บทที่ 97 ไอน์สไตน์
เรื่องนี้จะมีตอนฟรีทั้งหมด 1-200 ตอน และ....ถ้ายอดกดไลก์เพิ่ม 100 ก็จะแถมให้ฟรี 20 ตอนครับ (ปล.เริ่มนับจาก 8700 นะ เช่นขึ้นไป 8800 ก็บวกให้ 20 ตอน ถ้ายอดมันขึ้นยันจบเรื่อง ก็เปิดให้ฟรีหมดอะ)
*ครบหมื่น แถม 100 ตอนไปอีก เอาเป็นว่าจำกัดวันด้วยแล้วกัน เพราะงี้ถ้าเกิดครบขึ้นมาแบบ 2 ปีต่อมาลืมแหง เอาถึง 1/4/2568 นะครับ ก็คือ 1 เมษายน*
แฟนเพจกดไลก์ได้ที่ ยักษาแปร | Facebook
บทที่ 97 ไอน์สไตน์
ความคิดของหลินเสวียนเรียบง่ายมาก
นั่นก็เท่ากับเป็นการตรวจสอบไปด้วยในตัว ว่าตู้เซฟใบนี้เป็นของเขาจริง ๆ หรือเป็นแค่ความเข้าใจผิดเพราะชื่อซ้ำกัน
「แค่เขียนจดหมายเตือนตัวเองไว้ล่วงหน้าก็พอ ว่าคราวหน้าเวลาตั้งรหัสตู้เซฟโลหะผสมฮาฟเนียมใหม่ ให้ตั้งเป็นรหัสตายตัวไปเลย」
หลินเสวียนคิดว่าตัวเองไม่ใช่คนดื้อรั้นนักหรอก
อย่างน้อยก็ไม่น่าจะดื้อกับตัวเองในอดีตหรอกนะ?
จะมีใครไปทะเลาะกับตัวเองด้วยเล่า?
จริง ๆ แล้วหลินเสวียนก็เข้าใจดี
เมื่อเขาคิดได้ขนาดนี้แล้ว จะเขียนจดหมายหรือไม่ก็ไม่สำคัญแล้ว
เพราะแค่เขาคิดได้ อนาคตเขาก็ต้องทำตามอยู่แล้ว การส่งสารถึงตัวเองไม่จำเป็นต้องยุ่งยากขนาดเขียนจดหมายหรอก
「แต่ก็เขียนไว้เป็นหลักฐานหน่อยก็ดี เผื่อวันไหนลืมไป」
ศาสตราจารย์สวี่หยุนเคยบอกว่า การเข้าไปอยู่ในแคปซูลจำศีลนั้น มีผลข้างเคียงคือ อาจลืมความทรงจำได้
อนาคตไม่มีใครรู้ เผื่อวันไหนเขาจำเป็นต้องเข้าไปอยู่ในแคปซูลจำศีล แล้วลืมความทรงจำ ลืมข้อตกลงเรื่องรหัสผ่าน งั้นแผนวันนี้ก็พังหมด
ดังนั้น…
เขาจึงหยิบปากกาขึ้นเขียนว่า:
ตัวเองในอนาคต:
สวัสดีครับ
ฉันคือหลินเสวียนในปี 2023 ถ้าวันข้างหน้านายต้องตั้งค่ารหัสล็อกเกอร์โลหะผสมฮาฟเนียมแปดหลัก โปรดตั้งเป็น 29990203 ด้วยนะ
บางทีนายอาจกังวลเรื่องความปลอดภัย เลยไม่อยากตั้งเป็นวันเกิดทั่วไป แต่ตอนนี้ฉันว่ารหัสนี้ปลอดภัยพอแล้ว เชื่อฉันสิ
0203 คือวันเกิดของเราตามปฏิทินจันทรคติ ส่วน 2999 คืออีกพันปีหลังจากปีที่เราเกิด จำง่าย ๆ
อย่าไปคิดมากเลยนะ!
ถ้าหากล็อกเกอร์ใบนี้เป็นของนายจริง ๆ ในอนาคต โปรดตั้งรหัสเป็น 29990203 ด้วยนะ!
จำไว้ให้ดีเลย!
……
เขียนเสร็จแล้ว หลินเสวียนก็ปิดฝาปากกา มองจดหมายที่เขียนถึงตัวเอง
แปลก ๆ งี่เง่า ๆ
แต่ไม่เป็นไร ได้ผลแล้ว
ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป เขาตั้งใจแน่วแน่แล้ว——
「ไม่ว่าอนาคตจะเจออะไร เจอวันที่สำคัญอะไร ก็ต้องตั้งรหัสล็อกเกอร์โลหะผสมฮาฟเนียมเป็น 29990203 เท่านั้น！」
หลินเสวียนท่องประโยคนี้ซ้ำ ๆ ในใจหลายรอบ
โอเค
ถือว่าตอกย้ำลงสมองแล้ว
ถ้าหากล็อกเกอร์ใบนี้เป็นของฉันจริง ๆ และเป็นรหัสที่ตัวฉันในอนาคตตั้งไว้
งั้นปรากฏการณ์ผีเสื้อกระพือปีกก็คงเริ่มต้นตั้งแต่ตอนนี้แล้วล่ะ
รอพรุ่งนี้เข้าไปในฝันก่อน
รหัสล็อกเกอร์ที่เขียนชื่อฉันไว้……ก็คงกลายเป็น 29990203!
เขาลุกขึ้นยืน
พับจดหมายเก็บอย่างเรียบร้อย
แล้วใส่ลงในกล่องเหล็กเล็ก ๆ ในตู้เสื้อผ้า
กล่องเหล็กเล็ก ๆ ใบนี้บรรจุของจิปาถะมากมาย ล้วนเป็นสิ่งของเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่มีความหมายต่อชีวิตของหลินเสวียน เก็บรักษาไว้นานหลายปีโดยไม่ยอมทิ้งไป จดหมายฉบับนี้จึงเหมาะที่จะเก็บไว้ที่นี่
ยิ่งกว่านั้น เค้าลางความคิดก็ถูกตอกย้ำลงไปแล้ว
「เชื่อเถอะว่าอนาคตของฉัน จะไม่พูดจาพล่อย ๆ ออกไป」
หลังจากเก็บของเรียบร้อยแล้ว
หลินเสวียนก็กลับมานั่งที่โต๊ะเขียนหนังสืออีกครั้ง
สิ่งที่ได้มาจากความฝันนั้นมีมากมาย……
แต่ในขณะเดียวกัน ปริศนาที่ตามมาก็มากมายเช่นกัน
จำเป็นต้องมีแผนการที่เรียงลำดับความสำคัญ จัดการทีละอย่างเพื่อให้เข้าใจเรื่องราวทั้งหมดให้กระจ่าง
ก่อนอื่น สิ่งที่ง่ายที่สุดและแก้ไขได้ง่ายที่สุด ก็คือการพบกับซีซี เพื่อให้กระจ่างในเรื่องสถานะของเธอ และลองเปิดตู้เซฟโลหะผสมฮาฟเนียมดู
จากนั้น ค่อยหาทางแอบเข้าไปในเมืองตงไห่แห่งใหม่
นอกจากจะตามหาหนังสือทั้งสองเล่มแล้ว ถ้าหาพ่อของพี่แมวอ้วนเจอก็จะยิ่งดี
เบาะแสมากมายบ่งชี้ว่า ค่าคงที่ของจักรวาล 42 เป็นเบาะแสสำคัญ ตัวเลขลึกลับ และเป็นสิ่งที่แม้แต่สโมสรอัจฉริยะยังหวาดกลัว
การทำความเข้าใจความหมายของค่าคงที่ของจักรวาล 42 อาจเป็นกุญแจสำคัญที่จะเข้าใจสโมสรอัจฉริยะ และควบคุมพลังที่จะต่อกรกับพวกเขาได้
ถ้าให้หลินเสวียนในปัจจุบันลองเดาดู……
เขาจะนึกไม่ถึงเลยว่า ตัวเลขธรรมดา ๆ จะมีความร้ายกาจขนาดไหน? หรือว่าจะมีอะไรน่ากลัว?
ถึงแม้แต่กฎของกาลอวกาศที่เขาสรุปขึ้นเอง มันก็ยังมีปรากฏการณ์ผีเสื้อกระพือปีก ซึ่งเป็นอาวุธหนักที่สามารถยิงไปยังอนาคต 600 ปีข้างหน้าได้
แต่ 42 ก็เป็นแค่ตัวเลขธรรมดา ๆ นี่นา……
พ่อของพี่แมวอ้วนเขียนเลข 42 เต็มผนัง ยังไม่เห็นว่าจะทำให้บ้านถล่มลงมาเลย
ด้วยความคิดของหลินเสวียน เขาจึงนึกไม่ถึงว่า 42 จะมีความหมายพิเศษอะไร จะมีพลังอะไรพิเศษ
ถามพ่อของพี่แมวอ้วนตรง ๆ ไปเลย
วิธีนี้ ในแง่ขั้นตอน ถือว่าง่ายที่สุดแล้ว
แต่ในแง่การปฏิบัติ กลับยากที่สุด
ก่อนอื่นเลย เมืองตงไห่ใหม่ จะแอบเข้าไปได้อย่างปลอดภัยหรือเปล่าก็ยังเป็นปัญหาอยู่
ยิ่งไม่ต้องพูดถึงพื้นที่ของเมืองตงไห่ใหม่……ดูเหมือนจะใหญ่กว่าเมืองตงไห่ในปัจจุบันเสียอีก หลินเสวียนไม่มั่นใจเลยว่าจะสามารถหาพ่อของพี่แมวอ้วนเจอในมหาสมุทรได้ไหม
ยิ่งไปกว่านั้น พ่อของพี่แมวอ้วนไม่ได้ไปเที่ยว แต่มีโอกาสสูงมากที่จะถูกสโมสรอัจฉริยะจับตัวไป และควบคุมตัวเอาไว้
ในสถานการณ์แบบนี้ ยิ่งหาเจอยากเข้าไปใหญ่
ถึงแม้จะหาที่อยู่ของเขาเจอก็ตาม จะฝ่าแนวป้องกันของสโมสรอัจฉริยะได้อย่างไร จะได้พบกับพ่อของพี่แมวอ้วนอย่างปลอดภัยได้อย่างไร ก็เป็นปัญหาที่แก้ไม่ตกเช่นกัน
「ถ้าสโมสรอัจฉริยะจับพ่อของพี่แมวอ้วนไปแล้ว……ก็ต้องดูแลอย่างเข้มงวดแน่นอน」
「ถ้าการคาดเดาของฉันก่อนหน้านี้ไม่ผิด สโมสรอัจฉริยะจะฆ่านักวิทยาศาสตร์ในเวลา 00:42 งั้นก็ยังทันเวลาอยู่ อย่างน้อยพ่อของพี่แมวอ้วนก็ต้องยังมีชีวิตอยู่ก่อน 00:42」
「แต่…นี่ก็แค่การคาดเดาหรอกนะ ใครจะรู้ว่ารายละเอียดในความฝันครั้งที่สองจะเปลี่ยนไปหรือเปล่า」
หลินเสวียนถอนหายใจ เขารู้สึกว่าแผนการนี้ยากที่จะสำเร็จขึ้นเรื่อย ๆ
ทางสโมสรอัจฉริยะนั้น ไม่ต้องสงสัยเลยว่าแข็งแกร่งมาก อย่างน้อยก็ต้องมีอาวุธและอุปกรณ์ครบครันแน่นอน
แต่ทางเขามีอะไรบ้าง? หลี่เฉิงเป็นใหญ่ในตงไห่เก่าแล้ว แต่ก็ยังไม่มีปืนติดตัวสักกระบอก ซีซีมีปืนอยู่…แต่ตอนนั้นหลินเสวียนไม่ได้ดูให้ละเอียดนัก รู้สึกว่าปืนกระบอกนั้นดูประหลาด ๆ ไม่เหมือนปืนปกติทั่วไป ถึงจะเป็นปืนก็เถอะ แค่ปืนกระบอกเดียว จะบุกตะลุยเมืองเหล็กแห่งโลกอนาคต…หนังฮอลลีวูดก็ยังไม่กล้าถ่ายทำขนาดนั้น ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเมืองใหม่ตงไห่ ที่แน่นอนว่าต้องเต็มไปด้วยอันตราย มีตำรวจลาดตระเวนอยู่ทั่วไป
「ยากเกินไป」
ส่วนแผนสำรอง…ก็คือในปี 2023 นี้ หาตัวผู้เขียนหนังสือ 《รู้เบื้องต้นเกี่ยวกับค่าคงที่จักรวาลวิทยา》 ให้เจอ หลินเสวียนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เปิดเว็บค้นหา แล้วพิมพ์คำสำคัญ 《รู้เบื้องต้นเกี่ยวกับค่าคงที่จักรวาลวิทยา》 ลงไป
เนื่องจากคุณพ่อของแมวดำหน้าบานบอกว่า หนังสือเล่มนี้เป็นตำราโบราณอายุ 600 ปี ขุดพบจากสุสาน
2624 ปี ลบด้วย 600 ปี……ก็คือปี 2024
นั่นหมายความว่าเป็นปีหน้า
ถ้าปีหน้ามีคนเสียชีวิต แล้วนำหนังสือเล่มนี้ใส่ลงไปในโลงศพ นั่นแสดงว่าหนังสือเล่มนี้ต้องตีพิมพ์ออกมาแล้วอย่างน้อยก็หลายปีก่อนหน้านั้น
หนังสือแนววิชาการแบบนี้ไม่เหมือนนิยาย การเขียนใช้เวลานานมาก บางเล่มนักวิชาการใช้เวลาทั้งชีวิตศึกษาค้นคว้าก็ยังเขียนไม่เสร็จเลย
ก่อนหน้านี้ หลินเสวียนนึกขึ้นได้ในฝันว่า อาจจะลองค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้ทางอินเทอร์เน็ตดู แต่ความคิดตอนฝันนั้นมากมายเหลือเกิน จนลืมไปเสียสนิท
เขาคิดว่า แม้จะหาข้อมูลของหนังสือ "รู้เบื้องต้นเกี่ยวกับค่าคงที่จักรวาลวิทยา" ทางอินเทอร์เน็ตไม่เจอก็ตาม อย่างน้อยก็ต้องหาข้อมูลเล็ก ๆ น้อย ๆ ได้บ้างสิ?
แต่ว่า……
น่าผิดหวังจริง ๆ
อินเทอร์เน็ตไม่มี
อะไรเลย ไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้เลย สืบค้นไม่พบอะไรเลย
ขณะที่หลินเสวียนกำลังเลื่อนนิ้วปิดหน้าจอมือถือ……
จู่ ๆ
ชื่อที่ปรากฏในผลการค้นหาดึงดูดความสนใจของหลินเสวียน——
ไอน์สไตน์
「ฉันนึกออกแล้ว」
เมื่อเห็นชื่อไอน์สไตน์ หลินเสวียนนึกขึ้นมาได้ทันทีว่า อัจฉริยะผู้นี้มีความเกี่ยวข้องกับค่าคงที่จักรวาลอย่างแน่นอน
ไอน์สไตน์มีผลงานมากมาย เรื่องราวที่น่าสนใจก็มากมายเช่นกัน ค่าคงที่จักรวาลก็เป็นหนึ่งในนั้น
ตอนหนุ่ม ๆ เขาพยายามอธิบายเอกภพที่อยู่นิ่ง ๆ ด้วยการใส่ค่าคงที่สัดส่วนที่มีค่าเล็กมาก ๆ ลงไปในสมการแรงโน้มถ่วง
ค่าคงที่ตัวนี้มีค่าน้อยมากจนแทบไม่ต้องคำนึงถึงแม้ในระดับกาแล็กซี แต่มีความสำคัญเมื่อพิจารณาในระดับเอกภพ จึงได้ชื่อว่า ค่าคงที่จักรวาล
น่าสนใจตรงที่ พอแก่ตัวลง ไอน์สไตน์กลับปฏิเสธความคิดตัวเองตอนหนุ่ม ๆ บอกว่าค่าคงที่จักรวาลเป็นความผิดพลาด ไม่มีอยู่จริง ถึงกับเสียใจมาก บอกว่าเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่ที่สุดในชีวิตที่ใส่ค่าคงที่จักรวาลลงไปในสมการทฤษฎีสัมพัทธภาพทั่วไป
บางที...
เรื่องราววิทยาศาสตร์นี้อาจเชื่อมโยงกันได้
แต่หลินเสวียนรู้ดี
ค่าคงที่จักรวาลที่ไอน์สไตน์พูดถึงกับค่าคงที่จักรวาล 42 ที่พ่อของพี่แมวอ้วนพูดถึงนั้น ต่างกันลิบลับ ไม่มีความหมายอะไรกับเขาเลย
ถ้าตอนนี้หลินเสวียนย้อนเวลากลับไปบอกไอน์สไตน์ว่า :
“พี่ไอน์สไตน์ครับ ค่าคงที่จักรวาลคือ 42”
ถ้าไอน์สไตน์แม้แต่จะเหลียวมามอง ก็ถือว่าไอน์สไตน์แพ้แล้ว
ดังนั้น…
นี่ก็เป็นข้อมูลที่ไร้ประโยชน์
คลิก
หลินเสวียนปิดโทรศัพท์
เนื่องจากหาข้อมูลเกี่ยวกับ “ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับค่าคงที่จักรวาลวิทยา” ไม่เจอทางออนไลน์…
ฉันต้องไขความลับเบื้องลึกของเลข 42 ให้ได้ และนั่นหมายถึงการลอบเข้าเมืองตงไห่ตามแผนการเดิม
เขาลุกไปที่ห้องครัว
หยิบถาดอบออกมา นำกระดาษ A4 ที่จดบันทึกความคิดต่าง ๆ ไว้เมื่อครู่มารวมกันเป็นก้อน แล้ววางลงบนถาด
มองเปลวไฟที่ลุกโชน เต้นไหวไปตามแรงลมที่มองไม่เห็น
ความระมัดระวังเป็นสิ่งสำคัญที่สุดเสมอ
กระดาษพวกนี้ ไม่ใช่แค่แสดงถึงความปรารถนาของฉันที่จะสืบสวนสโมสรอัจฉริยะ แต่ยังเกี่ยวข้องกับค่าคงที่ทางจักรวาล 42 และการเปลี่ยนแปลงของโลกอนาคตด้วย
เห็นได้ชัดว่า สิ่งเหล่านี้ขัดกับสโมสรอัจฉริยะโดยสิ้นเชิง
ถ้าถูกพบหรือรั่วไหล ฉันรับประกันไม่ได้ว่าสักวันจะถูกชนตายกลางถนนเหมือนสวี่หยุน
หรืออาจจะ…
「สวี่หยุนเป็นนักวิทยาศาสตร์ผู้ยิ่งใหญ่ จึงสมควรได้รับการวางแผนการตายอย่างประณีตในเวลา 00:42」
「ส่วนฉันเหรอ แค่ไอ้กระจอกตัวเล็ก ๆ ก็ไม่รู้จะถูกจัดการตายยังไง」
ดังนั้น
ตราบใดที่สโมสรอัจฉริยะยังมีอยู่จริง และอาจกำลังแทรกแซงประวัติศาสตร์อย่างลับ ๆ ความระมัดระวังมากแค่ไหนก็ไม่มากเกินไป
ยิ่งกว่านั้น ตอนนี้สถานการณ์ของบริษัท MX และจ้าวอิงจวิ้นก็ยังไม่แน่นอน
「ต้องระวังตัวให้มาก ๆ เลย……」
เมื่อเปลวไฟในถาดอบมอดดับลงแล้ว หลินเสวียนเทเถ้าถ่านลงในโถส้วมแล้วล้างทำความสะอาด จากนั้นก็ขึ้นไปนอนบนเตียง พักผ่อนต่อ
……
เช้าวันรุ่งขึ้น หลินเสวียนไม่ได้ไปทำงาน
เขาเดินไปยังห้างสรรพสินค้าใกล้ ๆ หาอะไรรองท้องก่อนจะเดินทางต่อไปยังโรงภาพยนตร์ส่วนตัวแห่งหนึ่ง
ที่นี่ไม่เหมือนโรงภาพยนตร์ทั่วไป เพราะมีห้องส่วนตัวให้บริการ และยังสามารถเลือกชมภาพยนตร์เก่า ๆ ที่ผ่านมาแล้วได้อีกด้วย
แน่นอนว่า ภาพยนตร์ที่เพิ่งเข้าฉายหรือกำลังฉายอยู่ในขณะนี้ ที่นี่ไม่มีให้บริการ
ติ๊ง
หลังจากสแกนจ่ายเงินค่าตั๋วหนังเรื่องหนึ่งเสร็จ พนักงานหนุ่มก็เงยหน้าขึ้น ยิ้มแล้วส่ง iPad ให้หลินเสวียนเพื่อเลือกชมภาพยนตร์
「พี่ครับ อยากดูหนังเรื่องอะไรดีครับ? ที่นี่เรามีหนังให้เลือกเยอะมาก หนังเก่า ๆ ก็มีเกือบทุกเรื่อง และโรงหนังส่วนตัวของเราเป็นเครือข่ายทั่วประเทศ ทุกเรื่องมีลิขสิทธิ์ถูกต้อง คมชัดระดับสูง และยังมีฉากพิเศษจากผู้สร้างอีกด้วยนะครับ」
หลินเสวียนพยักหน้า
「ของแท้ดีกว่าจริงด้วยแหละนะ」
「ต้องสนับสนุนของแท้อยู่แล้ว」
เขาเลื่อนดูใน iPad จนพบภาพยนตร์เรื่องหนึ่งที่เคยดูแล้ว แต่ตอนนี้จำเป็นต้องดูซ้ำอีกครั้ง
「งั้นขอเรื่องนี้ครับ——」
「《คู่มือท่องกาแล็กซีฉบับนักโบก》」
