บทที่ 530 ภูเขาลูกแล้วลูกเล่า 3
บทที่ 530 ภูเขาลูกแล้วลูกเล่า 3 คาร์ลชี้นิ้วหาตัวเอง “..ข้า” จากนั้นก็ชี้ไปหานกสีดำ “..กับท่าน เป็นสหายกันเช่นนั้นรึ?” ดวงตาของนกสีดำวาววับขึ้น ครืนนนนน---- คาร์ลสะดุ้งเมื่อออร่าสีดำปกคลุมไปทั่วห้อง เพล้ง! ทันใดนั้นร่างของนกสีดำก็แตกเป็นเสี่ยงๆและเมื่อชิ้นส่วนนั้นหายไป... พรึ่บ! “แน่นอนว่าเราย่อมเป็...