บทที่ 290 อสูรราชาพยัคฆ์ตกใจจนขวัญหนีดีฝ่อ
กลุ่มสัตว์อสูรต่างจ้องมนุษย์ด้วยสายตาโกรธเกรี้ยว แม้พวกมันจะถูกจับมัดจนแน่นหนาเหมือนข้าวต้มมัด ในเวลาเพียงสองสามกระบวนท่าโดยไม่ได้ตั้งตัว แต่ตอนนี้มนุษย์กลับบอกให้พวกมันกลั้นหายใจ? เช่นนั้นฆ่าข้าให้ตายด้วยดาบเดียวเถอะ! "พวกมนุษย์ชั่วช้า ถ้าแน่จริงก็มาฆ่าข้าเสียสิ" "นักรบเช่นข้ายอมตายได้ แต่ไม่ยอมถูก...
