บทที่ 89 วิหารมนุษย์ธรรมดา—เทพีแห่งน้ำแข็ง
การเดินทางของหลินเทียนหาวยังคงดำเนินต่อไป เบื้องหน้าเขาคือทุ่งหิมะขาวโพลนที่ทอดยาวไปไกลสุดสายตา แต่สิ่งที่สะดุดตาเขาในครั้งนี้คือวิหารขนาดใหญ่ที่ตั้งตระหง่านอยู่ในระยะไกล วิหารนั้นดูทรุดโทรมไม่น้อย ไม่ได้มีลักษณะคล้ายปราสาทแบบตะวันตก หากแต่คล้ายคลึงกับอารามโบราณของต้าซย่า ทว่าวิหารแห่งนี้กลับยิ่งใหญ่โอ่อ่าเกินกว่าที่อารามทั่วไปจะเป็น เมื่อหลินเทียนหาวมาถึงด้านหน้าวิหาร สายตาของเขาจับจ้องไปที่ป้ายชื่อขนาดใหญ่เหนือประตูวิหาร บนป้ายมีอักษรสองตัวที่สลักไว้อย่างวิจิตร เขาอ่านมันออก "วิหารสามัญชน"