บทที่ 264 คนที่แย่งอาหารจากชาวนาสมควรตาย!
"ช่างเถอะ" "ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว" "กินข้าวกันก่อนดีกว่า" สวี่เฉิงเซียนเดิมทีจะพูดอะไรสักสองสามประโยค แต่เมื่อเห็นคนกลุ่มนี้ส่วนใหญ่ผอมซีดและดูอิดโรย จู่ๆ ก็หมดอารมณ์จะพูดอะไร โดยเฉพาะเด็กหญิงตัวเล็กๆ ที่ผอมจนเหลือแต่หนังหุ้มกระดูก ใบหน้าเล็กๆ ทำให้ดวงตาดูโตเป็นพิเศษ มองแล้วทำให้หัวใจเขาสะท้าน ต่างจากต...
