(แถม)บทที่ 22: กวาดล้างวังหลัง กำจัดขันทีทรยศ!

(แถม)บทที่ 22: กวาดล้างวังหลัง กำจัดขันทีทรยศ!

หวังเต๋อหัว เฉาหัวฉุน หวังหย่งจั้ว และคนอื่นๆ

ไม่ว่าจะเป็นคนที่ยอมแพ้ หรือคนที่หนีเอาตัวรอด

จูโหยวเจี้ยนจะไม่ไว้ชีวิตขันทีเหล่านี้เด็ดขาด

จูโหยวเจี้ยนมองขันทีคนอื่นๆ ข้างกาย แล้วสั่งการต่อ

"รีบไปตามหวังเฉิงเอินมาพบเรา!"

"พะยะค่ะ!"

ขันทีน้อยรีบวิ่งออกไป

ไม่ถึงห้านาที

หวังเฉิงเอินก็ถูกขันทีน้อยพามาหาจูโหยวเจี้ยนอย่างหอบเหนื่อย

"ถวายบังคมฝ่าบาท!"

หวังเฉิงเอินเหงื่อท่วมตัว

เขาเหลือบมองไปเห็นเงินและทองคำในลานวัง

เมื่อเห็นเงินและทองคำจำนวนมาก หวังเฉิงเอินก็รู้สึกสงสัย

แต่

ก่อนที่เขาจะคิดอะไรมาก

จูโหยวเจี้ยนก็พูดขึ้นอย่างช้าๆ: "ท่านหวัง!"

"ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป เจ้าคือหัวหน้าขันทีของกรมพิธีการ"

เลื่อนตำแหน่งพรวดเดียวเป็นหัวหน้าขันที!

หวังเฉิงเอินตกใจ

หากเขาจำไม่ผิด หัวหน้าขันทีคนก่อนน่าจะเป็นเฉาหัวฉุน

ถ้าเขาได้เป็นหัวหน้าขันที

นั่นหมายความว่า...

หวังเฉิงเอินที่คิดได้ ก็รีบคุกเข่าลงขอบคุณ

"ข้าน้อยซาบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณ!"

"ลุกขึ้นเถอะ"

"ต่อไปเรามีเรื่องจะให้เจ้าจัดการ"

เมื่อได้รับอนุญาต

หวังเฉิงเอินก็รีบลุกขึ้น

เขายืนอยู่ข้างๆ จูโหยวเจี้ยนอย่างสงบเสงี่ยม รอรับคำสั่ง

จูโหยวเจี้ยนมองดูเขา แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง

"เงินและทองคำเหล่านี้ เป็นของที่เฉาหัวฉุน หวังเต๋อหัว และคนอื่นๆ นำมาให้"

"เรื่องที่พวกมันทำลงไปในช่วงหลายปีที่ผ่านมา เรารู้หมดแล้ว"

"เจ้าคงจะรู้เหมือนกัน"

"พวกมันถูกจับไปแล้ว และถูกลงโทษอย่างหนัก"

"ต่อไปนี้ เราไม่อยากให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีก"

"ในวังหลัง จะต้องไม่มีสายลับของคนอื่นอีก"

"ฉะนั้นนางกำนัลและขันทีที่เหลือ จงจัดการให้หมด"

"ท่านหวัง เจ้าทำได้ไหม!"

เมื่อจูโหยวเจี้ยนพูดจบ

หวังเฉิงเอินที่รู้สึกตกใจ ก็รีบพยักหน้ารับปาก

"กราบทูลฝ่าบาท ข้าน้อยทำได้"

"ฝ่าบาทโปรดวางพระทัย!"

"ข้าน้อยรู้ว่าควรทำอย่างไร"

"นางกำนัลและขันทีเหล่านั้น จะไม่ปรากฏตัวต่อหน้าฝ่าบาทอีก"

"ความลับในวัง จะไม่รั่วไหลออกไปแม้แต่น้อย"

หวังเฉิงเอินรู้สึกหวาดกลัว

เขารู้ว่าต่อไปนี้ วังหลังจะถูกกวาดล้างครั้งใหญ่

คนที่เคยเป็นสายลับให้กับขุนนาง จะต้องถูกกำจัด

แต่หวังเฉิงเอินไม่สนใจ

เขาพึ่งได้รับการแต่งตั้งเป็นหัวหน้าขันที

เฉาหัวฉุนและคนอื่นๆ ก็ถูกจับไปลงโทษแล้ว

หากเขาทำเรื่องนี้ได้สำเร็จ

ในวังหลังนี้ เขาก็จะเป็นรองแค่ฮ่องเต้เท่านั้น

การได้รับความไว้วางใจเช่นนี้ เป็นเกียรติอย่างยิ่งสำหรับหวังเฉิงเอิน

สิ่งที่เขากลัวที่สุดในวังหลวง คือการไม่มีค่า!

"ไปเถอะ!"

"เรารอฟังข่าวดีจากเจ้า"

"ทำอย่างเต็มที่ อย่าไว้ชีวิตใครทั้งนั้น"

"รับด้วยเกล้า ข้าน้อยขอตัว"

จูโหยวเจี้ยนเร่งเร้า

หวังเฉิงเอินก็รีบออกจากตำหนัก แล้วเรียกขันทีมารวมตัวกันเพื่อลงมือทำ

วังหลังในคืนนี้ คงจะไม่สงบสุข

นางกำนัลและขันทีจำนวนมาก จะต้องถูกสังหาร

แต่จูโหยวเจี้ยนผู้เป็นต้นเหตุ กลับไม่รู้สึกผิดใดๆ

หากไม่กำจัดนางกำนัลและขันทีเหล่านี้

พวกเขาก็จะเป็นภัยคุกคามที่ยิ่งใหญ่สำหรับเขา

พวกเขาที่ยอมเป็นสายลับให้กับขุนนาง ก็ไม่มีประโยชน์อะไร

วังหลวงที่รั่วไหล ต้องได้รับการซ่อมแซมในครั้งนี้

หวังเฉิงเอินพาคนไปปฏิบัติการ

จูโหยวเจี้ยนก็หันมามองเงิน 300,000 ตำลึง

เมื่อมีเงินแล้ว ก็ต้องรีบใช้

ตอนนี้สิ่งที่เขาขาดแคลนมากที่สุด คือคนที่จงรักภักดี

มีเพียงคนจำนวนมากพอ ถึงจะสามารถควบคุมสถานการณ์ของต้าหมิงได้

ทำให้ต้าหมิงที่กำลังจะล่มสลาย กลับมายิ่งใหญ่อีกครั้ง

"ระบบ เติมเงินและทองคำเหล่านี้เข้าไป"

"รับทราบ โฮสต์"

"เติมเงิน 300,000 ตำลึงสำเร็จ โปรดตรวจสอบ"

เงินและทองคำในหีบ หายวับไปกับตา

จูโหยวเจี้ยนรีบตรวจสอบยอดเงินในระบบ

"ยอดเงินในระบบ: 305,000 ตำลึง +16"

"ระดับระบบ: LV5 (260,000/1 ล้าน)"

"สิทธิ์การเข้าถึงร้านค้าของระบบ LV1 (370,100/1 พันล้าน)"

ยอดเงินเพิ่มขึ้นเป็น 300,000 ตำลึงในทันที

หลังจากที่มั่นใจว่ามียอดเงินเพียงพอแล้ว

จูโหยวเจี้ยนก็เปิดร้านค้าของระบบทันที เริ่มตรวจสอบสิ่งที่ต้องการซื้อ

บุคลากรด้านข่าวกรองและขันที ตอนนี้เพียงพอแล้ว

ตอนนี้สิ่งที่เขาขาดแคลนมากที่สุด คือกองทัพที่อยู่ในมือ

กองทัพที่จงรักภักดีและแข็งแกร่ง!

ใช้ในการควบคุมพระราชวังและเมืองหลวง

ถึงแม้ว่ากองทัพทั้งสามในเมืองหลวง จะมีทหารมากกว่า 150,000 คน

แต่จูโหยวเจี้ยนรู้ดีว่า ครึ่งหนึ่งของพวกเขากินเงินเดือนเปล่า

ในบรรดาทหาร 150,000 คน มีทหารจริงๆ แค่ 80,000-90,000 คน

และในบรรดาทหาร 80,000-90,000 คนนี้ ก็มีคนที่ไร้ประโยชน์จำนวนมาก

คนแก่ คนอ่อนแอ คนป่วย มีเยอะมาก

คนที่สามารถรบได้จริงๆ มีแค่ 40,000-50,000 คน

และกองทัพ 40,000-50,000 คนนี้ ก็สูญเสียความแข็งแกร่งไปแล้ว

สามารถเอาชนะได้แค่กองทัพที่อ่อนแอกว่าเท่านั้น

เมื่อเจอศัตรูที่แข็งแกร่ง และเจอสถานการณ์ที่เสียเปรียบ

ก็ไม่สามารถพึ่งพาได้

ตั้งแต่นายทหารไปจนถึงทหารธรรมดา ต่างก็เสื่อมโทรม

ให้กองทัพแบบนี้ปกป้องเมืองหลวงของต้าหมิง

ปกป้องความปลอดภัยของเขาผู้เป็นฮ่องเต้ เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน

ดังนั้น

หากไม่มีกองทัพที่เชื่อถือได้ ก็ไม่สามารถกอบกู้ต้าหมิงได้

แต่เงิน 300,000 ตำลึง สามารถซื้อทหารได้จำนวนมากในระบบ!

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ จูโหยวเจี้ยนก็รีบใช้จ่ายทันที

"ใช้เงิน 300,000 ตำลึง ซื้อทหารราบธรรมดา 3,000 คน"

"ใช้เงิน 3,000 ตำลึง ซื้อผู้บัญชาการทหารราบขั้นต้น 3,000 คน"

"ใช้เงิน 300 ตำลึง ซื้อชุดทหารต้าหมิง 3,000 ชุด"

"ใช้เงิน 300 ตำลึง ซื้อรองเท้ารบ 3,000 คู่"

"ใช้เงิน 300 ตำลึง ซื้อดาบเหล็ก 3,000 เล่ม"

"ใช้เงิน 500 ตำลึง ซื้อปืนคาบศิลาแบบบรรจุท้าย 500 กระบอก"

"ใช้เงิน 100 ตำลึง ซื้อกระสุนปืนคาบศิลาแบบบรรจุท้าย 10,000 นัด"

"ใช้เงิน 500 ตำลึง ซื้อชุดเกราะเหล็ก 500 ชุด"

ใช้เงิน 305,000 ตำลึงจนหมด

ทหารราบ 3,000 คน ยืนเรียงแถวอย่างเป็นระเบียบในคลังสินค้าของระบบ

อาวุธยุทโธปกรณ์ ชุดเกราะ รองเท้าต่างๆ ก็มีครบ

แน่นอน

ยังขาดอุปกรณ์อีกหลายอย่าง ไม่สามารถติดอาวุธให้ทหาร 3,000 คนได้อย่างครบครัน

แต่ก็เพียงพอที่จะปกป้องพระราชวังแล้ว

ทหาร 3,000 คน พร้อมกับผู้บัญชาการขั้นต้น 3 คน

การบัญชาการรบจะไม่มีปัญหาใดๆ

"ติ๊ง! ยอดเงินในระบบ: 0 ตำลึง +16"

"ระดับระบบ: LV5 (565,000/1 ล้าน)"

"สิทธิ์การเข้าถึงร้านค้าของระบบ LV1 (676,100/1 พันล้าน)"

การใช้จ่ายเงิน 305,000 ตำลึง ทำให้ค่าประสบการณ์เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

เพียงแค่ใช้จ่ายอีก 400,000 กว่าตำลึง ก็สามารถอัปเกรดเป็นระดับห้าได้

เชื่อว่าหลังจากรีดไถหวังเต๋อหัวและคนอื่นๆ จนหมดตัวแล้ว

ก็จะมีเงินเพียงพอสำหรับการอัปเกรด

กำจัดขันทีที่ไม่จงรักภักดีเหล่านี้ หาเงินมาใช้จ่ายและอัปเกรดระบบ

แบบนี้เร็วกว่าเยอะ!