บทที่ 249 คุณครูที่ลาออก
บทที่ 249 คุณครูที่ลาออก หน้าโรงเรียนมัธยมเซิ่งหย่ง ยานขยะค่อยๆ ร่อนลงจอด เฉิงฉีก้าวออกจากห้องโดยสาร เห็นราตรีกาลทอดผืนดั่งม่าน ดาวระยิบพราวบนฟ้า เพิ่งรู้ตัวว่าการเดินทางครั้งนี้ผ่านไปกว่ายี่สิบชั่วโมงแล้ว ในมือของเฉิงฉีมีห่อของมากมาย ที่สำคัญที่สุดคือทรายสีรุ้ง และของที่ระลึกจำกัดจำนวนทั้งหมดที่นัก...