บทที่ 117 ฆ่าปลา!
สายลมอันกว้างใหญ่พัดพาความชื้นและความอบอุ่นมาสู่ไห่หนาน หญ้าอ่อนสีเขียวแทงทะลุพื้นดิน ราวกับน้ำพุแห่งฤดูใบไม้ผลิที่พุ่งขึ้นมาจากใต้พื้นพิภพ ใต้โคนไม้ ดอกไม้เล็กๆ สีส้มผลิบานก่อนใคร มอสส์หนาแน่นแผ่ขยายจากปากถ้ำแคบๆ ลึกเข้าไป งูเล็กที่หลับใหลตลอดฤดูหนาว คืบคลานออกจากถ้ำอย่างแข็งทื่อ เสียงปีกนกกระพือดั...