บทที่ 106 ข้อมูลสำคัญ
เรื่องนี้จะมีตอนฟรีทั้งหมด 1-200 ตอน และ....ถ้ายอดกดไลก์เพิ่ม 100 ก็จะแถมให้ฟรี 20 ตอนครับ (ปล.เริ่มนับจาก 8700 นะ เช่นขึ้นไป 8800 ก็บวกให้ 20 ตอน ถ้ายอดมันขึ้นยันจบเรื่อง ก็เปิดให้ฟรีหมดอะ)
*ครบหมื่น แถม 100 ตอนไปอีก เอาเป็นว่าจำกัดวันด้วยแล้วกัน เพราะงี้ถ้าเกิดครบขึ้นมาแบบ 2 ปีต่อมาลืมแหง เอาถึง 1/4/2568 นะครับ ก็คือ 1 เมษายน*
แฟนเพจกดไลก์ได้ที่ ยักษาแปร | Facebook
บทที่ 106 ข้อมูลสำคัญ
พี่แมวอ้วนขยับแก้มกลม ๆ แล้วพุ่งออกไป! ระเบิดพลังดุจยักษา!
เขาเดินก้าวใหญ่ ๆ สองสามก้าว โค้งตัวลงราวกับเสาหินหนา ๆ ยันกำแพงสีดำของโรงงานกำจัดขยะไว้แน่น:
「อ้วนสาม!」
อ้วนสาม ได้ยินเสียงก็กระโจนขึ้น เหยียบไหล่พี่แมวอ้วน
「อาจวง!」
อาจวง ปีนป่ายขึ้นไป เหยียบไหล่อ้วนสาม ยันกำแพงไว้
「ไอ้สอง!」
ผอมบางราวกับนก รวดเร็วราวฟ้าแลบ! ไอ้สอง เหมือนใช้เวทมนตร์ ไวปานสายฟ้าแล่บ ปีนขึ้นไปเป็นส่วนสุดท้ายของ "มนุษย์เสาหลัก" !
หลินเสวียนอึ้งไปเลย
ถึงแม้ว่า "ท่าไม้ตายร่วมร่าง" นี้จะเคยเห็นมาแล้วเมื่อคืน แต่ตอนนั้นมีเรื่องให้สนใจเยอะแยะมากมาย ตาแทบไม่ทัน เลยไม่มีโอกาสได้ชื่นชมศิลปะแห่งร่างกายแบบนี้ให้เต็มที่
วันนี้ได้ดูขั้นตอนการรวมร่างทั้งหมดอย่างครบถ้วน รู้สึกได้ถึงความมันส์แบบเหมือนบอกว่า "ฉันมาเพื่อจะเป็นหัวหน้า!" จริง ๆ
「หนิงหนิง กระโดดก่อน! รีบหน่อย！」
พี่แมวอ้วนแบกรับน้ำหนักทั้งหมด ร่างกายตึงเครียด หน้าแดงก่ำ
ซีซีที่สวมหน้ากากอุลตร้าแมนมองหลินเสวียน
หลินเสวียนพยักหน้า
เธอกระโดดออกไป ราวกับนกนางแอ่น กระโดดเบา ๆ สองสามทีก็ขึ้นไปอยู่บนไหล่ไอ้สอง แล้วก็แอ่นตัว ตึง ยืดตัวกระโดดไกล! ใช้มือและเท้าประสานกัน กระโดดข้ามกำแพงโรงงานกำจัดขยะสูงแปดเมตรได้สำเร็จ
「หลินเสวียน ถึงตานายแล้ว！」
พี่แมวอ้วนสั่งการต่อไป
หลินเสวียนถอยหลังสองก้าว เริ่มวิ่งเร็วขึ้น!
ทักษะปาร์กัวกับวิชาตัวเบาแบบซีซีต่างกันลิบลับ ปาร์กัวเน้นพลังดิบล้วน ๆ พละกำลังมหาศาล ย่อมสร้างความมหัศจรรย์ได้
ลุย!
พลังการระเบิดขั้นสุดยอด!
พรวด ๆ ๆ เหมือนปีนบันไดขึ้นสวรรค์ ใช้แรงกระแทกพุ่งขึ้นไปเกาะไหล่คนสองคน แล้วต่อด้วยการกระโดดสองชั้น เกาะร่องรอยบนกำแพง ใช้ปลายนิ้วดัน ปีนข้ามไปได้อย่างลื่นไหล!
ตุ๊บ
ลงจอดอย่างนุ่มนวล
หลินเสวียนมองซ้ายมองขวา ก็ยังเหมือนเดิม มีแต่โซฟาและเฟอร์นิเจอร์เก่า ๆ เต็มไปหมด
มองไปไกล ๆ ยังเห็นกำแพงเหล็กสูงใหญ่……ประตูเหล็กหนาหนักปิดสนิท โรงงานกำจัดขยะเงียบสงบมาก ไม่มีรถขยะสักคัน
ดูเหมือนว่า ยังไม่ถึงเวลาที่รถขยะจะกลับมา
เมื่อวานหลินเสวียนได้ยืนยันแล้วขณะคลานไป ว่ารถขยะเหล่านั้นไม่มีคนขับ การเคลื่อนที่และเส้นทางการวิ่งของรถทุกคัน ล้วนเป็นไปตามโปรแกรมที่ตั้งไว้
หลังจากขนขยะเสร็จ ก็จะหมุนรถกลับทันที แล้วขับผ่านประตูเหล็กกลับเข้าเมืองตงไห่ใหม่ เพื่อขนขยะต่อไป
นั่นหมายความว่า……
เมืองตงไห่ใหม่มีระบบอัตโนมัติและความชาญฉลาดสูงมาก อาจมีหุ่นยนต์ AI และอุปกรณ์อัตโนมัติทำงานแทนคนแล้ว
ดังนั้นเมืองตงไห่ใหม่น่าจะไม่ต้องการแรงงานระดับล่างมากนัก……เพราะบริการ การขนส่ง และงานประจำวันส่วนใหญ่ใช้หุ่นยนต์แทนได้
แน่นอน นี่เป็นเพียงการคาดเดาของหลินเสวียน
หลินเสวียนไม่รู้ว่าเมืองตงไห่ใหม่เป็นอย่างไรจริง ๆ ต้องรอจนกว่าจะได้เข้าไปดูด้วยตาตัวเอง
「รีบหลบไปเลย! โดรนมาแล้ว！」
ซีซีลากหลินเสวียนวิ่งไปหลบหลังกองขยะที่อยู่ไกลออกไป
ฟิ้ว……
ฟิ้ว……
สิบวินาทีให้หลัง โดรนเฝ้าระวังก็บินผ่านมาเหนือหัว เก็บภาพทุกอย่างในรัศมี 20 เมตรได้หมด แต่ตอนนี้ทั้งหลินเสวียนและซีซีหลบไปอยู่จุดบอดนอกรัศมีนั้นแล้ว จึงรอดพ้นสายตาไป
หลินเสวียนเหลือบมองนาฬิกาข้อมือ
00:05
「ยังมีเวลาเหลือเฟือ」
เขาหันไปมองห้องควบคุมกลางโรงงานกำจัดขยะ ตอนนี้ไม่มีใครอยู่เลย จากประสบการณ์เมื่อวาน เจ้าหน้าที่ที่ใส่หูฟังบลูทูธคนนั้นน่าจะเดินมาประมาณ 00:20 แล้วก็ไปนั่งยิ้มอยู่คนเดียวในห้องควบคุม
「เราไปดักรอที่รถบรรทุกขยะทิ้งตู้นิรภัยไว้ก่อนดีกว่า จะประหยัดเวลาได้เยอะ」
หลินเสวียนชี้ไปยังพื้นที่โล่ง ๆ แห่งหนึ่งในระยะไกล:
「น่าจะอยู่แถวนั้นแหละ ประมาณ 00:25 จะมีขบวนรถบรรทุกขยะออกมาจากประตูเหล็ก รถบรรทุกคันที่จะเทขยะลงตรงนั้น นั่นแหละที่บรรทุกตู้นิรภัยฮาฟเนียมอัลลอยที่เราตามหาอยู่」
「นายรู้ได้ยังไงละเอียดขนาดนี้? 」ซีซีถามด้วยความประหลาดใจ:
「ตำแหน่งการเทขยะของรถบรรทุกขยะพวกนี้คำนวณแบบเรียลไทม์ ไม่มีเส้นทางตายตัว มันจะสแกนพื้นที่ก่อนแล้วคำนวณตำแหน่งที่จะเทขยะลง...นี่ไม่ใช่การตั้งค่าล่วงหน้านะ」
「เรื่องแค่นี้ไม่สำคัญ ไม่ต้องสนใจหรอก เชื่อผมก็พอ เราเป็นพวกเดียวกัน ผมจะโกหกคุณได้ยังไง? 」
หลินเสวียนไม่คิดจะเสียเวลามาอธิบายกับซีซีหรอก ฝันนี้เหลือเวลาอีกแค่ไม่กี่สิบนาทีก็จะจบแล้ว ช่วงก่อนหน้านี้เขากับซีซีและพี่แมวอ้วนทะเลาะกันจนปากเปื่อยมาหลายวันแล้ว เหนื่อยจริง ๆ …
「เอาเป็นว่าเชื่อผมเถอะ เรารีบวิ่งไปเลย」
「หุ่นยนต์พวกนี้ตาบอดหมด เจ้าหน้าที่ตรวจตราจะมาเดินตรวจประมาณเที่ยงคืนยี่สิบนาที ก่อนเวลานั้นเราปลอดภัยแน่นอน วิ่งไปเลยไม่ต้องหลบซ่อน」
หลินเสวียนวางแผนเส้นทางพวกนี้ไว้ก่อนเข้ามาในฝันแล้ว
ถ้ารอให้รถขนขยะขนขยะเสร็จแล้วค่อยคลานไป ค่อย ๆ หลบ ๆ ซ่อน ๆ เข้าไปใกล้ตู้เซฟ เวลาไม่พอแน่ ๆ
เหมือนกับครั้งก่อน พอเขากับซีซีไปถึงใกล้ ๆ ตู้เซฟ เวลา 00:42 น. ก็มาถึงแล้ว แสงสีขาวก็ทำลายทุกอย่าง แม้แต่จะแตะตู้เซฟยังไม่ได้เลย
ดังนั้นต้องรีบวิ่งไปถึงก่อน เพื่อจะมีเวลาลองใส่รหัส และเปิดตู้เซฟให้ได้
ซู๊บ————ซู๊บ————
นอกกำแพง จู่ ๆ ก็มีเสียงนกหวีดดังขึ้นอย่างรวดเร็ว
หลินเสวียนมองไปที่นกหวีดในมือ นั่นคือนกหวีดที่พี่แมวอ้วนให้มาเมื่อครู่ บอกว่าถ้าได้ยินเสียงนกหวีด ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม ให้ถอนตัวทันที
「น่าจะเด็กผู้หญิงคนนั้นที่ชื่อหลี่หนิงหนิงตื่นแล้วล่ะ」ซีซีพูด
「ผมว่าอย่างนั้นเหมือนกัน」
เรื่องแบบนี้เคยเกิดขึ้นมาแล้วครั้งหนึ่ง หลินเสวียนเลยไม่แปลกใจ
เขาเอาไว้ใส่ปาก แล้วเป่าเสียงดัง ถือเป็นการตอบรับพี่แมวอ้วน ให้พวกเขารีบถอนตัว
「คุณทำอะไรหลี่หนิงหนิงกันแน่？」
หลินเสวียนมองซีซีอย่างจับผิด ความสงสัยเต็มดวงตา เขาจำได้ว่าซีซีมีปืน ครั้งก่อนที่เข้าไปในความฝัน เธอยังเอาปืนจ่อเขาอยู่เลย แต่ถ้าหลี่หนิงหนิงถูกยิง……แล้วทำไมเธอยังคลานมาบอกข่าวกับกลุ่มแมวดำหน้าบึ้งได้ล่ะ？
「ไม่ได้ทำอะไร แค่ใช้ไอ้นี่」
ซีซีหยิบปืนเล็ก ๆ ออกมาจากกระเป๋า ปืนกระบอกนี้เล็กมาก……แค่ครึ่งเดียวของปืนทั่วไป และดูแล้วก็ทำมาอย่างหยาบ ๆ ไม่เหมือนปืนเลย ดูเหมือนปืนของเล่นมากกว่า
「นี่มันอะไร？」
「ยาสลบสำหรับสัตว์」
หลินเสวียนเงยหน้ามองซีซี：
「ฟังดูโหดร้ายกว่าปืนอีกนะ」
「เป็นไปไม่ได้หรอก」
ซีซีหันยาสลบสำหรับสัตว์กลับด้าน ให้หลินเสวียนดูรายละเอียด：
「ของอย่างนี้ หมอสัตว์ใช้ฉีดให้สัตว์เวลาตรวจรักษา ปริมาณไม่มาก แต่ถ้าใช้กับคน ก็จะมีฤทธิ์เป็นยาสลบที่แรงมาก……ฉันฉีดให้หลี่หนิงหนิงแค่เล็กน้อย ไม่ถึงกับทำให้สลบ แค่ทำให้หมดแรงเท่านั้น」
「ไอ้นี่ไม่มีกระสุน ไม่มีระยะยิง จริง ๆ แล้วก็แค่เข็มฉีดยาชา ไม่น่ากลัวอย่างที่นายคิดหรอก」
「อืม」
หลินเสวียนยอมรับการอธิบายนี้ด้วยสีหน้าเรียบเฉย ดูเหมือนว่าในห้วงความฝันครั้งที่สองนี้ ซีซีก็ไม่มีความสามารถที่จะหาปืนปกติมาได้ พลังการต่อสู้ลดลงอย่างมาก แต่คิดดูแล้วก็สมเหตุสมผลดี
ถ้าหลี่เฉิงยังหาปืนไม่ได้ ซีซีจะหาได้ยังไงล่ะ?
「รีบวิ่งเลย! เดี๋ยวเจ้าหน้าที่ชุดใหม่มาถึง วิ่งไม่ทันแน่!」
หลินเสวียนกับซีซีลุกขึ้น เดินไปอย่างไม่เร่งรีบ มุ่งหน้าสู่พื้นที่โล่งฝั่งตรงข้าม พวกเขามีเป้าหมายจะไปหลบหลังกองขยะ
จนถึงตอนนี้
หลินเสวียนได้สรุปเหตุการณ์ทั้งหมดของปฏิบัติการโรงงานขยะเรียบร้อยแล้ว：
ประมาณ 23:00 น. กลุ่มของ ‘พี่แมวอ้วน’ ออกเดินทางจากบ้านหลี่เฉิง เริ่มปฏิบัติการ
ประมาณ 23:20 น. ถึงจุดยุทธศาสตร์แรกบนเนินเขา เริ่มวางแผน หลังจากวางแผนเสร็จ ทุกคนก็ซ่อนตัวในพุ่มไม้ ก่อนวิ่งไปยังกำแพงโรงงานขยะ
ประมาณ 23:25 น. ซีซีที่ซุ่มอยู่ด้านหลังใช้ยาชาสัตว์ ทำให้หลี่หนิงหนิงสลบไป แล้วสวมหน้ากากอุลตร้าแมนของหลี่หนิงหนิง แอบเปลี่ยนตัวกัน
00:00 น. เจ้าหน้าที่โรงงานกำจัดขยะออกจากห้องควบคุม ไปเปลี่ยนกะและทำเรื่องส่งมอบงาน ใช้เวลาประมาณ 20 นาที
00:04 น. จุดบอดของกล้องวงจรปิดแรกปรากฏขึ้น หลินเสวียนกับซีซีปีนกำแพงเข้าไปในโรงงานกำจัดขยะ
00:13 น. หลี่หนิงหนิงที่ฤทธิ์ยาชาหายแล้ว เจอกับ ‘พี่แมวอ้วน’ ‘พี่แมวอ้วน’ เห็นว่าหนิงหนิงถูกเปลี่ยนตัว เลยรีบเป่านกหวีดเตือนหลินเสวียนให้รีบถอนตัว
00:20 น. เจ้าหน้าที่ควบคุมคนใหม่สวมหูฟังบลูทูธปรากฏตัวขึ้น นั่งลงในห้องควบคุมแล้วเริ่มหัวเราะเบา ๆ
00:25 น. ประตูเหล็กขนาดใหญ่เปิดออก ขบวนรถขยะวิ่งออกมาจากด้านใน มีรถขยะคันหนึ่งบรรทุกตู้เซฟโลหะผสมฮาฟเนียมจำนวนมาก
00:28 น. รถขยะขับเคลื่อนด้วยระบบนำทางอัตโนมัติจนถึงจุดปล่อยของ แล้วเริ่มทิ้งขยะ โดยเทตู้เซฟโลหะผสมฮาฟเนียมลงบนพื้นที่โล่ง รอการจัดการต่อไป
……
เนื้อเรื่องทั้งหมดวนลูปแบบนี้ ไม่ว่าจะกี่รอบ สิ่งต่าง ๆ ในความฝันก็ไม่เปลี่ยนแปลง เว้นแต่เขาจะเข้าไปแทรกแซงเอง
แต่สิ่งที่เขาแทรกแซงได้มีแค่พี่แมวอ้วนกับซีซีเท่านั้น รถขยะที่ทำงานอัตโนมัติและเจ้าหน้าที่ควบคุมที่ผลัดเปลี่ยนตามเวลา อยู่นอกเหนือการควบคุมของเขา
ระหว่างที่กำลังคิด ทั้งสองคนก็วิ่งไปถึงที่กำบังเป้าหมายแล้วหลบซ่อนตัว
ตามความทรงจำของหลินเสวียน
ที่โล่งตรงหน้า นั่นคือจุดที่รถจะมาเทตู้เซฟโลหะผสมฮาฟเนียมในอีกเดี๋ยว
นับเวลาคร่าว ๆ แล้ว……
เวลาที่รถมาเทของคือ 00:28 น. และเวลาที่แสงสีขาวจะทำลายความฝันคือ 00:42 น. เหลือเวลาแค่ 14 นาที
เวลาที่หลินเสวียนและซีซีมีให้เปิดตู้เซฟนั้นน้อยนิดจริง ๆ
ตูม————
ด้านหลัง ประตูเหล็กสูงใหญ่เปิดออกอย่างช้า ๆ
รถขยะคันแล้วคันเล่าที่บรรทุกของเต็มคันวิ่งออกมาจากกำแพงสูง และขับไปตามจุดหมายปลายทางตามระบบนำทาง
ในที่สุด
รถขยะคันหนึ่งก็วิ่งมาหยุดที่พื้นที่โล่งตรงหน้าทั้งสองคน
เลี้ยวรถ ถอยหลัง ปรับทิศทางให้เรียบร้อย
เสียงของตลับลูกปืนทำงาน ส่วนที่เป็นถังบรรจุขนาดใหญ่ด้านหลังค่อย ๆ ยกขึ้น
กัง กัง กัง กัง!
กัง กัง กัง กัง!
ตู้เซฟโลหะผสมฮาฟเนียมสีเงินวาว สี่เหลี่ยมจัตุรัส ดูใหม่เอี่ยมราวกับเพิ่งผลิตออกมา นับสิบใบ ตกลงมาอย่างกระจัดกระจาย วางตะแคงอยู่บนพื้นที่โล่งตรงหน้า
ตู้เซฟเหล่านั้นมีแป้นหมุนรหัสฝังอยู่แปดแป้น ทำจากวัสดุชนิดเดียวกัน และเหนือแป้นหมุนรหัสแต่ละแป้น ก็มีแผ่นโลหะเงินสลักอยู่
ด้านบนนั้น...
สลักชื่อต่าง ๆ ทั้งชื่อสั้นและชื่อยาวเอาไว้
