บทที่ 472 ภัยคุกคามถึงตาย
บทที่ 472 ภัยคุกคามถึงตาย
“【คาร์ซ】!”
ภายในฐานไฮดร้า เมื่อเห็น【คาร์ซ】ฟื้นคืนชีพอีกครั้ง สีหน้าของสตรัคเกอร์และพวกพ้องเต็มไปด้วยความสิ้นหวังสุดขีด
พวกเขาไม่คิดเลยว่า แม้แต่การโจมตีทรงพลังของวันด้า ก็ยังฆ่า【สุดยอดสิ่งมีชีวิต】ตนนี้ไม่ได้
“ฆ่าไม่ตาย แม้พลังของคทาก็ยังทำอะไรมันไม่ได้ 【สุดยอดสิ่งมีชีวิต】นั่นคือความหมายของ【สุดยอดสิ่งมีชีวิต】 มันเหนือกว่าสิ่งมีชีวิตทุกชนิด ฆ่าไม่ตาย แม้แต่เซลล์เดียวก็ฟื้นคืนชีพได้อีกครั้ง ทุกเซลล์สามารถเติบโตเป็นร่างกายใหม่ได้ มัน...มันคือ ‘เทพเจ้า’ บนโลกนี้มีเพียง ‘เทพเจ้า’ เท่านั้นที่ทำได้ขนาดนี้ อมตะนิรันดร์ นี่คือสิ่งมีชีวิตที่มนุษยชาติเราเอาชนะไม่ได้ตลอดกาล เมื่อเผชิญหน้ากับสิ่งมีชีวิตเช่นนี้ มนุษย์เราทำได้เพียงก้มหัวบูชา...”
วิธีการต่อสู้ครั้งสุดท้ายก็ไร้ผล เมื่อเห็น【คาร์ซ】ฟื้นคืนชีพอีกครั้ง สตรัคเกอร์หมดความกล้าหาญสิ้น
“ต้องยอมรับว่า พลังที่ระเบิดออกมาในชั่วขณะนั้น แม้แต่ข้าที่วิวัฒนาการถึงจุดสูงสุดของสิ่งมีชีวิต ก็ยังต้านทานไม่ได้ แต่ก็เหมือนสิ่งมีชีวิตส่วนใหญ่บนโลกนี้ เมื่อเผชิญกับภัยพิบัติร้ายแรง พวกมันมักไม่ต่อสู้ แต่จะยอมรับภัยพิบัติ หลบหนี ซ่อนตัว และกลับออกมาหากินหลังจากภัยพิบัติสงบลง”
“พลังของ【สุดยอดสิ่งมีชีวิต】ไม่ใช่แค่ทำให้ข้าแข็งแกร่งขึ้นในด้านวิวัฒนาการเท่านั้น แต่ยังทำให้ชีวิตข้าเหนือกว่าใคร ถึงแม้เลือดจะเหลือเพียงหยดเดียว ข้าก็ยังกลับมาได้ใหม่ ข้า【คาร์ซ】ผู้นี้ต่างหาก คือสิ่งมีชีวิตที่สมบูรณ์แบบที่สุด”
คาร์ซหมุนตัวสำรวจฐานทัพ โดยเฉพาะคทาในมือวันด้าที่ซูซานประคองอยู่ สายตาเขาหยุดที่คทานั้นเพียงชั่วอึดใจ
【คาร์ซ】กางแขนออก ในพริบตาเดียว แขนของเขาวิวัฒนาการเป็นปีกงดงาม ประดับด้วยขนนกสีสันสดใส
เขาโบกปีกขึ้นสู่กลางอากาศ 【คาร์ซ】มองลงมายังผู้คนในฐานทัพ มุมปากเผยรอยยิ้มเย็นชา
ในวินาทีต่อมา 【คาร์ซ】กระพือปีก ขนนกแข็งแกร่งบนปีกที่แข็งราวดาบกระจายตัวราวกับพายุ พุ่งลงสู่พื้นอย่างรวดเร็ว
อา——
เหล่าทหารไฮดร้าร้องโหยหวนอย่างน่าสยดสยอง ภายใต้การโจมตีของขนนกแหลมคมจาก【คาร์ซ】 ขนนกที่ดูเหมือนไร้พิษภัย ด้วยพลังของ【สุดยอดสิ่งมีชีวิต】กลับคมดุจมีดโกน ตัดโลหะได้อย่างง่ายดาย
“ระวัง!”
ซูซานหน้าซีด ใช้พลังทั้งหมดสร้างกำแพงพลังงานป้องกันตัวเองอย่างยากลำบาก ต่อหน้าการโจมตีอย่างบ้าคลั่งของ【คาร์ซ】
การใช้พลังอย่างต่อเนื่องทำให้พลังภายในของเธอใกล้ถึงขีดจำกัด แต่เมื่อเห็นทหารไฮดร้าได้รับบาดเจ็บสาหัส ซูซานก็ไม่กล้าผ่อนคลายแม้แต่น้อย
“โง่เง่า คิดว่าข้าจะไม่มีการเตรียมรับมือกับความสามารถของเจ้างั้นเหรอ”
คาร์ซลอยตัวอยู่กลางอากาศ ใบหน้าแสดงความเยาะเย้ยเมื่อเห็นซูซานสร้างกำแพงพลังป้องกันตัวเอง ขนนกที่ตกลงพื้นเพราะถูกกำแพงพลังสกัดไว้ เริ่มขยับเขยื้อนเปลี่ยนรูปร่างกลายเป็นสิ่งมีชีวิตคล้ายปลาปิรันย่า พวกมันอ้าปากแหลมคมกัดกินกำแพงพลังของซูซานอย่างบ้าคลั่ง
ซูซานรู้สึกได้ถึงการกัดแทะของปลาปิรันย่าที่ยังคงมีชีวิตอยู่แม้จะอยู่นอกน้ำ ใบหน้าซีดเผือดจนแทบไม่มีเลือดฝาดเหลืออยู่แล้ว
“ฉันจะจัดการเอง”
วันด้าที่อยู่ภายใต้การคุ้มครองของกำแพงพลัง มองดูซูซานที่มือสั่นเทา เธอกัดริมฝีปากซีดเผือดแน่น จับไม้เท้าในมือให้แน่น พลังมหาศาลไหลทะลักเข้าสู่ร่างกายอีกครั้ง แสงสีแดงวาบขึ้นในดวงตา วันด้าชูมือขึ้นชี้ไปยังคาร์ซที่ลอยอยู่กลางอากาศ พร้อมกับตะโกนบอกซูซาน
ตูม——
แสงสีแดงเจิดจ้าพุ่งทะลุกำแพงพลังที่ซูซานสร้างขึ้น กำแพงพลังที่แข็งแกร่งพอจะต้านทานปลาปิรันย่าของคาร์ซกลับไร้ประสิทธิภาพต่อพลังของวันด้า ลำแสงสีแดงวาบฉายผ่านตัวซูซานไปกระทบกลางตัวคาร์ซที่ลอยอยู่กลางอากาศ
ปัง!
เสียงดังสนั่นหวั่นไหว ร่างกายสูงใหญ่ของคาร์ซในอากาศตกลงมาเหมือนนกที่ปีกหัก กระแทกพื้นอย่างแรง
“อีกแล้ว การโจมตีแบบนี้ พลังที่ไม่อาจต้านทานได้……”
คาร์ซพยายามพยุงร่างกายที่กระแทกพื้นจนบิดเบี้ยว ลุกขึ้นยืนอย่างช้า ๆ ในท่าทางที่ดูผิดรูป
การโจมตีของวันด้าพุ่งตรงใส่ปีกของเขา พลังมหาศาลที่ปะทุขึ้นในพริบตาทำให้ร่างกายส่วนใหญ่ของเขา กลายเป็นไอหายไปต่อหน้าต่อตา
คาร์ซใช้ขาข้างเดียวค้ำตัวเองยืนอยู่ภายในห้องทดลอง เขาจ้องมองวันด้าและไม้เท้าในมือของเธอ ดวงตาเผยให้เห็นความหวาดกลัวอย่างสุดขีด
วันด้ารับรู้ถึงสายตาอันตรายจากคาร์ซ เธอจึงกำไม้เท้าแน่นขึ้น แสงสีแดงวาบขึ้นในดวงตาอีกครั้ง
เมื่อเห็นแสงสีแดงปรากฏบนตัววันด้าอีกครั้ง ใบหน้าของคาร์ซเปลี่ยนสี เขาหยุดนิ่ง หันไปมองซากร่างกายที่กลายเป็นไอของตัวเอง คิดอะไรบางอย่างขึ้นมา ในพริบตาต่อมา ทหารไฮดร้าที่นอนอยู่บนพื้นกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด ร่างกายถูกดูดกลืนด้วยขนนกที่แทงทะลุ กลายเป็นเนื้อเยื่อใหม่เติมเต็มร่างกายของคาร์ซ
คาร์ซยกแขนที่สร้างใหม่ขึ้นมา จ้องมองวันด้าด้วยความไม่ยอมรับอย่างชัดเจน “ดูเหมือนว่าจะเป็นความประมาทของข้าเอง ไม่คิดว่าในช่วงเวลาอันยาวนานที่ล่องลอยอยู่ในอวกาศ มนุษย์จะวิวัฒนาการจนสร้างพลังที่สามารถคุกคามข้าได้ นี่เป็นพลังที่น่าสะพรึงกลัว แม้แต่ข้าที่ได้กลายเป็นสุดยอดสิ่งมีชีวิต ก็ยังรู้สึกหวาดกลัว……”
“แต่ว่า อย่าได้ยินดีเกินไปเลย มนุษย์!”
คาร์ซยกแขนที่ฟื้นฟูขึ้นมา แปรเปลี่ยนเป็นปีกคู่ใหม่ 【คาร์ซ】กระพือปีกช้า ๆ ลอยขึ้นสู่กลางอากาศ มองลงมายังผู้คนภายในห้องทดลอง “พลังที่พวกเจ้าพึ่งพาอยู่นั้น มันช่วยให้พวกเจ้าได้เพียงแค่เวลาหายใจ เวลาสั้น ๆ ที่ข้าไม่รู้ด้วยซ้ำ แต่ข้า【คาร์ซ】ผู้นี้จะหาทางรับมือกับการโจมตีแบบนั้นให้ได้ ถึงเวลานั้น มนุษย์อย่างพวกเจ้าก็จะถึงคราวล่มสลาย ก่อนหน้านั้น มนุษย์เอ๋ย…จงใช้เวลาที่เหลืออยู่ให้ดีเถอะ”
ใบหน้าของ【คาร์ซ】เต็มไปด้วยความไม่พอใจ เขาเหลือบมองผู้คนภายในฐานทัพไฮดร้าเป็นครั้งสุดท้าย สายตาของเขาหยุดอยู่ที่วันด้าหลายวินาที ก่อนจะเบนไปที่ซูซานที่ยืนอยู่ข้างวันด้า ใบหน้าซีดเผือด มุมปากของ【คาร์ซ】เผยรอยยิ้มประหลาด แล้วกล่าวว่า “แต่ก่อนหน้านั้น ข้าต้องเอาของรางวัลจากพวกเจ้าไปสักหน่อยก่อน”
“อะ…อะไรนะ!”
ทันทีที่【คาร์ซ】พูดจบ ปลาปิรันย่าที่ตกลงพื้นรอบตัวซูซานก็พองตัวขึ้น รวมกันเป็นสิ่งมีชีวิตประหลาดขนาดมหึมา รูปร่างคล้ายปลาหมึกยักษ์ ปลาหมึกยักษ์ยื่นหนวดขนาดมหึมาออกมา จับซูซานที่ไม่ทันตั้งตัวไว้แน่น แล้วหนวดอีกเส้นก็ยืดออกไปพันรอบขาของ【คาร์ซ】
“ฮ่าฮ่า พวกเจ้ารอไว้เลย ข้า【คาร์ซ】จะกลับมาอีก และสุดท้ายแล้วพวกเจ้าทุกคนจะถูกฉันกินเข้าไปทีละคน ๆ”
คาร์ซหัวเราะเยาะเย้ยอย่างน่าสะพรึงกลัวเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่ร่างกายบิดเบี้ยวของมันจะทิ้งท้ายด้วยประโยคสุดท้าย ปีกขนาดมหึมาของมันกระพือแรง พุ่งทะลุหลังคาฐานทัพไฮดร้า พาซูซานที่ถูกสิ่งมีชีวิตคล้ายปลาหมึกจับตัวไปหายไปในอากาศ
ปัง——
วันด้ายืนนิ่ง กำหมัดแน่น จ้องมองเงาของคาร์ซที่หายไปอยู่นานหลายนาที ก่อนที่แสงสีแดงในดวงตาจะดับลงอย่างฉับพลัน ร่างของเธอล้มลงไปกับพื้นราวกับหมดสติ
“วันด้า!”
ควิกซิลเวอร์ร้องด้วยความตกใจเมื่อเห็นน้องสาวล้มลง ใช้มือทั้งสองข้างเกาะพื้น กัดฟันลากตัวเองไปหาเธอ
อีกด้านหนึ่ง ด็อกเตอร์ดูมมองสถานการณ์อลหม่านภายในฐานทัพไฮดร้า แล้วหันไปมองไปยังทิศทางที่คาร์ซหายไป ดวงตาเบื้องหลังหน้ากากเหล็กเป็นประกายแปลกประหลาด ก่อนจะถอยออกไปเงียบ ๆ หายไปในเงามืดของห้องทดลอง
……
“สัตว์ประหลาดอมตะงั้นเหรอ?”
ห้องสอบสวน อาคารอเวนเจอร์ส
นาตาชาขมวดคิ้วเมื่อได้ยินข้อมูลเกี่ยวกับ【สุดยอดสิ่งมีชีวิต】จากสตรัคเกอร์ เธอมองสีหน้าของสตรัคเกอร์อย่างละเอียด แน่ใจว่าเขาไม่ได้โกหก
“นั่นหมายความว่า ทุกอย่างที่เกิดขึ้นในฐานทัพไฮดร้าล้วนมาจากสุดยอดสิ่งมีชีวิตตัวนี้สินะ”
นาตาชาสานต่อจากคำพูดของสตรัคเกอร์ เธอหยิบรูปถ่ายอีกใบขึ้นมา ภาพถ่ายจากภายในฐานทัพไฮดร้า นิ้วเรียวชี้ไปยังหลุมขนาดใหญ่ในภาพ แล้วถามสตรัคเกอร์ด้วยน้ำเสียงสงสัยว่า “อย่างนั้น บารอนสตรัคเกอร์ ความเสียหายตรงนี้ก็เป็นฝีมือของ【สุดยอดสิ่งมีชีวิต】เช่นกันใช่ไหม?”
จากการสแกนฐานทัพไฮดร้าทั้งหมดโดยจาร์วิส เหล่าอเวนเจอร์สได้รับข้อมูลที่ชัดเจนขึ้น พร้อม ๆ กับความหวาดระแวงต่อ【สุดยอดสิ่งมีชีวิต】ที่เพิ่มพูนขึ้นอย่างน่าตกใจ
เห็นได้ชัดว่า ไฮดร้าเคยทุ่มเททรัพยากรอย่างมหาศาลเพื่อหยุดยั้ง หรืออาจจะเพื่อกำจัด【สุดยอดสิ่งมีชีวิต】นี้
“ไม่ใช่”
สตรัคเกอร์เหลือบมองภาพถ่ายใบที่สองที่นาตาชาส่งมาให้ เขาพยักหน้าเล็กน้อย แล้วตอบว่า “นี่เป็นความพยายามครั้งสุดท้ายของเราในการกำจัด【สุดยอดสิ่งมีชีวิต】 แต่น่าเสียดาย แม้พยายามอย่างหนัก ก็ยังกำจัดมันไม่ได้ 【สุดยอดสิ่งมีชีวิต】นั่นคือปีศาจแท้ ๆ ทุกเซลล์ ทุกหยดเลือดของมันล้วนมีชีวิต ดังนั้นถึงเหลือเพียงเซลล์เดียว หยดเลือดเดียว มันก็ฟื้นคืนชีพได้ นี่คือศัตรูที่มนุษยชาติเอาชนะไม่ได้แล้ว เราทุกคนจะต้องตาย ตราบใดที่【สุดยอดสิ่งมีชีวิต】ยังมีชีวิตอยู่ มนุษยชาติจะกลายเป็นอาหารของมัน เหมือนชะตากรรมของมนุษยชาติเมื่อหลายล้านปีก่อน……”
เนื่องจากนาตาชายังไม่เคยพบกับความน่าสะพรึงกลัวของ【สุดยอดสิ่งมีชีวิต】มาก่อน จึงยากที่จะเข้าใจความรู้สึกจริง ๆ จากคำตอบของสตรัคเกอร์
อย่างไรก็ตาม เมื่อเห็นสีหน้าหวาดกลัวของสตรัคเกอร์ตรงหน้า สีหน้าของนาตาชาก็เคร่งเครียดขึ้นเล็กน้อย
……
“สตรัคเกอร์……”
อีกด้านหนึ่งของห้องสอบสวน ในห้องที่เหล่าอเวนเจอร์สอยู่
นิค ฟิวรี่ จ้องมองสตรัคเกอร์ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว นิคขมวดคิ้วแน่น ใบหน้าที่ดำกร้านดุดันยิ่งดูเคร่งเครียดหนักกว่าเดิม “นี่มันอะไรกัน ไอ้คนสำคัญของไฮดร้า ปีศาจร้าย หัวหน้าคนชั่ว คนที่เย็นชาไร้ความปราณีอย่างมัน กลับแสดงสีหน้าหวาดกลัวต่อหน้า【สุดยอดสิ่งมีชีวิต】ได้ยังไง”
“ดูเหมือนไฮดร้าจะไปยุ่งกับศัตรูที่น่ากลัวมากแล้ว”
โทนี่เห็นเหตุการณ์ในห้องสอบสวน ภาพหลอนที่เคยเห็นในฐานที่มั่นของไฮดร้าผุดขึ้นมาในหัว สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปทันที
“ผลเป็นยังไงบ้าง”
สตีฟเปิดประตูห้องที่อเวนเจอร์สอยู่ มองผ่านกระจกไปยังเหตุการณ์ด้านใน แล้วถาม
“นาตาชาพยายามอยู่”
โทนี่ตอบคำถามของกัปตันอเมริกา พร้อมกับถามกลับไปด้วยความเป็นห่วง
“แล้วแฟนแทสติกโฟร์ล่ะ พวกเขาเป็นยังไงบ้าง”
“ดูไม่ค่อยดี แต่ด็อกเตอร์ริ้ดก็ยังคงควบคุมอารมณ์ตัวเองได้ และยังคงหวังอยู่”
“หวัง...”
โทนี่กระซิบคำว่า ‘หวัง’ เบา ๆ ซ้ำไปซ้ำมา เมื่อได้ยินคำนั้นจากปากของกัปตันอเมริกา แววตาของเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกสับสนอลหม่าน
……
“งั้นก็อย่างนี้นะคะ คุณบารอนสตรัคเกอร์ คุณน่าจะคุ้นหน้าคุ้นตากับคนคนนี้สินะคะ?”
ภายในห้องสอบสวน นาตาชาเก็บซ่อนอารมณ์ได้อย่างแนบเนียน เธอมองสตรัคเกอร์ที่เริ่มเสียหลักทางจิตใจ แล้วเริ่มทำงานทันที
เธอดันภาพถ่ายใบสุดท้ายไปวางตรงหน้าสตรัคเกอร์ ชี้ไปที่ใบหน้าของซูซาน สายตาคมกริบจ้องลึกเข้าไปในดวงตาของสตรัคเกอร์ ถามอย่างใจเย็นว่า “คุณสามารถบอกฉันได้ไหมคะ ว่าตอนนี้เธออยู่ที่ไหน?”
“ซูซาน……”
สตรัคเกอร์มองภาพถ่ายที่นาตาชาดันมาวาง สีหน้าหวาดกลัวค่อย ๆ สงบลง เขาจ้องใบหน้ายิ้มแย้มในภาพถ่าย แล้วพูดว่า “พูดถึงเรื่องนี้แล้ว ตอนที่สู้กับ【สุดยอดสิ่งมีชีวิต】อยู่นั้น ซูเปอร์ฮีโร่คนนี้ก็เคยเข้ามาช่วยเหลือ พยายามขัดขวางการโจมตีของ【สุดยอดสิ่งมีชีวิต】 แต่ว่า…”
“แต่ว่า…?”
เมื่อได้ยินคำพูดสุดท้ายของสตรัคเกอร์ สีหน้าของนาตาชาเปลี่ยนไปทันที ลางสังหรณ์ไม่ดีผุดขึ้นมาในใจ
“น่าเสียดายที่สุดท้าย การปรากฏตัวของ【สุดยอดสิ่งมีชีวิต】เร็วเกินคาด พวกเราไม่มีใครคาดคิดถึงเรื่องนี้ได้เลย สุดท้ายก็ได้แต่มองดูเธอถูก【สุดยอดสิ่งมีชีวิต】จับตัวไป”
“จับตัวไป!”
อีกห้องหนึ่ง อเวนเจอร์สได้ยินคำตอบของสตรัคเกอร์ สีหน้าของพวกเขาทั้งหมดเปลี่ยนไปทันที
จากข้อมูลที่ไฮดร้าทิ้งไว้ พวกเขารู้ดีถึงความสามารถของ【สุดยอดสิ่งมีชีวิต】 ถ้าซูซานถูกสัตว์ประหลาดแบบนี้จับไป ผลลัพธ์สุดท้ายจะเป็นยังไงกัน
“กัปตัน...”
โทนี่หันไปมองกัปตันอเมริกาที่อยู่ข้าง ๆ สีหน้าของเขาลังเลที่จะพูด
จากภาพหลอนที่เห็น โทนี่คิดว่าซูซานอาจถูก【สุดยอดสิ่งมีชีวิต】กินไปแล้ว ยิ่งกว่านั้น ถ้าเขาไม่ทำอะไรเลย ภาพหลอนที่เห็นอาจกลายเป็นความจริง
“เราไม่สามารถยืนยันสถานการณ์ของซูซานได้ บางทีเธอยังอาจมีชีวิตอยู่ก็ได้”
สตีฟรับรู้ถึงสายตาของโทนี่ จึงตอบด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม
แม้ในใจลึก ๆ เขาจะรู้ว่า โอกาสที่ซูซานซึ่งถูก【สุดยอดสิ่งมีชีวิต】จับตัวไปจะรอดชีวิตนั้นแทบไม่มีเลย แต่เขาก็ยังพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะรักษาความหวังริบหรี่เอาไว้ให้กับเหล่าอเวนเจอร์ส หรือที่ควรเรียกว่าแฟนแทสติกโฟร์
……
“จริงสิ”
หลังจากที่ตั้งใจเปิดเผยเบาะแสเกี่ยวกับ【สุดยอดสิ่งมีชีวิต】ไปมากมาย ภายในห้องสอบสวน สตรัคเกอร์มองนาตาชาที่อยู่ตรงหน้า เขาเป็นฝ่ายเริ่มบทสนทนา เงยหน้าขึ้นมองกระจกในห้อง แล้วใช้เสียงแหบพร่ากล่าวช้า ๆ ว่า “ก่อนหน้านี้ 【สุดยอดสิ่งมีชีวิต】เคยพูดไว้ตอนมันหนีออกจากฐานไฮดร้าว่าจะกลับมาอีก ถ้ามันพบว่าฐานไฮดร้าถูกอเวนเจอร์สยึดครองไปแล้ว เสียเป้าหมายไปแล้ว มันจะทำอย่างไรนะ นี่มันเป็นสิ่งมีชีวิตน่ากลัว อยู่จุดสูงสุดในห่วงโซ่อาหาร มองมนุษย์เป็นเพียงแค่อาหาร……”
(จบตอน)
