ตอนที่ 18 จักรพรรดินีแห่งราชวงศ์ต้าโจว ฉินหรั่วเสวี่ย
ตอนที่ 18 จักรพรรดินีแห่งราชวงศ์ต้าโจว ฉินหรั่วเสวี่ย
“ท่านอาจารย์ ข้างหน้าเหมือนจะมีคนกำลังต่อสู้กัน”
หลินไป๋ใช้จิตสำนึกตรวจสอบพบว่า ข้างหน้ามีผู้คนหลายคนกำลังสู้รบกันอย่างดุเดือด
“ไม่เกี่ยวข้องกับเรา ถ้าเขาไม่ทำเรา เราก็ไม่ทำเขา
เราไปกันเถอะ”
แต่เส้นทางเก่าแก่เส้นนี้มีเส้นทางเดียว พวกเขาจึงยังคงเดินตามทางนั้นต่อไป
……
“ฮ่าฮ่าฮ่า ฉินหรั่วเสวี่ยไม่มีทางหนีแล้วสิ!”
“ส่งกุญแจลับมาให้เราเสีย ถ้าเจ้าทำตามที่บอก เราอาจจะพิจารณาปล่อยให้เจ้ามีศพที่สมบูรณ์ก็ได้”
“แน่นอนถ้าให้ข้าได้เล่นกับนางสักหน่อยก็ยิ่งดี! ท่านจักรพรรดินีของข้า!”
“ฮ่าฮ่าฮ่า”
แม่ทัพจ้องมองหญิงสาวคนหนึ่งด้วยสายตาที่มองไปในทางต่ำ
“ท่านแม่ทัพ มีคนมาขอรับ”
ทหารคนหนึ่งตรวจสอบเห็นมีคนกำลังมาทางนี้ จึงรีบรายงานท่านแม่ทัพ
“ไปดูสิว่าใครมาที่นี่”
บนทางเก่าแก่ ทหารม้ากว่า 50 นายกำลังล้อมสตรีสองคนเอาไว้
“พวกทรยศอย่าได้หวังว่าจะได้กุญแจลับไป ข้าฉินหรั่วเสวี่ยถึงตายก็ไม่ยอมให้พวกเจ้าครอบครองมัน”
“ฝ่าบาท ข้าจะคุ้มกันท่านเอง ท่านรีบหนีไปเถิด!”
ในขณะนั้น เฟิงชิงหยางและหลินไป๋ก็เดินมาพบกับพวกเขาพอดี
“พวกเจ้าทำตามความประสงค์ของพวกเจ้าเถิด เราแค่ผ่านทาง”
“หยุดก่อน! พวกเจ้าได้ยินอะไรหรือไม่?”
แม่ทัพตะโกนเรียกทั้งสองที่กำลังจะจากไป
แดนลับศักดิ์สิทธิ์กำลังจะเปิดขึ้น ใครที่มีกุญแจลับก็สามารถแบ่งปันส่วนได้ ในช่วงเวลาสำคัญเช่นนี้จะปล่อยให้พลาดไม่ได้ แม้แต่การฆ่าผิดตัวก็ยังดีกว่าปล่อยคนรอดไป
“หูเจ้าไม่ดีหรือ? ท่านอาจารย์ของข้าบอกแล้วว่าเราแค่ผ่านทาง พวกเจ้าอยากทำอะไรก็ทำไป ไม่ได้ยินหรือ?”
“กล้ามาก! ถึงกล้ามาพูดกับท่านแม่ทัพแบบนี้”
หญิงสาวทั้งสองที่ถูกล้อมเห็นว่าทั้งสองชายที่เพิ่งมาถึงทำให้ความสนใจของทหารหันไปที่พวกเขา จึงรู้สึกว่าเป็นโอกาสของพวกนาง
“ฝ่าบาท รีบไปเถอะ”
หญิงสาวพูดจบก็ใช้แรงผลักฉินหรั่วเสวี่ยไปข้างหน้า
แล้วหลังจากนั้นก็เกิดการระเบิดดังสนั่น คลื่นระเบิดจากการระเบิดทำให้ทหารรอบข้างถูกพลิกกระเด็นไป และทั้งสองก็จากไปพร้อมกัน
“ชวงเอ๋อร์!”
ฉินหรั่วเสวี่ยไม่มีเวลาเสียใจ หันหลังแล้วรีบหนีไป
“สมควรตาย!”
แม่ทัพนั้นไม่สนใจเฟิงชิงหยางและหลินไป๋อีกต่อไป หันหลังแล้ววิ่งไล่ฉินหรั่วเสวี่ยต่อไป
“ก็พูดไปแล้วว่าไม่เกี่ยวข้องกับเรา ช่างดันทุรังหามความตายยิ่งนัก”
“ไปกันเถอะ”
เฟิงชิงหยางและหลินไป๋เดินทางต่อไป เมื่อใกล้จะออกจากเขตแดนของราชวงศ์ต้าโจวแล้ว
แต่ใครจะไปคิดว่าหญิงสาวที่ถูกไล่ล่ามานั้นจะกลับมาหาพวกเขาอีก
ฉินหรั่วเสวี่ยรู้สึกว่าตนเองได้รับบาดเจ็บมากเกินไป วิ่งหนีไปไม่ไหว จึงหันกลับมาและวิ่งตามชายทั้งสองที่เดินไปข้างหน้า
“คุณชาย ขอร้องท่านช่วยชีวิตข้าด้วย!”
ฉินหรั่วเสวี่ยขอร้อง
เฟิงชิงหยางมองไปที่หญิงสาวที่วิ่งตามมา ก่อนหน้านี้ห่างออกไปเขาก็ไม่ทันได้สังเกต ตอนนี้ใกล้ขึ้นเขาจึงมองเห็นนางอย่างชัดเจน หญิงสาวคนนี้หากบอกว่าเป็นสาวงามจนทำให้ปลาเงียบและนกโศก หรือถึงขั้นพระจันทร์อายก็ไม่เกินจริง หน้าผากของนางยังดูมีความองอาจ
แต่อย่างไรก็ตาม นางถูกไล่ล่ามานาน ทำให้ดูหมองคล้ำไปบ้าง บรรยากาศความงามถูกทำลายไปเกือบหมด ชุดที่ฉีกขาดยังเผยให้เห็นผิวขาวละเอียด
“งามแต่น่าหวาดกลัว” เฟิงชิงหยางไม่ได้รู้สึกกระทบอะไรเลยกับเรื่องนี้
“เหตุใดข้าต้องช่วยเจ้า? หรือข้าต้องช่วยเจ้าแค่เพราะเจ้าเป็นสาวงามหรือ?”
เฟิงชิงหยางตรวจสอบนางผ่านระบบแล้วพบว่าหญิงสาวคนนี้มีความน่าสนใจไม่น้อย
【จักรพรรดินีแห่งราชวงศ์ต้าโจว: ฉินหรั่วเสวี่ย, ระดับพลังบ่มเพาะ: ขอบเขตสร้างวิญญาณขั้นสูงสุด, ขุนนางทรยศปลอมแปลงข่าว: จักรพรรดินีสังหารขุนนางผู้ภักดีมีผลงานสิบปี, ประชาชนเกิดความวุ่นวาย, ขุนนางทรยศปลดจักรพรรดินีลงจากบัลลังก์และตั้งตนเป็นจักรพรรดิแทน】
“คุณชาย นี่คือกุญแจสู่แดนลับศักดิ์สิทธิ์ ในเวลานี้ลำพังข้าสตรีคนเดียว จะเก็บไว้ก็ไม่มีประโยชน์ จึงขอมอบให้แก่คุณชาย”
ฉินหรั่วเสวี่ยดึงสิ่งของออกจากอกและมอบให้เฟิงชิงหยาง
เฟิงชิงหยางรับกุญแจจากมือของฉินหรั่วเสวี่ยและหมุนเล่นในมือ
“โอ้? แดนลับศักดิ์สิทธิ์?”
“ใช่แล้ว คุณชาย มีสิ่งนี้จะสามารถเข้าไปในแดนลับศักดิ์สิทธิ์ได้ ในแดนลับศักดิ์สิทธิ์นั้นมีทรัพยากรมากมาย รวมถึงโอกาสและมรดก
สามวันข้างหน้าแดนลับศักดิ์สิทธิ์จะเปิดที่ราชวงศ์ฉีหลิน และเมื่อถึงเวลานั้นก็สามารถใช้กุญแจนี้เข้าไปได้”
“ไม่สนใจ!”
มรดกที่เหล่าปราชญ์ทิ้งไว้มีอะไรน่าสนใจกัน? ภายในสามปี คนในสำนักชิงหยุนของข้าจะเป็นมหาจักรพรรดิทุกคน แต่ทรัพยากรในนั้นอาจจะพิจารณาไปชิงมา…ไม่ใช่ ต้องเป็นการแข่งขันอย่างยุติธรรมชิ
【“ติ้ง! ในฐานะที่จะเป็นสำนักเทพอันดับหนึ่งของมหาจักรวาลในอนาคต จะมีศิษย์หน้อยได้อย่างไร จึงประกาศภารกิจเพื่อรับสมัครศิษย์อัจฉริยะ ภารกิจนี้หากสำเร็จจะได้รับรางวัลอันมหาศาล”】
【“ตรวจพบว่าศิษย์อัจฉริยะจะปรากฏในสามวันข้างหน้าที่ราชวงศ์ฉีหลิน ขอให้นายท่านรีบเดินทางไป”】
เฟิงชิงหยางถึงกับสะดุดตา ความรู้สึกนี้เหมือนหลายวันมานี้ไม่มีภารกิจจากระบบ จึงอยากให้ระบบออกภารกิจให้เร็วๆ
ในความเป็นจริงแล้ว ก็แค่ต้องการรางวัลที่ระบบจะให้เท่านั้น
“ที่ราชวงศ์ฉีหลินงั้นหรือ? หรือเขาจะเข้าไปในแดนลับศักดิ์สิทธิ์? ช่างเป็นโชคชะตาที่ดีที่ข้าได้กุญแจแดนลับศักดิ์สิทธิ์มาแล้ว นี่มันคือพรหมลิขิต!”
ฉินหรั่วเสวี่ยได้ยินเฟิงชิงหยางพูดแบบไม่แยแสเช่นนั้น
ทำให้ ตอนนี้เริ่มหมดหวังแล้ว จักรพรรดินีผู้ยิ่งใหญ่จะถึงจุดสิ้นสุดเพียงเท่านี้หรือ?
แต่ในขณะนี้
เฟิงชิงหยางเห็นฉินหรั่วเสวี่ยที่ขอความช่วยเหลือจากเขาด้วยความจริงใจขนาดนี้ พร้อมยื่นของวิเศษให้เขาแทบจะกราบลงตรงหน้า
ชายชาตรีต้องสามารถยอมรับได้และรอบคอบ สตรีสามารถยืดหยุ่นและปรับตัวได้ จักรพรรดินีผู้ยิ่งใหญ่คนนี้จะต้องสำเร็จในสิ่งที่ยิ่งใหญ่
“แต่ ดูจากความจริงใจของเจ้าแล้ว ช่วยชีวิตเจ้าก็ไม่เสียหายอะไร
สำนักชิงหยุนของข้ายังขาดคนที่ทำหน้าที่ชงชาอยู่ ลองคิดดูเถิด หากเจ้าเข้าร่วมสำนักชิงหยุน ข้าจะปกป้องเจ้าให้ปลอดภัย”
“ไม่ต้องคิดแล้ว ข้าพร้อมจะตามท่านไป คุณชาย”
หากยังมีชีวิตอยู่ ยังสามารถมีโอกาสอื่นๆไม่ว่าจะทำอะไรก็ตาม แต่ถ้าชีวิตไม่รอดก็หมดสิทธิ์ทั้งนั้น อย่าไปคิดถึงเรื่องอื่นเลย ขอแค่ชีวิตรอดมาก่อน เรื่องอื่นช่างมันเถอะ
ฉินหรั่วเสวี่ยในสถานการณ์สิ้นหวังนี้จึงยึดมั่นในความหวังเดียวที่เหลืออยู่
“เอาล่ะ งั้นไปกับพวกเราเถิด”
เขาสามารถไม่ช่วยก็ได้ ถือกุญแจแล้วเดินจากไป แต่นั่นมันไม่ต่างอะไรกับการไม่จ่ายเงินหลังเล่นเกมแล้วไม่จ่ายเงิน ดังนั้นการที่ทำลงไปแล้วก็ต้องรับผลตามมา
หลินไป๋ยืนข้างๆ ไม่พูดอะไรสักคำ ตาก็ไม่มองไปทางอื่น เขาได้ฝึกฝนจนถึงขั้นที่จิตใจไม่มีสตรีอยู่ในนั้น การชักกระบี่ก็เป็นไปโดยธรรมชาติและสงบ
เพียงแต่เขายังอยากจะแต่งกลอนสักบท
“ข่าวดีกลับบ้านได้ยินข่าวร้าย”
“มือเดียวทำลายตระกูลหวังและตระกูลไป๋”
“ตระกูลเนี่ยนถอนหมั้น”
“ชักกระบี่ตัดใจจากคนในใจ”
……
“ขอบคุณคุณชายที่ช่วยชีวิตข้า”
“ข้าชื่อฉินหรั่วเสวี่ย เรียกข้าว่าหรั่วเสวี่ยก็พอ”
นางยังไม่เปิดเผยตัวตนว่าตนเองเป็นจักรพรรดินีแห่งราชวงศ์ต้าโจว, เพราะราชวงศ์ต้าโจวได้หายสาบสูญไปแล้ว ส่วนจักรพรรดินีก็ไม่อาจกล่าวถึงได้ ต้องรอวันฟื้นฟูในอนาคต
ในขณะนั้น เสียงม้าตีกระทบพื้นดังมาจากด้านหลัง
“ฉินหรั่วเสวี่ย เจ้าจะไปไหน?”
“พวกมันเป็นพวกเดียวกัน! ฆ่าไม่ละเว้น!”
แม่ทัพที่นำทีมมาเห็นฉินหรั่วเสวี่ยและชายทั้งสองที่อยู่ด้วยกันถึงกับโกรธ
ตอนแรกส่งคนมาเพื่อดึงดูดความสนใจของตนเอง แล้วค่อยใช้กลยุทธ์ล่อให้ห่างจากแผนการหลัก สตรีผู้นี้ช่างมีเล่ห์เหลี่ยมล้ำลึกจริงๆ!
ข้าแม่ทัพอันดับหนึ่งแห่งราชวงศ์ต้าโจว เซิงเต้าหรง เกือบพลาดเสียแล้ว!
