บทที่ 410 บางทีเราอาจประเมินเผ่าแมลงต่ำเกินไป!

หลังจากกินยาฟื้นฟูร่างกาย สภาพของซูยี่ก็ฟื้นคืนมาภายในไม่กี่วินาที

จากนั้น เขาก็เริ่มฆ่าฟันอีกครั้ง

ดาบผู้พิทักษ์ด่านนับร้อยเล่มหมุนวนในอากาศ เก็บเกี่ยวชีวิตของแมลงไม่หยุด

แมลงที่มีชีวิตในสนามรบเหลือน้อยลงเรื่อยๆ นักรบพลังพิเศษของกองทัพเจ็ดสังหารระเบิดพลังการต่อสู้ที่แข็งแกร่งขึ้น

เพราะชัยชนะอยู่ในสายตาแล้ว

บนกำแพงเมือง อาวุธเลเซอร์ยิงลำแสงไม่หยุด สังหารแมลงทีละตัว

การต่อสู้ดำเนินมาสามชั่วโมง แมลงตัวสุดท้ายถึงถูกซูยี่สังหาร

"การต่อสู้จบแล้ว!"

ซูยี่มองซากศพและเปลวไฟที่เต็มพื้น ถอนหายใจอย่างโล่งอก

ยังมีแมลงบาดเจ็บบางตัวที่ยังขยับอยู่ แต่นักรบกองทัพเจ็ดสังหารไม่มีแรงจะซ้ำอีกแล้ว

พวกเขานั่งกับพื้นอย่างอ่อนแรง ทุกคนกำลังกินสัตว์กลายพันธุ์เพื่อเติมพลัง

แม้แต่คนในหน่วยแพทย์ก็เช่นกัน ทุกคนล้าจนหมดแรง ไม่มีแรงจะลงมือซ้ำอีก

ยกเว้นซูยี่ คนอื่นๆ แทบไม่มีแรงเหลือแล้ว

ดังนั้น งานซ้ำจึงตกเป็นของซูยี่

ซูยี่ทั้งซ้ำทั้งเก็บซากแมลงเข้าพื้นที่เก็บของของตัวเอง

แมลงพวกนี้ใช้เป็นพลังงานได้ สามารถใช้แทนน้ำมันได้

ศูนย์วิจัยวิทยาศาสตร์ของกองทัพเจ็ดสังหารได้เปลี่ยนซากแมลงเป็นของเหลวสำเร็จแล้ว หลังเปลี่ยนเป็นของเหลวมีประสิทธิภาพดีกว่าน้ำมันเบนซิน สามารถใช้เป็นพลังงานใหม่ได้แล้ว

แมลงกว่าแสนตัว ถูกเผาไปไม่ถึงหนึ่งในสาม ที่เหลือเก็บได้ทั้งหมด

มีซากแมลงพวกนี้ ก็สามารถลองพัฒนาจรวดรุ่นใหม่ได้ ใช้ของเหลวจากซากแมลงเป็นเชื้อเพลิง

หลังจัดการสนามรบเสร็จ พื้นที่เก็บของของซูยี่ก็เต็มแน่น

ดังนั้น ซูยี่จึงกลับไปที่จวนเจ้าเมืองครู่หนึ่ง เทซากศพทั้งหมดไว้ในคลัง จากนั้นซูยี่ถึงกลับออกมานอกเมืองอีกครั้ง

"ซูยี่ แมลงกลุ่มที่สองเข้าไปในเขตป่า พวกมันกำลังล่าสัตว์กลายพันธุ์เพื่อเก็บลูกแก้วสมองและซากศพ"

ซูยี่เพิ่งมาถึงนอกเมือง ก็ได้รับข่าวกรองจากหลิงเยว่

เห็นได้ชัดว่าหลิงเยว่เข้าถึงเขตสื่อสารของกองทัพเจ็ดสังหารแล้ว

ก่อนหน้านี้ หลิงเยว่ไม่มีข่าวส่งกลับมาเลย

กำลังเก็บลูกแก้วสมองหรือ?

ซูยี่ขมวดคิ้ว พูดว่า "นี่ไม่ใช่ข่าวดีเลย พวกมันเก็บลูกแก้วสมองและซากศพต้องเพื่อฟักแมลงแน่ๆ"

"ถึงไม่ใช่เพื่อฟัก ก็ต้องมีผลต่อการฟักแน่ ซูยี่ การต่อสู้ของพวกคุณจบแล้วหรือ?" หลิงเยว่เห็นด้วยกับการคาดการณ์ของซูยี่ คิดว่าเผ่าแมลงต้องเก็บลูกแก้วสมองและซากสัตว์กลายพันธุ์เพื่อขยายพันธุ์และอยู่รอดแน่นอน

"จบแล้ว เราฆ่าแมลงหมดทุกตัว คลี่คลายวิกฤตแมลงรอบนี้ได้แล้ว แค่ไม่รู้ว่ารอบหน้าจะมาเมื่อไหร่" สีหน้าซูยี่ไม่ได้ผ่อนคลาย เพราะเขาไม่รู้ว่าการโจมตีครั้งหน้าจะมาเมื่อไหร่ และไม่รู้ว่าแมลงรอบหน้าจะแข็งแกร่งขึ้นหรือไม่

ถ้าทำลายรังแมลงไม่ได้ ก็ไม่มีทางขจัดภัยคุกคามจากเผ่าแมลงได้

หลิงเยว่ไม่พูดอะไรอีก แค่เร่งความเร็วกลับมาข้างกายซูยี่

มองดูความเสียหายทั่วพื้นที่ อารมณ์ของหลิงเยว่ก็หนักอึ้ง

ทุกที่เต็มไปด้วยพื้นที่ไหม้เกรียม อีกทั้งซากแมลงมากมายกำลังไหม้หรือมีควันลอย

"ซูยี่ คุณไปพักเถอะ ฉันจะทำความสะอาดสนามรบเอง" หลิงเยว่พูดขึ้นตรงๆ

"ไม่เป็นไร ฉันไม่เหนื่อย ทำด้วยกันเถอะ พวกเขา คงต้องฟื้นตัวอีกหลายชั่วโมงถึงจะดีขึ้น" พูดพลางซูยี่หันไปมองนักรบพลังพิเศษที่หมดแรงและบาดเจ็บเหล่านั้น

ทุกคนใช้แรงจนหมดตัว ถ้าจำนวนเผ่าแมลงมีมากกว่านี้ อาจจะมีคนเสียสละชีวิตมากมาย

โดยรวมแล้ว กองทัพเจ็ดสังหารยังอ่อนแอเกินไป ขาดแคลนนักรบพลังพิเศษระดับสามและสูงกว่านั้นมาก

ต้องหาทางเพิ่มพลังให้กองทัพเจ็ดสังหาร เมื่อพวกเขาแข็งแกร่งขึ้น จึงจะรับมือสถานการณ์ที่ยากลำบากกว่านี้ได้

จะเพิ่มพลังอย่างไร?

มีสองทาง หนึ่งคือใช้ลูกแก้วสมอง ง่ายและรวดเร็ว

อีกทางคือเพาะปลูกพืชที่เพิ่มพลังอย่างผลมังกรเพลิงสีชาด ให้นักรบกองทัพเจ็ดสังหารกินเพื่อเพิ่มพลัง

ทั้งสองทางนี้ ซูยี่เตรียมจะพัฒนา

มีหลิงเยว่มาช่วย สนามรบก็ถูกทำความสะอาดอย่างรวดเร็ว

นักรบกองทัพเจ็ดสังหารค่อยๆ มีแรงกลับมาบ้าง ซูยี่พาพวกเขากลับเข้าเมือง ใช้รถขนพวกเขากลับจวนเจ้าเมือง

คนในศูนย์บัญชาการจับตาดูรังแมลงและนอกเมืองตลอด ต้องแน่ใจว่าวันนี้เผ่าแมลงจะไม่โจมตีนครเหล็กนิรันดร์อีก ถึงจะถือว่าผ่านวิกฤตครั้งนี้ไปได้

หลังจากซูยี่กลับมาที่จวนเจ้าเมือง ก็มาที่ศูนย์บัญชาการกับหลิงเยว่

"ท่านผู้บัญชาการ แมลงที่ล่าสัตว์กลายพันธุ์เริ่มทยอยกลับรังแมลงแล้ว เราจำเป็นต้องส่งโดรนเข้าไปในรังแมลงไหมครับ?" ซู่รุ่ยเห็นซูยี่และหลิงเยว่ปรากฏตัว รีบเข้ามารายงานทันที

"ลองดูได้ เราจำเป็นต้องเข้าใจสถานการณ์ในรังแมลงให้มากขึ้น ใช้พวกขนาดเล็ก ที่ยากจะถูกพบ" ซูยี่รู้ว่าไข่แมลงสามารถเพิ่มพลังได้ แต่ไม่มีวิธีเข้าไปในรังแมลง

ไม่อย่างนั้น การมีอยู่ของรังแมลงจะสามารถเพิ่มพลังให้กองทัพเจ็ดสังหารได้แน่นอน

"ได้ เราสามารถใช้โดรนนกฮัมมิ่งเบิร์ด" ซู่รุ่ยเลือกรุ่นหนึ่งทันที

ซูยี่พยักหน้า เห็นด้วยกับข้อเสนอของซู่รุ่ย

จากนั้น เจ้าหน้าที่ควบคุมโดรนก็เริ่มส่งโดรนนกฮัมมิ่งเบิร์ดออกมาจากโรงเก็บโดรนใต้ดินแห่งหนึ่งใกล้รังแมลง

กองทัพเจ็ดสังหารสร้างโรงเก็บโดรนใต้ดินไว้มากมายนอกเมืองและในเขตเมืองหลินเซียง เก็บโดรนไว้จำนวนมาก

เพราะการบินจากในเมืองมานอกเมืองต้องใช้เวลา บินไปเมืองหลินเซียงต้องใช้เวลานานกว่า ถ้าวางโรงเก็บโดรนไว้ที่เมืองหลินเซียงก็จะย่นเวลาได้

อย่างนี้ พวกเขาก็สามารถใช้โดรนสำรวจสถานการณ์นอกเมืองได้อย่างรวดเร็ว

หลายชั่วโมงต่อมา โดรนที่เล็กกว่านกฮัมมิ่งเบิร์ดครึ่งหนึ่งก็ปรากฏในพื้นที่รังแมลง

เพิ่งจะพยายามบินเข้าไป ซูยี่และคนอื่นๆ ก็เห็นสายฟ้าพุ่งออกมาจากรังแมลง ฟาดใส่โดรนนกฮัมมิ่งเบิร์งเหล่านั้น

เห็นภาพนี้ ซูยี่และหลิงเยว่ขมวดคิ้วทันที

"รังแมลงมีกลไกป้องกันด้วยหรือ แถมยังใช้ไฟฟ้า?" หลิงเยว่แทบไม่อยากเชื่อ

"บางที เราอาจจะประเมินระดับเทคโนโลยีของมันต่ำเกินไปตลอด บางที เผ่าแมลงอาจจะมีเทคโนโลยีขั้นสูงด้วย แน่นอน อาจจะเป็นพลังพิเศษคล้ายพลังสายฟ้าก็ได้" ซูยี่มองโดรนนกฮัมมิ่งเบิร์ดที่หายไปจากหน้าจอ วิเคราะห์ออกมา

จะเป็นอย่างไรกันแน่ ต้องเข้าไปในรังแมลงถึงจะรู้ได้

จากภายนอก สังเกตอะไรไม่ได้มาก

"พอได้แล้ว ไม่จำเป็นต้องเสียโดรนไปอีก" ซูยี่สั่งยกเลิกแผนสำรวจทันที

จำนวนโดรนมีจำกัด ตอนนี้แม้พวกเขาจะมีกำลังการผลิตบ้างแล้ว แต่ผลิตได้น้อยมาก ผลิตโดรนสักตัวก็ไม่ง่าย จึงไม่จำเป็นต้องมาเสียเปล่าตรงนี้

ซูยี่และหลิงเยว่สังเกตการณ์อยู่ครู่หนึ่ง ก็เตรียมออกจากศูนย์บัญชาการเพื่อไปพัก

แต่ยังไม่ทันออกจากศูนย์ควบคุม พวกเขาก็ได้รับคำขอติดต่อ เป็นคำขอติดต่อจากกองทัพ

(จบบท)