บทที่ 27 ถ้าศัตรูมา เราก็ไปได้เช่นกัน!

ภายในคฤหาสน์เจ้าผู้ครอง หยางหมิงกินอิ่มดื่มอิ่มแล้ว กำลังจะขึ้นเตียงนอน

แต่ทันใดนั้น ระบบก็ส่งเสียงแจ้งเตือนเร่งด่วนมา

หยางหมิงเปิดหน้าแชทดู พบว่าจางเหว่ยส่งข้อความมาหลายข้อความติดต่อกัน

"พี่ใหญ่ รีบไปดูที่ช่องแชทเร็ว มีข่าวร้อนมาก!"

"มีคนพบคริสตัล คริสตัลนะครับ! ดูเหมือนจะอยู่แถวเขตพวกเรา อาจจะไม่ไกลจากดินแดนของพี่เท่าไหร่!"

"พี่ครับ? อยู่มั้ยครับ? หลับไปแล้วหรือเปล่า?"

หยางหมิงอ่านข้อความจบก็สะดุ้งตัวตรง ลุกขึ้นนั่งบนเตียงทันที

คริสตัลเป็นของหายากและมีค่ามาก เป็นวัสดุสำคัญอย่างยิ่งในการอัพเกรดดินแดน

ในช่วงแรก การอัพเกรดดินแดนนั้นง่าย แค่มีประชากรมาก เก็บหินและไม้ให้พอก็ใช้ได้แล้ว

แต่ต่อไปจะไม่เหมือนเดิม จะต้องใช้ทรัพยากรที่ไม่สามารถซื้อขายได้ นั่นคือคริสตัล

คริสตัลให้พลังงานมหาศาล หากไม่มีคริสตัล ก็ไม่สามารถอัพเกรดดินแดนได้

คริสตัลหายากมาก โดยทั่วไปแล้ว หนึ่งเขตผู้เล่นใหม่จะมีคริสตัลปรากฏเพียงเล็กน้อยต่อเดือน

นั่นหมายความว่า ถ้าเดือนนี้แย่งคริสตัลไม่ได้ ก็จะไม่สามารถอัพเกรดดินแดน ต้องรอให้คริสตัลปรากฏใหม่ในเดือนหน้าถึงจะไปแย่งได้

แน่นอนว่าสิ่งที่ร้ายแรงที่สุดคือ คริสตัลไม่สามารถซื้อขายได้ และแม้จะสังหารศัตรูก็ไม่สามารถยึดคริสตัลของอีกฝ่ายได้

หยางหมิงรู้ดีถึงความสำคัญของคริสตัล จึงรีบเปิด [ช่องแชท] ทันที

เนื่องจากข่าวเรื่องคริสตัลเป็นข่าวใหญ่มาก ตอนนี้ช่องแชทจึงเต็มไปด้วยผู้คน

"เกิดอะไรขึ้น พวกเราเพิ่งมาได้หกวันเอง คริสตัลปรากฏเร็วขนาดนี้เลยหรือ?"

"จริงหรือเปล่าเนี่ย?"

"จริงสิ! ข่าวแพร่ไปทั่วแล้ว!"

"โอ้? เล่าให้ฟังหน่อย!"

"จริงๆ แล้วมันก็ไม่ใช่ความลับอะไร เมื่อสองชั่วโมงที่แล้ว เจ้าผู้ครองที่มีพรสวรรค์ด้านการรับรู้ การทำนาย และการพยากรณ์ ต่างได้รับข้อความเดียวกัน พรุ่งนี้เที่ยงตรง ในเขตผู้เล่นใหม่ของเรา จะมีคริสตัลปรากฏขึ้นสามแห่ง"

"ผมบอกพิกัดเลยแล้วกัน คือ [11,9527], [689,123] และ [2439,3900]"

"โอ้โห มีถึงสามที่เลย!"

"ไกลจากผมเกินไป ผมไปไม่ถึงแน่ๆ!"

"ผมก็ไปไม่ได้ ไกลตั้งหลายสิบกิโลเมตร กว่าจะไปถึงก็สายเกินไปแล้ว!"

พิกัดถูกเปิดเผยออกมา ทำให้ช่องแชทคึกคักขึ้นมาทันที ทุกคนต่างรัวข้อความ

แม้แต่หยางหมิงก็ตกใจ เพราะพิกัดที่สามอยู่ห่างจากดินแดนของเขาเพียงสองหมื่นเมตร

"พวกคุณอย่าเพิ่งดีใจไป ตามที่ผมรู้มา พิกัดแรกถูกสหภาพยุโรปยึดไปแล้ว พิกัดที่สองเป็นของสหรัฐ แนะนำให้ล้มเลิก ส่วนพิกัดที่สาม ตำแหน่งห่างไกล ไม่เป็นผลดีกับพวกเราเลย และผมยังได้ยินมาว่าประเทศตะวันออกกับเกาหลีใต้จับมือกันจ้องจะเอาที่นั่นด้วย"

"โห ประเทศอื่นเคลื่อนไหวเร็วขนาดนี้เลยหรือ?"

"ได้ยินมาว่าญี่ปุ่นครั้งนี้มีเจ้าผู้ครองใหม่สองคนที่มีพรสวรรค์ระดับ A พวกเราจะแย่งได้หรือ?"

"พิกัดทั้งสามไม่เป็นผลดีกับพวกเราเลย ถ้าพวกเราไปแย่ง ก็เหมือนเดินเข้าถ้ำเสือไม่ใช่หรือ?"

"ผมเสียดายจัง ถ้าพวกเรามีเจ้าผู้ครองที่มีพรสวรรค์ระดับ A เป็นผู้นำก็คงดี!"

"หรือว่า จะอดทนไปอีกสักพัก? ขอแค่ยังมีชีวิตอยู่ก็ยังมีโอกาส"

"ใช่ อดทนมาตั้งนาน ขาดอีกไม่กี่วันจะเป็นไร?"

"ผมว่าล้มเลิกดีกว่า เก็บกำลังไว้ รอคราวหน้าที่ตำแหน่งดีกว่านี้ค่อยแย่ง"

ตอนนี้ หยางหมิงจดจำพิกัดที่สามไว้ในใจแล้ว

ระยะทางใกล้ขนาดนี้ หยางหมิงต้องไปแย่งแน่นอน

แม้ว่าญี่ปุ่นและเกาหลีจะจับมือกันจ้องพิกัดที่สามไว้แล้วก็ตาม

แต่หยางหมิงจะกลัวอะไร?

ถ้าศัตรูมา เราก็ไปได้เช่นกัน!

"ไม่ว่าอย่างไร พรุ่งนี้ผมต้องแย่งคริสตัลมาให้ได้!" หยางหมิงพูดด้วยน้ำเสียงเด็ดเดี่ยว

หากไม่มีคริสตัล หยางหมิงก็ไม่สามารถยกระดับดินแดนขึ้นไปได้

เมื่อถึงตอนนั้น ประเทศหัวเซียจะล่มสลายโดยสิ้นเชิง

เจ้าผู้ครองทั้งหมดจะเสียชีวิต ประชาชนในโลกความเป็นจริงก็จะถูกลบความทรงจำ แล้วถูกกักขังในคุกมืด

คุกมืด คือสถานที่ที่ระบบใช้กักขังประชากรของประเทศที่พ่ายแพ้

อย่างเช่นนักรบที่หยางหมิงเรียกออกมา ก็มาจากคุกมืด

พูดอีกอย่าง ถึงหยางหมิงแย่งไม่ได้ ก็ต้องไม่ยอมให้เจ้าผู้ครองจากประเทศตะวันออกและเกาหลีใต้เอาไปให้ได้

วันรุ่งขึ้น ยามเช้าตรู่

วันนี้เป็นวันที่เจ็ดของหยางหมิงในสนามรบหมื่นเผ่า

พระอาทิตย์เพิ่งขึ้น หยางหมิงก็ตื่นนอนอย่างมีวินัย

หยางหมิงเปิดประตู พอก้าวออกจากคฤหาสน์เจ้าผู้ครอง ก็ได้ยินเสียงใสๆ ดังมา:

"อรุณสวัสดิ์ค่ะ ท่านเจ้าผู้ครอง นี่คืออาหารเช้าที่ดิฉันเตรียมไว้ให้ท่าน"

ลิลิธยืนอยู่ที่หน้าประตูคฤหาสน์เจ้าผู้ครอง สองมือถือถาดอาหาร บนนั้นมีอาหารเช้าที่ดูน่ากิน

หยางหมิงมองเธอแวบหนึ่ง เห็นอาหารบนถาดยังมีไอร้อนลอยขึ้นมา จึงถามว่า:

"เธอเพิ่งทำเสร็จเหรอ? ตื่นมาตั้งแต่ฟ้ายังไม่สว่างเลยหรือ?"

ลิลิธไม่กล้าสบตาหยางหมิง ก้มหน้าพูดเสียงเบาว่า:

"ค่ะ ขอบคุณท่านมากที่เมื่อคืนให้อาหารพวกเรา เพื่อตอบแทนท่าน ต่อไปดิฉันกับลิเลียจะดูแลอาหารสามมื้อให้ท่าน พร้อมเสิร์ฟทุกเมื่อที่ท่านต้องการ"

มองดูอาหารเช้าที่น่ากิน หยางหมิงก็ไม่ปฏิเสธ หยิบเนื้อแซนด์วิชขึ้นมากินทันที

"อืม รสชาติใช้ได้ ตามฉันมาสิ"

เพื่อประหยัดเวลา หยางหมิงกินไปเดินไปพร้อมกัน

"ค่ะ ค่ะ" ลิลิธราวกับเป็นสาวใช้ประจำตัว ถือถาดอาหารตามหยางหมิงไป

ไม่นาน หยางหมิงก็มาถึงร้านช่างตีเหล็กของเค่อเค่อลี่เท่อ

พอถึงเที่ยงตรง หยางหมิงจะต้องไปแย่งคริสตัลกับกองกำลังร่วมของประเทศตะวันออกและเกาหลีใต้ เขาจึงมาหาเค่อเค่อลี่เท่อ เพื่อมารับอาวุธ

ต่อในตอนนี้ เค่อเค่อลี่เท่อร่างกายเล็ก กำลังถือค้อนใหญ่ตีเหล็ก

เค่อเค่อลี่เท่อที่ใช้ตราเสริมพลังไปแล้ว พละกำลังไม่เหมือนเดิม แม้จะตัวเล็กเพียง 149 เซนติเมตร แต่กลับสามารถยกค้อนหนักหลายสิบกิโลได้อย่างง่ายดาย

"เค่อเค่อลี่เท่อ!" หยางหมิงเดินเข้าร้านช่างตีเหล็ก เรียกเธอ

เห็นหยางหมิงมาอย่างกะทันหัน เค่อเค่อลี่เท่อรู้สึกตื่นเต้น เธอเดินเข้ามาพูดว่า:

"ท่านเจ้าผู้ครอง ท่านมาได้พอดีเลย เมื่อคืนดิฉันโชคดีมาก เสริมพลังอาวุธได้หนึ่งชิ้น ท่านอยากดูไหมคะ?"

"หรือว่าเธอตีดาบขวางถังระดับยอดเยี่ยมได้?" หยางหมิงตกใจ เขารู้ว่าพรสวรรค์ของเค่อเค่อลี่เท่อมีโอกาสต่ำที่จะทำให้อาวุธอัพเกรด

เค่อเค่อลี่เท่อแลบลิ้นพูดว่า:

"ไม่ได้อัพเกรดค่ะ แต่ดิฉันตีดาบขวางถังที่ติดตั้งพลังสายฟ้าได้ ท่านลองดูก่อนนะคะ"

พูดจบ เค่อเค่อลี่เท่อก็หยิบดาบขวางถังออกมา ส่งให้หยางหมิง

หยางหมิงยื่นมือจับดาบขวางถัง ทันใดนั้น ความรู้สึกชาๆ ก็แล่นไปทั่วร่างกายของเขา

[ชื่อ]: ดาบขวางถังสายฟ้า

[คุณภาพ]: ระดับดี

[คุณสมบัติ]: เพิ่มพลังต่อสู้ 25% สูงสุด 50 คะแนน

[ทักษะที่ 1]: คริติคอลทุกดาบ (ทุกการโจมตีสร้างความเสียหาย 2 เท่า ความเสียหายคริติคอลสูงสุด 150 คะแนน)

[ทักษะที่ 2]: เคลือบสายฟ้า (ติดตั้งความเสียหายจากสายฟ้า เพิ่มพลังทำลาย 20%)

"ดาบเยี่ยมมาก!" ตาของหยางหมิงเป็นประกาย นี่เป็นอาวุธที่ทรงพลังที่สุดที่เขาเคยเห็นมาจนถึงตอนนี้

ถ้าดาบขวางถังเล่มนี้ถูกนำขึ้นตลาดซื้อขาย จะต้องมีคนแย่งกันซื้ออย่างแน่นอน

(จบบท)