บทที่ 326 แสงแห่งอารยธรรม
บทที่ 326 แสงแห่งอารยธรรม ที่ลานจอดรถของอาคารแห่งหนึ่ง รถยนต์ที่ถูกทิ้งร้างไว้จำนวนมากปกคลุมด้วยฝุ่นหนาแน่น กลิ่นคาวเลือดลอยคละคลุ้งในอากาศ “ฉึบ!” เฉินโส่วอี้เช็ดดาบก่อนจะเก็บใส่ฝัก มือจับด้ามดาบพร้อมเดินออกจากลานจอดรถด้วยสีหน้าเย็นชา เบื้องหลังของเขา ศพคนเถื่อนห้าศพยังคงชักกระตุกอยู่ เวลาผ่านไปห้าว...
