บทที่ 95 ตู้เซฟ
เรื่องนี้จะมีตอนฟรีทั้งหมด 1-200 ตอน และ....ถ้ายอดกดไลก์เพิ่ม 100 ก็จะแถมให้ฟรี 20 ตอนครับ (ปล.เริ่มนับจาก 8700 นะ เช่นขึ้นไป 8800 ก็บวกให้ 20 ตอน ถ้ายอดมันขึ้นยันจบเรื่อง ก็เปิดให้ฟรีหมดอะ)
*ครบหมื่น แถม 100 ตอนไปอีก เอาเป็นว่าจำกัดวันด้วยแล้วกัน เพราะงี้ถ้าเกิดครบขึ้นมาแบบ 2 ปีต่อมาลืมแหง เอาถึง 1/4/2568 นะครับ ก็คือ 1 เมษายน*
แฟนเพจกดไลก์ได้ที่ ยักษาแปร | Facebook
บทที่ 95 ตู้เซฟ
กึก กึก กึก กึก……
เสียงใบพัดโดรนเฝ้าระวังที่อยู่ไกล ๆ ค่อย ๆ ใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ ตามเส้นทางลาดตระเวน
ดูท่าเวลาว่างในจุดอับกล้องวงจรปิดจะหมดลงแล้ว
ก่อนปีนกำแพง หลินเสวียนก็ได้กลิ่นผิดปกติไปเสียก่อน เด็กสาวที่ใส่หน้ากากอุลตร้าแมนคนนั้นไม่ใช่หลี่หนิงหนิงแน่
เขาเริ่มนึกย้อนกลับไป
ระหว่างวิ่งมาในป่า หลี่หนิงหนิงเคยหลุดกลุ่มไปช่วงหนึ่ง แล้วก็วิ่งตามมาสมทบอย่างรวดเร็ว
แต่ด้วยความคล่องแคล่วของหลี่หนิงหนิงแล้ว เธอจะหลุดกลุ่มได้ยังไง?
หรือสมมติว่าเชือกรองเท้าหลุด หรือมีอะไรต้องจัดการ เธอก็ต้องบอกพวกพี่แมวอ้วนก่อนอยู่แล้ว เป็นไปไม่ได้ที่จะหลุดกลุ่มเงียบ ๆ แบบนั้น
หลี่หนิงหนิงไม่ใช่คนประเภทไม่มีระเบียบวินัยขนาดนั้น
ดังนั้น……
เหลือความเป็นไปได้เดียวเท่านั้น!
หลี่หนิงหนิงถูกซุ่มโจมตีในป่า และผู้หญิงที่ซุ่มโจมตีเธอได้สวมหน้ากากของหลี่หนิงหนิงเพื่อปลอมตัวเป็นเธอ!
นี่มันแผนที่คุ้นเคยเหลือเกิน เหมือนกับตอนที่เขาปลอมตัวเป็นพี่แมวอ้วนเป๊ะ ๆ
แต่ผู้หญิงที่ซุ่มโจมตีหลี่หนิงหนิงคนนั้น เตรียมการมาอย่างดี
รูปร่างของเธอกับหลี่หนิงหนิงคล้ายกันมาก ผอมบาง สูงประมาณเดียวกัน บวกกับใส่ชุดรัดรูปสีดำ ผมรวบมวยเหมือนกัน……การปลอมตัวจึงทำได้ง่ายดายมาก
ยิ่งกว่านั้น เธอยังสวมหน้ากากอุลตร้าแมนปิดบังใบหน้าอีก ในที่มืดแบบนี้ ถ้าไม่มองดี ๆ ก็แทบจะไม่เห็นเลย
แล้วคนที่มาดักซุ่มก็ระมัดระวังตัวสุด ๆ
เธอไม่พูดอะไร ไม่วิ่งไปข้างหน้า แต่แอบอยู่ข้างหลังตลอด
ตอนนั้น พวกแมวอ้วนกำลังสนใจดูนาฬิกาและเส้นทางของโดรน เลยไม่ทันสังเกตว่าหลี่หนิงหนิงแอบเปลี่ยนตัวไปตอนไหน
จากหลักฐานต่าง ๆ ที่ “เตรียมการมาอย่างดี” เหล่านี้……
เป้าหมายของผู้หญิงที่แอบอ้างเป็นหลี่หนิงหนิงก็ชัดเจนแล้ว——
นั่นคือใช้พวกแมวอ้วนเป็นกำบัง แล้วฉวยโอกาสปีนเข้าไปในโรงงานกำจัดขยะนี้】
และพล็อตเรื่องที่คุ้นเคย รูปแบบที่คุ้นเคยแบบนี้ หลินเสวียนเคยเห็นมาเยอะแล้วใน “ความฝันครั้งแรก”
ลองนึกถึงรูปร่างและทักษะที่คุ้นเคยดู มีโอกาสสูงมากที่ผู้หญิงที่ดักซุ่มและแอบอ้างเป็นหลี่หนิงหนิงคนนั้น……
อาจจะเป็นซีซี!
ด้วยเหตุนี้
เมื่อแมวอ้วนเร่งเร้า หลินเสวียนจึงไม่ลังเลอีกต่อไป
วิ่งตรงไปปีนกำแพงเข้าไปเลย
ถึงยังไงก็ต้องพิสูจน์ดูสักหน่อย
ถึงแย่สุดก็แค่ตาย
ในความฝันที่วนลูปไม่รู้จบนี้ สิ่งที่ไร้ค่าที่สุดก็คือชีวิต
……
แต่ว่า
ขณะที่เขากระโดดลงจากกำแพง เขาก็ถูกผู้หญิงที่อยู่ด้านหลังใช้ปืนจ่อท้ายทอยทันที
เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายได้ยินเสียงเขาถามคำถามตอนปีนกำแพง และรู้ว่าตัวตนเธอถูกเปิดเผยแล้ว
ถึงแม้เธอจะเป็นซีซีก็เถอะ
ในสายตาของหลินเสวียน ซีซีเป็นคนคุ้นเคย เป็นคนที่เคยร่วมงานกันมาหลายครั้ง สนิทสนมกันจนเคยเอนหลังพิงตู้เซฟคุยกันอย่างกับเป็นเพื่อน
แต่สำหรับซีซี มันไม่ใช่เช่นนั้นเลย
กับเธอ หลินเสวียนเป็นคนแปลกหน้า เป็นพวกเดียวกับหลี่หนิงหนิง ตอนนี้หลินเสวียนรู้ตัวตนของเธอแล้ว เธอก็ตกอยู่ในอันตรายอย่างยิ่ง
อาจถึงขั้น…
ถูกยิงได้ทุกเมื่อ
“ใจเย็น ๆ นะครับ” หลินเสวียนพูดด้วยน้ำเสียงเป็นมิตร
“ผม—”
ฉึก————
ก่อนพูดจบ คนที่อยู่ข้างหลังก็วิ่งหนีไปเร็วราวกับกระต่าย กระชากปืนแล้ววิ่ง พอหลินเสวียนหันไปดู…ก็หายไปแล้ว ไม่รู้ไปไหน
วื้ด ๆ ๆ ๆ ๆ !!
เสียงใบพัดโดรนด้านบนดังขึ้นเรื่อย ๆ เข้ามาใกล้เร็วขึ้นเรื่อย ๆ
พี่แมวอ้วนเคยบอกว่า หุ่นยนต์ อุปกรณ์ และรถทุกคันในโรงงานกำจัดขยะแห่งนี้ มันตาบอด ทำงานตามโปรแกรมอย่างเดียว
แต่โดรนมีระบบตรวจสอบและเตือนภัย มันลาดตระเวนในรัศมีประมาณ 20 เมตร ทั้งในและนอกกำแพง ห้ามให้มันเห็นเราเด็ดขาด
เธอ คงรู้เรื่องโดรนลาดตระเวนดีเหมือนกัน
หลินเสวียนรีบวิ่งเข้าไปในโรงงานกำจัดขยะ กระโดด พลิกตัว ซ่อนตัวอยู่ใต้โซฟาที่คว่ำอยู่ หลบการตรวจจับของโดรนลาดตระเวนได้สำเร็จ
เขามองนาฬิกาข้อมือ
00:05
เหลือเวลาอีก 12 นาที ก่อนถึงเวลานัดกับพี่แมวอ้วน
เขาไม่สนใจหรอกว่า “ผู้หญิงที่ถูกสลับตัว” คนนั้นจะเป็นซีซีหรือไม่ แต่ตอนนี้… เขามีเรื่องที่ต้องจัดการอีกมากมาย
《ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับค่าคงที่ทางจักรวาลวิทยา》
《ประวัติของบริษัท MX》
《ข้อมูลประธานบริษัท MX จากหนังสือพิมพ์》
ถึงแม้การหาข้อมูลในโรงงานกำจัดขยะจะเหมือนงมเข็มในมหาสมุทร แต่ไหน ๆ ช่วงนี้ก็ยังไม่มีโอกาสแอบเข้าเมืองตงไห่ใหม่ ก็ต้องลองดูสักตั้ง
หลินเสวียนมองหาตำแหน่งโดรน แล้ววิ่งไปข้างหน้าอีกสองสามก้าว
หลบหนีออกจากพื้นที่เฝ้าระวังที่ห่างจากกำแพงสูง 20 เมตรได้สำเร็จแล้ว
เขาหันไปมองห้องควบคุมกลางโรงงานกำจัดขยะ…
ข้างในว่างเปล่า เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยในชุดเครื่องแบบคงไปพักเบรกแล้ว เจ้าหน้าที่ใหม่จะมาถึงตอน 00:20 น. เขาต้องรีบใช้เวลาอันน้อยนิดนี้ให้คุ้มค่า
ถึงแม้จะไม่คิดถึงชีวิต ไม่คิดจะปีนกำแพงหนี เวลาก็เหลือให้เขาค้นหาในกองขยะแค่ 20 นาที
ถึงแม้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยอาจไม่มีอาวุธ แต่พี่แมวอ้วนก็บอกมาแล้วว่า อาวุธบนโดรนก็เพียงพอที่จะฆ่าคนได้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงหุ่นยนต์รักษาความปลอดภัยที่พร้อมปฏิบัติการตลอดเวลา
“ออกเดินทาง”
ออกจากจุดบอดกล้องวงจรปิด เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยไม่อยู่ ตอนนี้เขาทำอะไรก็ได้โดยไม่ต้องกังวล
หุ่นยนต์และรถยนต์หลายคันขับผ่านหลินเสวียนไป พวกมันกำลังทำงานของตัวเอง
แน่ล่ะ พวกมันก็ตาบอดเหมือนกัน
โรงงานขยะใหญ่มาก แต่ความเร็วในการกำจัดขยะก็เร็วเช่นกัน ดังนั้นปริมาณขยะที่กองอยู่จึงไม่มากนัก หลินเสวียนจึงรีบปีนขึ้นไปบนกองขยะแล้วเริ่มค้นหาทันที
ขยะสารพัดชนิดกองอยู่เต็มไปหมด… เหม็นฉุนเหนียวเหนอะหนะน่าขยะแขยงสุด ๆ
แต่ตอนนี้ฉันสนใจอะไรไม่ได้มากไปกว่านี้แล้ว
ค้นไปค้นมา ก็เจอแต่ขยะเหลือใช้จากครัวเรือน อาหาร และเศษวัสดุก่อสร้างสารพัดอย่าง หนังสือพิมพ์ หนังสือ หาไม่เจอสักเล่ม
「เห้อ……」 หลินเสวียนถอนหายใจ บางทีอย่างที่ฉันคิดไว้ เมืองตงไห่แห่งใหม่นี้ คนคงเลิกอ่านหนังสือและซื้อหนังสือพิมพ์กันไปแล้ว พวกเขาน่าจะมีวิธีการอ่านที่ทันสมัยกว่านี้แน่ ๆ
เขาย้ายไปค้นหาในกองขยะอีกแห่ง ระหว่างที่ค้นหา เขาก็เหลือบมองไปยังทางที่หญิงสาวชุดดำหายไป แต่ก็ไม่เห็นเงาอะไร ดูเหมือนว่า…เป้าหมายของเธอไม่ใช่ขยะ เธอเข้ามาในโรงขยะแห่งนี้ เพื่อวัตถุประสงค์อื่น! นั่นจะเป็นอะไรกันนะ? หลินเสวียนรู้สึกว่าตั้งแต่เข้ามาในห้วงฝันใหม่ครั้งนี้ ฉันเหมือนกำลังเผชิญกับ ‘ข้อมูลระเบิด’ ต้องกลับไปจัดการให้เรียบร้อยเสียแล้ว
「เจอหนังสือแล้ว!」 หลินเสวียนรู้สึกตื่นเต้น ถึงแม้รอบข้างจะเหม็นและสกปรก แต่ความรู้สึกตื่นเต้นเวลาขุดหาสมบัติล้ำค่าก็เรียบง่ายและน่าประทับใจเสมอ เปิดดู…เป็นตำราอาหาร พลิกต่อไป…หลินเสวียนไม่ได้คิดจะหาของมีค่าอย่างอื่น รวมถึงอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ที่พี่แมวอ้วนให้หา เขาก็เห็นนะ แต่ไม่ได้สนใจ โลกใบนี้ก็จะแตกสลายตอน 00:42 อยู่แล้ว จะโยนให้พี่แมวอ้วนกับพวกมันไปก็ไม่เห็นจะมีความหมายอะไร
ฉี่——————ฉี่——————
นอกกำแพง จู่ ๆ ก็ได้ยินเสียงนกร้องอย่างเร่งรีบ หลินเสวียนได้ยินชัดเจนว่าเป็นเสียงนกหวีดที่พี่แมวอ้วนให้มา แต่…เวลายังไม่ถึงนี่นา?
หลินเสวียนก้มมองนาฬิกาข้อมือ ตอนนี้เพิ่งจะตีหนึ่งกว่า ๆ (00:13 น.)
เหลือเวลาอีก 4 นาทีถึงเวลานัดหมายที่จะหนี
นึกถึงคำพูดของพี่แมวอ้วนขึ้นมา
「จำไว้ ไม่ว่าจะได้ยินเสียงนี้เมื่อไหร่ ให้ถอนตัวทันที ปีนกำแพงออกมา อย่าไปสนใจอะไรทั้งนั้น วิ่งเลย! วิ่งไปรวมตัวกันที่ยอดเขานี่ ห้ามลังเลเด็ดขาด!」
ดูท่าว่า...
ข้างนอกอาจจะมีเรื่องไม่คาดฝันเกิดขึ้น
หรืออาจจะอันตราย
หรือ...อาจจะเป็นหลี่หนิงหนิงตัวจริงวิ่งมาเอง พี่แมวอ้วนกับพวกเขาอาจจะรู้แล้วว่าหลี่หนิงหนิงถูกแอบอ้างตัวตน เลยเตือนหลินเสวียนให้รีบถอนตัว!
หลินเสวียนหยิบลูกเป่าขึ้นมาแล้วเป่าเสียงยาว ชูววว————
เป็นสัญญาณว่าได้รับคำสั่งแล้ว ให้พวกเขาถอนกำลังก่อน
เขาไม่ได้อยากถอนกำลังตอนนี้หรอก แสงสีขาวที่จะทำลายโลกกำลังจะมาถึง แต่คิดว่าควรหาข้อมูลเพิ่มตรงนี้สักหน่อย
เขาค้นหากองขยะอีกหลายกอง แต่ก็ยังไม่เจออะไรเลย
อย่างที่คิด
หวังจะพึ่งโชค หาข้อมูลที่ต้องการจากกองขยะ มันไม่สมจริงเลยจริง ๆ
ดูท่าว่า...
เหลือทางเดียวที่จะต้องบุกเข้าไปในเมืองตงไห่ใหม่ เพื่อค้นหาข้อมูลที่ต้องการจากร้านหนังสือหรือร้านขายของแปลก ๆ หาประวัติบริษัท MX และชื่อประธานบริษัทคนปัจจุบัน รวมถึงหนังสือของพ่อพี่แมวอ้วน “รู้เบื้องต้นเกี่ยวกับค่าคงที่จักรวาลวิทยา”
อีกด้านหนึ่ง...
เจ้าหน้าที่ควบคุมในเครื่องแบบคนหนึ่งอ้าปากหาวแล้วเดินมา นั่งลงในห้องควบคุม แล้วเริ่มจ้องมองไปข้างหน้าอย่างเรียบเฉย บางครั้งก็หลุดหัวเราะออกมาเบา ๆ
หลินเสวียนสังเกตเห็นว่าเขาสวมสิ่งที่เหมือนหูฟังบลูทูธอยู่ที่หู……และสายตาของเขาก็เหม่อลอย เหมือนกำลังมองไปที่อากาศ ห่างไปประมาณไม่กี่สิบเซนติเมตร
น่าจะเป็นของไฮเทคอะไรสักอย่าง อย่างเช่น โฮโลแกรมอะไรทำนองนั้นล่ะมั้ง? ยังไงเสีย ไอ้หนุ่มคนนี้ก็คงไม่ได้ทำงานอย่างจริงจังแน่ ๆ
ตูม————
ด้านกำแพงเหล็ก ประตูเหล็กขนาดใหญ่บานหนึ่งค่อย ๆ เลื่อนเปิดขึ้น เสียงดังสนั่นหวั่นไหว รถบรรทุกขยะคันแล้วคันเล่าแล่นออกมาจากประตู แล้วค่อย ๆ เทขยะลงในพื้นที่ต่าง ๆ
ตูม————
ประตูเหล็กขนาดใหญ่ค่อย ๆ ปิดลงอย่างช้า ๆ
หลินเสวียนหันไปมอง
รถบรรทุกขยะเหล่านั้นกำลังขนขยะจากเมืองใหม่ตงไห่ โดยบรรทุกจากสถานีขนส่งขยะในเมือง แล้วนำไปยังโรงงานกำจัดขยะนอกเมือง
หลินเสวียนเฝ้ามองรถบรรทุกขยะเหล่านั้นเทของ ขยะต่าง ๆ ที่เทออกมา ก็ไม่ต่างจากกองขยะที่อยู่ตรงหน้า มีทุกอย่างปะปนกันไป
กระทั่ง——
「อ้าว? 」
หลินเสวียนเห็นสิ่งของที่คุ้นเคยเป็นอย่างยิ่งกองหนึ่ง
สี่เหลี่ยมผืนผ้า สีเงินวาววับ หนาแน่นแข็งแรง ดูเหมือนเพิ่งผลิตออกมาใหม่ ๆ ……
มันคือตู้เซฟที่เขียนชื่อเอาไว้ จากธนาคารในฝันแรกนั่นไง!
「ทำไมมันถึงมาอยู่บนรถบรรทุกขยะได้ล่ะเนี่ย? 」
หลินเสวียนรู้สึกประหลาดใจอย่างมาก
เขาคุ้นเคยกับตู้เซฟพวกนี้เป็นอย่างดี
ในฝันครั้งแรก เขาพยายามไขรหัสลับอยู่หลายครั้ง แต่ก็ไม่สำเร็จสักครั้งเดียว หลังจากนั้นจึงคิดจะบุกเข้าไปตรง ๆ แต่เพราะการเปลี่ยนแปลงของกาลเวลาที่คาดเดาไม่ได้ เลยพลาดท่าไป เหล็กกล้าของตู้เซฟกลับกลายเป็นโลหะผสมฮาฟเนียมชนิดใหม่ที่แข็งแกร่งยิ่งกว่า
เขาค่อย ๆ วิ่งอย่างระมัดระวัง เปลี่ยนที่กำบังไปเรื่อย ๆ พลางสังเกตการณ์อยู่ห่าง ๆ
ต่างจากรถขยะคันอื่น ๆ …รถขยะคันนี้ที่กำลังเทโลหะผสมฮาฟเนียมลงมานั้น มีขยะอื่น ๆ น้อยมาก เกือบทั้งหมดเป็นตู้เซฟโลหะผสมฮาฟเนียม
เข้าไปใกล้ขึ้นอีกหน่อย…
หลินเสวียนมองเห็นชัดเจนขึ้น
นี่มันตรงกับที่ฉันคาดไว้เลย!
ตู้เซฟโลหะผสมฮาฟเนียมเหล่านั้น มีแป้นหมุนรหัสแปดตัว และยังมองเห็นร่องรอยชื่อคนอย่างเลือนราง!
「หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ…จนในที่สุดก็เจอเข้าแล้ว」
หลินเสวียนเลือกจังหวะ คุกเข่าวิ่งเร็วอีกครั้ง ไปซ่อนตัวอยู่หลังที่กำบังที่อยู่ใกล้รถขยะมากขึ้น
เขาอยากรู้เหลือเกิน ว่าคราวนี้บนตู้เซฟจะมีชื่อของเขาอยู่หรือเปล่า?
ถ้ายังมีชื่อของเขาอยู่…
นั่นอาจหมายความว่า สิ่งที่อยู่ข้างในนั้นไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน! แม้ว่าอนาคตจะมีการเปลี่ยนแปลงของกาลเวลาขนาดไหน ก็ยังไม่ทำให้ตู้เซฟนี้หายไป
ก้าวต่อไป
เขาเหมือนหนูติดมอเตอร์ ใช้ทักษะการวิ่งแบบปาร์กัว ไม่กลัวสกปรกไม่กลัวเหม็น ปีนป่ายกระโดดหลบซ่อนตัวไปเรื่อย ๆ
ในที่สุด!
เขาก็มาถึงที่กำบังที่อยู่ใกล้รถขยะ ใกล้กับกองตู้เซฟที่ถูกเทลงมาที่สุด——
คลิก。
ปืนพกเล็กโผล่พ้นที่กำบังมา จ่ออยู่ที่หน้าผากของหลินเสวียนแนบแน่น!
กลิ่นหอมดอกคาเมลเลียที่คุ้นเคย หน้ากากอุลตร้าแมนที่คุ้นเคย ผมสีน้ำตาลเข้มรวบเป็นมวยที่คุ้นเคย รูปร่างงดงามใต้ชุดรัดรูปสีดำที่คุ้นเคย และ... เสียงที่คุ้นเคย:
「อย่าขยับ」
เสียงใสปิ๊ดปิ๊ดเหมือนนกกระจอกร้องออกมาจากหลังหน้ากาก
มือเล็กเรียวบางเนียนนุ่มยกหน้ากากแมวไรน์ที่อยู่บนคางของหลินเสวียนขึ้น แล้วดึงออก...
「ฮะ」
หญิงสาวที่อยู่ใต้หน้ากากอุลตร้าแมนหัวเราะเบา ๆ :
「ว่าแล้วเชียว เป็นนายจริง ๆ ด้วย!」