บทที่ 37 อัพเกรดดินแดนอีกครั้ง!

สองชั่วโมงต่อมา

หลังจากต่อสู้อย่างดุเดือดมานาน ราชาก็อบลินเริ่มหมดแรง ถูกหยางหมิงบีบจนต้องถอยร่นไปเรื่อยๆ จนเผลอเปิดช่องโหว่

"ตายซะ!" หยางหมิงตะโกนก้อง มือทั้งสองกำด้ามดาบเฉือนนภาแน่น ฉวยจังหวะที่ราชาก็อบลินเผลอเปิดช่องโหว่ เหวี่ยงดาบฟันเฉียง

เปิดใช้ทักษะ: ฟันสายฟ้า!

ดาบนี้ หยางหมิงทุ่มสุดกำลัง!

แม้ราชาก็อบลินจะมีพลังต่อสู้สูงถึง 328 ก็ไม่อาจต้านทานดาบนี้ได้ ถูกฟันจนบาดเจ็บสาหัสในทันที

"อ๊าก!" ราชาก็อบลินร้องด้วยความเจ็บปวด เลือดพุ่งกระฉูด

หยางหมิงไล่ซ้ำ ฟันต่อเนื่องไม่ยั้ง ฟันแล้วฟันเล่าลงบนร่างของราชาก็อบลิน

ในที่สุด ราชาก็อบลินก็สิ้นใจ!

[เรียนเจ้าผู้ครองหยางหมิง กองทัพของท่านได้พิชิตกองทัพก็อบลิน และได้รับชัยชนะในสงครามครั้งนี้]

[ติ๊ง~ ต้องการยึดครองสวนผลไม้จินหลิงระดับ 3 หรือไม่?]

"ยึดครอง" หยางหมิงตอบรับทันทีโดยไม่ต้องคิด

[ยึดครองสำเร็จ ท่านได้รับสิทธิ์ในการปกครองสวนผลไม้จินหลิง รับรางวัล 200 ค่าพลังชาติ]

หยางหมิงดีใจจนแทบบ้า เพราะด้วยเหตุนี้ ค่าพลังชาติของนครหัวเซียก็จะเพิ่มเป็น 750 แต้ม

จากนั้น หยางหมิงก็นำคนเข้าไปในสวนผลไม้จินหลิง

หยางหมิงเงยหน้ามองผลไม้สีทองอร่ามที่ห้อยระย้าอยู่บนกิ่งไม้ กลิ่นหอมชวนน้ำลายไหล จนอดกลืนน้ำลายไม่ได้

[ชื่อ]: ผลจินหลิง

[คุณภาพ]: ระดับยอดเยี่ยม

[ผลลัพธ์]: เมื่อกิน จะสามารถต้านทานผลกระทบด้านลบส่วนใหญ่ได้ รวมถึงการกลายเป็นหิน พันธนาการ คำสาป อัมพาต มึนงง พิษร้าย...

"เป็นของดีจริงๆ" หยางหมิงพึงพอใจพอสมควร

เพิ่งผ่านการรบครั้งใหญ่มา ทหารส่วนใหญ่บาดเจ็บกันหมด ผลจินหลิงจึงมาได้เหมาะเจาะ

"พี่น้องทั้งหลาย เก็บผลจินหลิงมาคนละหนึ่งผล กินเพื่อรักษาอาการบาดเจ็บโดยเร็ว" หยางหมิงตะโกนบอก

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เหล่าทหารต่างซาบซึ้งใจมาก เพราะนี่คือผลจินหลิง คุณภาพระดับยอดเยี่ยม ราคาต้องแพงมากแน่นอน

"ขอบพระคุณท่านเจ้าผู้ครอง!"

ทุกคนเก็บผลจินหลิงคนละผล แล้วกินอย่างเอร็ดอร่อย

เมื่อผลจินหลิงลงท้อง ทุกคนรู้สึกสดชื่นกระปรี้กระเปร่าทันที

หลังจากทหารหายจากอาการบาดเจ็บ หยางหมิงก็สั่งให้เก็บกวาดสนามรบ

ที่นี่คือรังของก็อบลิน ในถ้ำน่าจะมีสมบัติซ่อนอยู่ไม่น้อย

ไม่นานนัก

เฉินเจียนเดินออกมาจากถ้ำก็อบลิน มาหาหยางหมิง ประสานมือรายงาน:

"ท่านเจ้าผู้ครอง พวกเราพบหีบสมบัติสามใบในถ้ำ"

หยางหมิงสนใจขึ้นมาทันที ถามกลับไป:

"อ้อ? เป็นเงินตราที่ใช้ทั่วไปในโลกนี้หรือ?"

เฉินเจียนพยักหน้าพูด:

"ครับ ผมนับดูแล้ว มีเหรียญทองสามสิบเอ็ดเหรียญ เหรียญเงินสามร้อยเหรียญ และเหรียญทองแดงกว่าพันเหรียญ"

"ให้คนห่อกลับไปที่ดินแดนเรา" หยางหมิงสั่ง

"ครับ" เฉินเจียนพยักหน้า แล้วพูดต่อ "ท่านเจ้าผู้ครอง ผมพบคุกใต้ดินในถ้ำ มีผู้คนถูกขังอยู่ไม่น้อย ทั้งชายและหญิง"

"พาข้าไปดู" หยางหมิงลุกขึ้น

ภายใต้การนำของเฉินเจียน หยางหมิงเดินเข้าไปในถ้ำก็อบลิน มาถึงคุกใต้ดิน

ที่นี่แสงสลัว และอับชื้น

กรงขังสองแถวปรากฏอยู่ตรงหน้าหยางหมิง

"พวกท่านเป็นใคร? ช่วยพวกเราด้วยได้ไหม?"

"ขอร้องละ ช่วยปล่อยข้าออกไปด้วย พวกก็อบลินขังพวกเราไว้ที่นี่ เลี้ยงไว้เป็นอาหาร"

"ข้าไม่อยากตาย ข้าอยากมีชีวิตอยู่"

"ข้าหิวมาก จะตายอยู่แล้ว ให้อาหารข้าสักคำได้ไหม?"

เมื่อเห็นหยางหมิงเดินเข้ามา ผู้คนที่ถูกขังในกรงก็เริ่มวุ่นวาย พวกเขาพยายามยื่นมือออกมา เพื่อดึงดูดความสนใจของหยางหมิง

คนพวกนี้ล้วนเป็นทาสที่ถูกก็อบลินจับตัวมา

ผู้หญิงถูกใช้เป็นเครื่องมือในการสืบพันธุ์ ถูกบังคับให้คลอดลูกจนตาย ส่วนผู้ชาย ก็ถูกเลี้ยงไว้เป็นอาหาร

สภาพที่นี่ไม่ต่างอะไรกับนรกบนดิน

หยางหมิงถอนหายใจเบาๆ พูดกับเฉินเจียนที่อยู่ด้านหลัง:

"ปล่อยพวกเขาออกมาทั้งหมด ดูแลให้ดี แล้วพากลับไปที่ดินแดนเรา"

ดินแดนจะพัฒนาได้อย่างรวดเร็ว ก็ต้องการประชากรจำนวนมาก ดังนั้นหยางหมิงจึงไม่ปฏิเสธผู้คนที่มา

"ท่านเจ้าผู้ครอง ผมจะจัดการให้เรียบร้อย" เฉินเจียนพยักหน้า

เฉินเจียนเรียกคนมากว่ายี่สิบคน ช่วยปล่อยทาสที่ถูกขังในกรงออกมาทั้งหมด

หลังได้รับการช่วยเหลือ คนเหล่านี้ซาบซึ้งจนคุกเข่าลง ก้มศีรษะขอบคุณหยางหมิงไม่หยุด:

"ขอบคุณท่าน ขอบคุณที่ช่วยพวกเรา!"

"ท่าน ข้าขอยอมเป็นควายเป็นม้ารับใช้ท่าน"

"เหลือเวลาอีกหนึ่งชั่วโมง การจัดอันดับก็จะประกาศรางวัล ต้องรีบกลับดินแดน"

หลังเก็บกวาดสนามรบเสร็จ หยางหมิงทิ้งคนไว้สองคนเฝ้าสวนผลไม้จินหลิง แล้วนำของที่ยึดมาได้กลับไป

พวกทาสที่เพิ่งได้รับการช่วยเหลือ ก็ถูกหยางหมิงพากลับไปด้วย

เมื่อหยางหมิงกลับถึงดินแดนอย่างปลอดภัย ก็ได้ยินข่าวดีที่น่าตื่นเต้นอีกข่าว

"ท่านเจ้าผู้ครอง!"

สถาปนิกโจวหมิงรุ่ยที่ได้รับมอบหมายภารกิจสำคัญ เมื่อได้ยินว่าหยางหมิงกลับมา ก็รีบวิ่งมาหา

"รายงานท่านเจ้าผู้ครอง ไม่ทำให้ผิดหวัง ผมสร้างอาคารระดับ 3 ครบทั้ง 3 หลังแล้ว!"

"อ้อ?" หยางหมิงดีใจจนเกินคาด ยิ้มพูด "ดีมาก เจ้าทำได้ดี นับจากนี้ เจ้าจะเป็นผู้อำนวยการก่อสร้างของนครหัวเซีย!"

"ขอบพระคุณท่านเจ้าผู้ครอง" โจวหมิงรุ่ยดีใจจนกระโดดโลดเต้น เหมือนผู้ที่เพิ่งสอบผ่านขุนนาง

ด้วยเหตุนี้ เงื่อนไขในการอัพเกรดดินแดนก็ครบทั้งหมดแล้ว

"ระบบ ข้าต้องการดูข้อมูลอาคารระดับ 3" หยางหมิงพูดในใจ

หน้าจอระบบแบบไซไฟปรากฏขึ้นบนจอประสาทตาของหยางหมิง

[ชื่อ]: ลานฝึกทหาร

[คุณภาพ]: อาคารระดับ 3

[พื้นที่]: หนึ่งพันตารางเมตร

[ผลลัพธ์]: สถานที่สำหรับฝึกทหาร สามารถเพิ่มพลังต่อสู้ของทหารได้สูงสุดถึง 40 แต้ม

"สมกับเป็นอาคารระดับ 3 จริงๆ มีประโยชน์มาก" หยางหมิงชื่นชม

มีลานฝึกทหารแล้ว กำลังรบโดยรวมของกองทัพจะพัฒนาขึ้นอย่างก้าวกระโดด!

หยางหมิงตรวจดูข้อมูลของอาคารระดับ 3 อื่นๆ ด้วย

นอกจากนี้ยังมีโรงตีเหล็กและโรงเลี้ยงไก่แบบเรือนกระจก ซึ่งจะไม่ขอกล่าวถึงรายละเอียดตรงนี้

หลังจากตรวจสอบจนแน่ใจว่าครบเงื่อนไขการอัพเกรดดินแดนทั้งหมดแล้ว หยางหมิงก็พูดกับระบบทันที:

"ระบบ ข้าต้องการอัพเกรดดินแดน!"

[ติ๊ง~ ดินแดนของท่านกำลังอัพเกรด คาดว่าจะใช้เวลาสิบสองชั่วโมง]

[แจ้งเตือนที่เป็นมิตร: ในช่วงเวลานี้ ดินแดนของท่านอยู่ในสภาวะอ่อนแอ กรุณาหลีกเลี่ยงการออกไปข้างนอก!]

"ต้องใช้เวลาถึงสิบสองชั่วโมงเลยหรือ? แต่เหลือเวลาก่อนประกาศผลการจัดอันดับแค่ 40 นาที โชคดีที่ข้าเตรียมพร้อมไว้แล้ว ไม่ต้องกลัวหรอก" หยางหมิงหยิบม้วนกระดาษสิบสองม้วนออกมาจากคลัง

'ม้วนกระดาษลดเวลาคูลดาวน์อัพเกรดดินแดน'

ม้วนกระดาษหนึ่งม้วน สามารถลดเวลาที่ใช้ในการอัพเกรดดินแดนได้หนึ่งชั่วโมง

เพื่อป้องกันเหตุไม่คาดฝัน หยางหมิงเตรียมม้วนกระดาษแบบนี้ไว้ถึงสามสิบม้วน

ม้วนกระดาษแต่ละม้วน หยางหมิงแลกมาด้วยเนื้อวัวเขียวเขาสวรรค์สองชั่ง

"ใช้ม้วนกระดาษลดเวลาคูลดาวน์" หยางหมิงใช้ม้วนกระดาษทั้งสิบสองม้วนหมดในคราวเดียว

[ติ๊ง~ ดินแดนของท่านอัพเกรดเสร็จสมบูรณ์แล้ว]

ในชั่วพริบตา แสงสีทองอ่อนๆ ก็ปรากฏขึ้นทั่วบริเวณดินแดนของหยางหมิง

(จบบท)