บทที่ 456 รุกเข้าหา การปรากฏตัวของคนคุ้นเคย
ตุ้บ! “คุณชายโปรดระงับโทสะ ข้าไม่เคยคิดเรื่องเช่นนั้นเลย! ไม่เคยจริงๆ! ดูเหมือนว่าข้าจะเข้าใจผิดไปเอง!” หลินอวี้หวงคุกเข่ากับพื้นด้วยความหวาดกลัว กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ “ต่อไปนี้อย่าได้พูดจาเหลวไหลอีก” กู่เฉินเฟิงสะบัดแขนเสื้ออย่างเย็นชาแล้วเดินจากไป “พวกเจ้านี่ช่างไม่รู้จักที่ตายเสียจริง ...
