บทที่ 528 การปรากฏตัวขององค์กรลึกลับ

แรงปะทะอันมหาศาลจากการต่อสู้ในคุนหลุนได้แผ่กระจายไปทั่วทั้ง ดินแดนแห่งสายลมและเมฆ ทุกพื้นที่ต่างสั่นสะเทือนราวกับโลกทั้งใบกำลังจะล่มสลาย

แม้ว่าพื้นที่ที่อยู่ห่างไกลจะได้รับผลกระทบน้อยกว่า แต่ทุกผู้คนต่างรู้สึกได้ถึงพลังงานที่รุนแรงผิดปกติ

ในใจกลางคุนหลุน ดินฟ้าแตกสลาย ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์สูญเสียแสงสว่าง กฎแห่งโลกที่มองไม่เห็นก็ถูกบิดเบี้ยวจนโกลาหล

สิบกว่าจักรพรรดิอมตะ จากดินแดนแห่งสายลมและเมฆ ต่างรวมพลังกันเพื่อยับยั้งแรงสั่นสะเทือนของพลังที่แผ่ออกมา

“ถ้าพวกเราไม่ทำอะไรเลย ดินแดนแห่งสายลมและเมฆจะไม่เหลืออะไรอีกแล้ว!”

พวกเขารู้ดีว่าการต่อสู้นี้อยู่นอกเหนือขอบเขตที่พวกเขาจะเข้าไปยุ่งเกี่ยวได้ แต่ความพยายามในการรักษาความสมดุลนี้ก็เป็นสิ่งที่จำเป็น

จักรพรรดิอมตะทั้งห้ากำลังต่อสู้ด้วยพลังทั้งหมดที่พวกเขามี แต่ถึงแม้พวกเขาจะรวบรวมพลังทั้งหมดไว้ ก็ยังสัมผัสได้ถึงแรงกดดันที่เพิ่มขึ้นอย่างไม่สิ้นสุด

“คิดว่าเป็นจักรพรรดิสวรรค์แล้วจะทำอะไรกับเราได้งั้นหรือ?”

“พวกเราต่อให้ต้องตายที่นี่ ก็จะปกป้องคุนหลุนให้ถึงที่สุด!”

แม้พวกเขาจะถูกกดดันอย่างหนัก แต่ไม่มีใครแสดงท่าทีจะล่าถอย พวกเขาเลือกที่จะต่อสู้อย่างสุดชีวิตเพื่อตอบแทนจ้าวคุนหลุน

ชายวัยกลางคน ผู้มีพลังดุจจักรพรรดิสวรรค์มองดูพวกเขาด้วยความหงุดหงิด

“พวกเจ้าแค่แมลง... กล้าขัดขืนข้าซ้ำแล้วซ้ำเล่า!”

เขากล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบ ปรากฏประกายอำมหิตในดวงตา

“ถ้าเช่นนั้น ข้าจะเลือกฆ่าหนึ่งคนเพื่อเป็นตัวอย่าง... ให้พวกเจ้ารู้จักความพ่ายแพ้!”

ครั้งนี้ ความมืดมิดแผ่ปกคลุมราวกับความตายกำลังมาถึง พลังแห่งกฎเกณฑ์ที่เคลื่อนไหวไปตามความต้องการของเขา เหมือนสายลมที่พัดทำลายทุกสิ่งในเส้นทาง

จักรพรรดิอมตะทั้งห้าของคุนหลุนต่างรู้สึกถึงความอันตรายที่ล้นหลาม พวกเขารู้ว่าการโจมตีครั้งนี้มีจุดประสงค์เพื่อสังหาร!

บนท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยพลังสั่นสะเทือน เสียงกระจ่างใสดังขึ้นมา

“หยุด!”

เสียงนั้นไม่ดังก้องเหมือนคำราม แต่มันแทรกซึมเข้าไปในทุกอณูของสนามรบ ทันทีที่เสียงดังขึ้น พลังทำลายล้างของชายวัยกลางคนก็หยุดชะงัก

จากฟากฟ้า แสงสีทอง สาดส่องลงมา สัญลักษณ์ศักดิ์สิทธิ์ที่ซับซ้อนค่อยๆ ปรากฏขึ้นในอากาศ

ชายลึกลับในชุดคลุมสีทองเดินออกมาจากแสงนั้น

“ใครกัน?” ชายวัยกลางคนขมวดคิ้ว เมื่อสัมผัสได้ถึงพลังที่ไม่ธรรมดาของผู้มาใหม่

ผู้มาใหม่เผยยิ้มบางๆ ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

“นี่คือเขตแดนของคุนหลุน สำนักศักดิ์สิทธิ์ ไม่มีใครสามารถทำลายได้โดยปราศจากผลลัพธ์”

สายตาของเขาจ้องมองชายวัยกลางคนราวกับมองทะลุจิตใจ

“เจ้ากล้าท้าทายคุนหลุนเช่นนี้ เจ้าต้องการอะไรกันแน่?”

แรงสะเทือนจากพลังที่มหาศาล ทำให้ทุกคนในสนามรบและรอบๆ เกิดความหวาดกลัว แม้กระทั่ง จักรพรรดิอมตะแห่งคุนหลุน ที่เกือบสูญเสียหนึ่งในห้าชีวิตไปก็แทบไม่อยากเชื่อว่าพวกเขาจะยังมีชีวิตรอด

เมื่อชายวัยกลางคนที่เต็มไปด้วยพลังเหนือชั้นถึงขั้น "จักรพรรดิสวรรค์" หยิบยื่นความตายให้ เขาไม่คาดคิดว่าจะมีบางสิ่งที่สามารถทำลายกฎแห่งพลังของเขาได้

“นี่มันเป็นไปได้ยังไง?”

พลังลึกลับ ที่แผ่ออกมาราวกับเกลียวคลื่น ทำให้แรงกดดันที่เขาปล่อยไปนั้นแตกสลายเป็นผุยผง ความอหังการในหัวใจของเขาถูกแทนที่ด้วยความโกรธและความสงสัย

ขณะที่ทุกสายตาต่างจับจ้องไปในทิศทางของพลังนั้น ช่องว่างแห่งมิติ ค่อยๆ ฉีกเปิดออก แสงสีเขียวมรกตพราวตาสาดส่องออกมา

ชายวัยกลางคนและหญิงสาวในชุดดำต่างขมวดคิ้วด้วยความระมัดระวัง

“หึ... พลังของข้าไม่ได้มีไว้ให้พวกเจ้าลองดี” เสียงลุ่มลึกที่แฝงไปด้วยความเด็ดขาดดังมาจากภายใน

เถาวัลย์หลิวสีเขียว ที่อ่อนช้อยแต่กลับแฝงด้วยพลังอันยิ่งใหญ่ พุ่งออกมาจากมิติอย่างรวดเร็ว

“ต้องการลองพลังข้าดูไหมล่ะ?” เสียงนั้นเอ่ยขึ้นอีกครั้ง

ชายวัยกลางคนหัวเราะเยาะ "คิดว่าพวกเจ้าจะขวางข้าได้งั้นหรือ?"

เขาสะบัดฝ่ามือออก แสงสีขาวบริสุทธิ์ ที่ราวกับจะตัดผ่านทุกสรรพสิ่งปรากฏขึ้น ทะลวงเข้าใส่เถาวัลย์หลิว

“ฟึ่บ!”<br >

แสงสีขาวที่เขาปล่อยออกมาถูกเถาวัลย์หลิวพันธนาการไว้ มันไม่ได้ตัดผ่านเหมือนที่เคย

“อะไรกัน...?”

ชายวัยกลางคนเริ่มตระหนักถึงความผิดปกติ

“พลังนี้...ไม่ใช่พลังธรรมดา...” หญิงสาวในชุดดำเอ่ยขึ้น</br >

“ข้าคือส่วนหนึ่งของกฎแห่งชีวิต และพลังของข้าแทรกซึมอยู่ในทุกอณูของกฎเกณฑ์สวรรค์”

เสียงของยอดวิญญาณต้นหลิวดังก้องในอากาศ

“การทำลายพลังของข้าไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับพวกเจ้าหรอก”

ชายวัยกลางคนไม่พอใจในความอ่อนแอที่เขารู้สึกได้ เขาและหญิงสาวรวบรวมพลังของตนเองขึ้นอีกครั้ง

“ถึงเวลาสั่งสอนเจ้าให้รู้จักความแตกต่างระหว่างจักรพรรดิสวรรค์กับผู้ที่อาศัยพลังของธรรมชาติ!”

แม้เถาวัลย์สีเขียวจากต้นหลิวจะถูก ไฟดอกบัวสีดำ ของหญิงสาวเผาไหม้จนขาดเป็นชิ้นๆ แต่กลับปรากฏเถาวัลย์ใหม่ผุดขึ้นมาจากอากาศราวกับไม่มีที่สิ้นสุด

ชายวัยกลางคน และ หญิงสาวชุดดำ เริ่มตระหนักว่า พลังที่พวกเขาครอบครองไม่อาจทำลายสิ่งนี้ได้โดยง่าย

“เจ้าคิดว่าเถาวัลย์ไม่สิ้นสุดนี้จะทำอะไรพวกเราได้หรือ?!” ชายวัยกลางคนตะโกนด้วยความโกรธ

เมื่อหญิงสาวใน ชุดกระโปรงสีเขียว ก้าวออกมาจากมิติแห่งพลังชีวิต ทุกสายตาต่างจับจ้องไปยังเธอด้วยความระแวดระวัง

เธอเพียงแค่ยื่นเถาวัลย์ไปฟื้นฟูหนึ่งในห้าจักรพรรดิอมตะที่บาดเจ็บสาหัสอย่างง่ายดาย พลังแห่งชีวิต ทำให้ชายผู้นั้นลุกขึ้นได้อีกครั้ง

“ขอบพระคุณท่านอาวุโส!” จักรพรรดิอมตะคนนั้นคำนับด้วยความเคารพ

ชายวัยกลางคนพยายามข่มความไม่พอใจ แต่หญิงสาวชุดดำเตือนให้เขา ยั้งมือไว้

“อย่าลืมเป้าหมายของเรา เรามาที่นี่เพื่อสร้างความสัมพันธ์ ไม่ใช่เพื่อศัตรู!”

เขาจึงจำต้องลดดาบลง แต่ยังคงพูดด้วยน้ำเสียงหยิ่งยโส

“เจ้าคือหัวหน้าคุนหลุนใช่หรือไม่? ข้ามาที่นี่เพื่อเจรจา แต่เหล่าลูกน้องเจ้ากลับอวดดีจนข้าต้องสั่งสอนพวกมัน”

“ผู้ใดไม่เคารพคุนหลุน ผู้นั้นต้องถูกกำจัด!”

ทันทีที่คำพูดสิ้นสุด เถาวัลย์สีเขียวจำนวนนับไม่ถ้วน พุ่งเข้าโจมตีชายวัยกลางคนและหญิงสาวชุดดำอย่างไม่ปรานี

พลังที่แผ่ออกมาช่างน่ากลัวจนทำให้พื้นที่รอบข้างสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง

“ดี! ในเมื่อเจ้าต้องการศึก เราก็จะให้เจ้า!”

ไฟดอกบัวสีดำ ถูกปล่อยออกมาจากมือของหญิงสาวทันที เผาไหม้เถาวัลย์อย่างรวดเร็ว แต่ไม่อาจหยุดการเติบโตใหม่ได้

“เถาวัลย์นี่มันอะไรกันแน่?!” ชายวัยกลางคนคำราม เขารวบรวมพลังสร้างดาบแสงสีขาว พุ่งทะลวงไปยังเถาวัลย์

สนามรบถูกครอบงำด้วยพลังที่ขัดแย้งกันระหว่าง พลังแห่งชีวิต ที่ไม่มีที่สิ้นสุดของเทพเจ้าต้นหลิว และ พลังแห่งการทำลายล้าง ของสองจักรพรรดิ

เหล่าจักรพรรดิอมตะและผู้เฝ้ามองจากที่ไกลได้แต่ยืนมองด้วยความตกตะลึง

“นี่หรือคือการต่อสู้ของจักรพรรดิสวรรค์...”