บทที่ 335: อวิ๋นอวิ๋น
"ไม่ใช่ครับ" อู๋ซางหยุดเรียกแล้วหันมามองเฉียวซางด้วยความสงสัย "ทำไมอยู่ดีๆถึงถามแบบนี้ล่ะครับ?" "ก็แค่ถามไปงั้นแหละ" เฉียวซางตอบ เธอไม่ได้พูดตรงๆว่าเธอรู้สึกว่าลุงจางคนนั้นมีบางอย่างแปลกๆ คนคนหนึ่งจะดีกับคนอื่นโดยไม่มีเหตุผลได้ขนาดนั้นจริงเหรอ? แล้วถ้าไม่มีโทรศัพท์ติดตัว ทำไมถึงไม่หาวิธีติดต่อก่อน? ...
