต่อจักรพรรดิ ข้าก็จะเมตตามอบกรีนการ์ดให้พวกเจ้า แม้อีกหนึ่งเดือนหัวเซียจะล่มสลาย พวกเจ้าก็ยังย้ายไปอยู่ประเทศตะวันออกและมีชีวิตต่อไปได้"

"เป็นไง? อยากได้กรีนการ์ดไหม?"

"ถ้าอยากได้ ก็คุกเข่าขอข้าสิ!"

"ฮ่าๆๆ!"

อีกด้านหนึ่ง ในยามเย็น หยางหมิงที่ออกไปต่อสู้ทั้งวันกลับมาพร้อมเหยื่อล่าจำนวนมาก

วันนี้เป็นวันที่สิบสองแล้วที่หยางหมิงมาถึงสนามรบหมื่นเผ่า

"ว้าว เจ้าผู้ครองกลับจากการล่าสัตว์อีกแล้ว"

ทันทีที่หยางหมิงกลับมาถึงดินแดน ก็มีชาวบ้านมากมายมารวมตัวดู

ทุกคนต่างสนใจสำรวจเหยื่อที่หยางหมิงนำกลับมา

"นี่มันแกะอะไร? ตัวใหญ่มาก ขนทั้งตัวเป็นสีแดง"

"นั่นคือสัตว์ประหลาดระดับดี แกะยักษ์มังกรไฟ ได้ยินว่ารสชาติอร่อยมากเลยนะ"

"พระเจ้า ยังมีมังกรบินสองปีกด้วย นั่นไม่ใช่สัตว์ประหลาดระดับยอดเยี่ยมหรอกหรือ? เจ้าผู้ครองถึงกับล่าสัตว์ประหลาดระดับยอดเยี่ยมที่บินได้มาด้วยหรือ?"

"เจ้าผู้ครองช่างแข็งแกร่งเหลือเกิน"

เมื่อมองดูเหยื่อที่หยางหมิงนำกลับมา ทุกคนต่างประหลาดใจยิ่งนัก

หยางหมิงเรียกคาร์ลมาสั่งให้จัดการเหยื่อ แล้วกลับไปที่คฤหาสน์เจ้าผู้ครอง

ทุกครั้งที่กลับจากการต่อสู้ หยางหมิงต้องอาบน้ำให้สะอาด ชำระคราบสกปรกและเลือดออกจากตัว

ไม่เช่นนั้นเลือดสัตว์ที่ติดตัวจะเหนียวเหนอะหนะน่ารำคาญ

"ติ๊ง~"

"ติ๊งติ๊งติ๊ง~~"

หยางหมิงเพิ่งอาบน้ำเสร็จออกมาจากห้องน้ำ ก็ได้ยินเสียงแจ้งเตือนเร่งด่วนจากระบบ

"รีบร้อนขนาดนี้? ไป่เสวียจีหาหรือ?" หยางหมิงพูดกับตัวเอง

ตั้งแต่ไป่เสวียจีมาคุยกับหยางหมิงครั้งหนึ่ง ทั้งสองก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย

หยางหมิงเปิดหน้าแชทเพื่อน

ไป่เสวียจีพูดตรงประเด็นเหมือนเคย เธอพูดเข้าเรื่องทันที:

"หยางหมิง พิกัดของเจ้าถูกเปิดเผยแล้ว!"

"อ้อ รู้แล้ว" หยางหมิงตอบ

เห็นท่าทีไม่ใส่ใจของหยางหมิง ไป่เสวียจีอดพิมพ์เตือนไม่ได้:

"หยางหมิง เจ้ารู้หรือไม่ว่าตอนนี้เจ้าอยู่ในสถานการณ์อะไร? มหาอาณาจักรเหม่ยลี่ ประเทศตะวันออก มหาอาณาจักรแดฮัน อาณาจักรสุริยาราตรี อาณาจักรเหงียน ต่างต้องการชีวิตของเจ้า เข้าใจไหม?"

"รู้แน่นอน พวกเขาก็แค่ต้องการขัดขวางไม่ให้ข้าช่วยหัวเซียไม่ใช่หรือ?" หยางหมิงย้อนถาม

มหาอาณาจักรเหม่ยลี่ต้องการกำจัดหัวเซีย นี่เป็นเรื่องปกติ

แต่ทำไมประเทศในเอเชียตะวันออกเหล่านี้ถึงต่อต้านหัวเซียตลอด รอคอยที่จะเห็นหัวเซียล่มสลายอย่างใจจดใจจ่อ?

เหตุผลง่ายๆ สำหรับประเทศในยุโรป โรมเป็นเพียงประวัติศาสตร์และตำนาน แต่สำหรับประเทศในเอเชียตะวันออก "โรม" ยังคงอยู่เสมอมา และยืนหยัดไม่ล้มมาหลายพันปี กดพวกเขาจนหายใจไม่ออก

ตราบใดที่หัวเซียยังไม่ล่มสลาย ประเทศตะวันออก มหาอาณาจักรแดฮัน อาณาจักรเหงียน และประเทศเอเชียตะวันออกอื่นๆ ก็จะไม่มีวันได้นั่งร่วมโต๊ะ

ดังนั้น ประเทศตะวันออก มหาอาณาจักรแดฮัน และประเทศเอเชียตะวันออกต่างอยากให้หัวเซียหายไปโดยเร็ว

แต่พูดอีกอย่าง แม้ตอนนี้ประเทศในเอเชียตะวันออกจะดูถูกและดูหมิ่นหัวเซีย แต่หากอีกหนึ่งเดือนหัวเซียล่มสลาย พวกเขาก็จะรีบออกมาแย่งกันอ้างว่าใครคือผู้สืบทอดอารยธรรมหัวเซียที่แท้จริง

เหมือนตอนที่โรมล่มสลาย หลายประเทศในยุโรปต่างประกาศว่า "ตนคือผู้สืบทอดโรมที่แท้จริง"

ปมด้อย อ่อนไหว และรักษาหน้า

"เฮ้ หยางหมิง!" เห็นหยางหมิงเงียบไปอีก ไป่เสวียจีจึงพูดขึ้นว่า "ให้ข้าส่งวิดีโอให้ดูไหม"

[เจ้าผู้ครองระดับสูงไป่เสวียจีส่งวิดีโอมาให้คุณ จะรับหรือไม่?]

"รับ"

หยางหมิงรับวิดีโอแล้วเปิดดู

ช่วงเริ่มต้นของวิดีโอ ใบหน้าชาวหัวเซียสิบกว่าคนปรากฏบนหน้าจอ พวกเขาคุกเข่าพร้อมกัน ร้องไห้พลางพูดว่า:

"ขออภัย เพื่อนๆ จากประเทศต่างๆ ในบลูสตาร์ ข้าละอายที่เป็นชาวหัวเซีย!"

"ข้าขอกล่าวคำขอโทษในนามของหัวเซียต่อประเทศต่างๆ ในโลก เพราะหัวเซียทรยศต่อบลูสตาร์ เพื่อให้ได้มาซึ่งกำลังทหารที่แข็งแกร่งขึ้น หัวเซียได้ร่วมมือกับเผ่าพันธุ์อื่นมาตั้งแต่ปีที่แล้ว"

"เพื่อนๆ นานาชาติ พวกท่านรู้ไหมว่าทำไมหยางหมิงถึงอัพเกรดได้เร็วขนาดนี้?"

"เพราะเขาได้รับความช่วยเหลือจากเผ่าพันธุ์อื่น!"

"หยางหมิงเป็นหุ่นเชิดที่เผ่าพันธุ์อื่นหนุนหลัง การที่เขาอัพเกรดได้เร็วขนาดนี้ ล้วนเป็นเพราะเผ่าพันธุ์อื่นให้ทรัพยากรมากมายจากเบื้องหลัง!"

"ข้าละอายที่เป็นชาวหัวเซีย และข้าขอขอบคุณชาวประเทศตะวันออกผู้มีน้ำใจ ที่มอบกรีนการ์ดให้ข้า อนุญาตให้ข้าเข้าร่วมประเทศตะวันออก"

หยางหมิงดูวิดีโอจบแล้ว ยังคงนิ่งเฉย แต่พิมพ์ถามไป่เสวียจีว่า:

"วิดีโอนี้เกี่ยวกับอะไร?"

"สามวันก่อน เจ้าผู้ครองของประเทศเราหลายคนถูกประเทศตะวันออกและมหาอาณาจักรเหม่ยลี่จับไปคุมขัง แล้วก็ถ่ายวิดีโอนี้" ไป่เสวียจีอธิบาย

"อ้อ พวกเขากลายเป็นคนทรยศ" สายตาของหยางหมิงเริ่มเย็นชาลง

ไป่เสวียจีพยายามเกลี้ยกล่อม:

"หยางหมิง วิดีโอนี้แพร่กระจายในช่องแชทไปแล้ว พวกมหาอาณาจักรเหม่ยลี่และประเทศตะวันออกคงใช้เป็นข้ออ้างให้นาโต้โจมตีเจ้า เจ้าควรรีบย้ายดินแดนไปที่อื่นไหม?"

เพื่อจัดการกับหยางหมิง พวกนี้ช่างทุ่มเทความพยายามจริงๆ

เพราะนาโต้เป็นองค์กรทหารระหว่างประเทศ หากต้องการส่งกำลังทหาร ก็ต้องมีข้ออ้างที่ชอบธรรม

วิดีโอนั้น คือข้ออ้างของพวกเขา

แต่ก็แสดงให้เห็นว่า พวกมหาอาณาจักรเหม่ยลี่และประเทศตะวันออกให้ความสำคัญกับหยางหมิงมากแค่ไหน

เช่นเดียวกับที่ไป่เสวียจีกล่าว ขณะนี้ช่องแชทของบลูสตาร์เดือดพล่านไปหมด

วิดีโอนั้นถูกปักหมุดไว้บนช่องแชท

"หลักฐาน นี่คือหลักฐานที่หัวเซียร่วมมือกับเผ่าพันธุ์อื่น!"

"ชาวหัวเซียน่ารังเกียจ ถึงกับทรยศต่อบลูสตาร์ ร่วมมือกับเผ่าพันธุ์อื่น"

"ในพื้นที่สู้รบของสนามรบหมื่นเผ่า บลูสตาร์ของเราอยู่ในสถานะเสียเปรียบอยู่แล้ว แต่หัวเซียยังจะนำหมาป่าเข้าบ้าน"

"หัวเซียน่าชัง ประเทศนี้ต้องถูกทำลายจึงจะสาสมกับความผิด"

"น่าแปลกใจไม่น้อยที่หยางหมิงคนนั้นอัพเกรดได้เร็วขนาดนี้ ที่แท้ก็เป็นสมุนของเผ่าพันธุ์อื่น!"

"เขาเป็นคนทรยศต่อมนุษยชาติ ไม่ควรปล่อยให้มีชีวิตอยู่ คนทรยศสมควรตาย!"

"ใช่ ต้องประหารเขา"

ขณะที่เจ้าผู้ครองจากประเทศต่างๆ กำลังถกเถียงกันอย่างเดือดดาล ตัวแทนของมหาอาณาจักรเหม่ยลี่ก็ปรากฏตัว

ทรัมป์ ผู้อยู่อันดับสามของตารางจัดอันดับได้กล่าวขึ้น

"ทุกท่าน ข้าคือทรัมป์ เจ้าผู้ครองแห่งมหาอาณาจักรเหม่ยลี่ คงได้ดูวิดีโอที่หัวเซียร่วมมือกับเผ่าพันธุ์อื่นกันแล้วใช่ไหม?"

"บลูสตาร์คือบ้านของพวกเรา เราไม่มีวันยอมให้คนทรยศที่ทำลายบลูสตาร์มีตัวตนอยู่!"

"ดังนั้น พวกเรามหาอาณาจักรเหม่ยลี่จึงตัดสินใจ ลงมือเพื่อความยุติธรรม! ส่งกองทัพปราบปรามหัวเซีย สังหารหยางหมิงให้ได้ไม่ว่าต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม!"

"ข้าขอประกาศว่า อีกสามวัน มหาอาณาจักรเหม่ยลี่จะประกาศสงครามกับหัวเซียอย่างเป็นทางการ!"

คำประกาศของทรัมป์ทำให้ช่องแชทระเบิดในทันที ทำให้ทุกคนสะท้านไปทั้งร่าง

นี่คือข่าวใหญ่ที่สั่นสะเทือนอย่างไม่ต้องสงสัย

แม้ที่นี่จะเป็นพื้นที่ทดสอบ ในหลายกรณีจะไม่ส่งผลกระทบต่อการเมืองระหว่างประเทศของบลูสตาร์ แต่ไม่ต้องสงสัยเลยว่าสงครามครั้งใหญ่หลีกเลี่ยงไม่ได้

และหลังจากที่ทรัมป์ประกาศสงครามไม่นาน ตัวแทนของอาณาจักรสุริยาราตรีก็ออกมาประกาศในช่องแชทเช่นกัน

"เพื่อสนับสนุนความยุติธรรม อาณาจักรสุริยาราตรีจะร่วมกับมหาอาณาจักรเหม่ยลี่ ส่งเจ้าผู้ครองที่แข็งแกร่งที่สุดออกไปปราบปรามหัวเซีย!"

(จบบท)