บทที่ 448 เทพเจ้าปรากฏตัว

บทที่ 448 เทพเจ้าปรากฏตัว

ไอออนแมนผู้ยิ่งใหญ่ ถ้าสุดท้ายต้องสวมชุดเกราะเหล็กที่ตัวเองสร้างขึ้นมาเอง แล้วพลัดตกตายตรงหน้าตึกตัวเอง มันก็คงตลกเกินไปจริง ๆ

โชคยังดีที่อุปกรณ์บินของมาร์ค 47 แม้จะเสียหาย แต่หัวฉีดพลังโจมตีที่ฝ่ามือกลับไม่เป็นอะไร โทนี่ใช้แรงกระแทกจากคลื่นพลังงานที่ปล่อยออกมาจากฝ่ามือเป็นตัวช่วย ทำให้เขาสามารถทรงตัวได้อย่างหวุดหวิด ไม่ถึงกับตกกระแทกพื้นแบบอิสระ

เขาควบคุมมาร์ค 47 ให้ค่อย ๆ ลงจอดอย่างนุ่มนวล

วิธีการลงจอดแบบนี้แม้จะช่วยไม่ให้กระแทกพื้นโดยตรง แต่การที่เขาเสียเวลาไป แบรี่ อัลเลนที่วิ่งลงมาจากตึกก็หายไปจากสายตาแล้ว

“จาร์วิส!”

“ผมกำลังติดตามตัวเขาอยู่ครับท่าน”

จาร์วิสใช้ดาวเทียมค้นหาแบรี่ อัลเลนอย่างขะมักเขม้น

“ผมพบตำแหน่งของเขาแล้วครับท่าน อยู่ที่……”

ถ้าแบรี่ อัลเลนวิ่งเต็มที่ด้วยความเร็วสูงสุดของ “พลังผลวิบวับ” จาร์วิสคงไม่มีทางหาตัวเขาเจอ

ดังนั้น การที่จาร์วิสหาเส้นทางการเคลื่อนที่ของแบรี่ อัลเลนเจอ ล้วนเป็นเพราะไรอันปล่อยให้เป็นเช่นนั้น

“ระบุตำแหน่งของเขา พร้อมส่งข้อมูลไปให้สมาชิกอเวนเจอร์สทุกคนด้วย”

โทนี่มองไปที่เครื่องหมายสีแดงที่จาร์วิสฉายขึ้นบนหน้ากากที่เสียหายของมาร์ค 47 ควบคุมชุดเกราะที่กำลังโยกเยกให้บินไปยังเป้าหมายพลางสั่งการจาร์วิสไปด้วย

“อีกอย่างนะ ช่วยติดต่อป๋าให้ฉันด้วย”

ภาพจากกล้องความเร็วสูงในห้องทำงานก่อนหน้านี้ ยืนยันว่าพลังของ【ยันต์กระต่าย】ที่แบรี่่ อัลเลนใช้ ไม่ใช่แค่ชุดเกราะที่สวมใส่เท่านั้นที่รับมือไม่ได้ โทนี่ถึงกับคิดในแง่ร้ายว่า แม้แต่เหล่าอเวนเจอร์สจะมาช่วย ผลลัพธ์ก็ยังไม่น่าไว้ใจ

เพราะความเร็วเหนือจินตนาการ การต่อสู้มักจะจบลงก่อนที่ทั้งสองฝ่ายจะตั้งตัวได้เสียด้วยซ้ำ

ดังนั้น บทบาทของป๋าจึงสำคัญขึ้นมาทันที

เวทมนตร์ของป๋าแม้จะดูแปลกประหลาด แต่กลับมีประสิทธิภาพเหลือเชื่อต่อพลังของยันต์

“เราต้องการอะไรสักอย่างมารับมือ……”

ตามคำสั่งของโทนี่ จาร์วิสตอบสนองอย่างรวดเร็ว พร้อมกับเชื่อมต่อกับอุปกรณ์ติดต่อของเจ้าหน้าที่ฮิลล์

ทันทีที่เชื่อมต่อ เจ้าหน้าที่ฮิลล์ฝั่งตรงข้ามก็ตอบกลับมาโดยไม่ลังเล

“เข้าใจแล้วค่ะ”

บนท้องฟ้า มาร์ค 47 ที่โทนี่ควบคุมอยู่ บังคับเครื่องบินเลี้ยวหลบตึกสูงที่อยู่ตรงหน้าอย่างหวาดเสียว เมื่อได้ยินสิ่งที่เจ้าหน้าที่ฮิลล์แจ้ง สีหน้าเคร่งเครียดของโทนี่ที่อยู่ภายในหมวกกันน็อคใสที่แตกเสียหาย ก็เริ่มผ่อนคลายลงเล็กน้อย

“เฮ้อ~”

ตัดสายจากเจ้าหน้าที่ฮิลล์แล้ว โทนี่ถอนหายใจยาวพลางเหลือบมองจุดสีแดงที่จาร์วิสทำเครื่องหมายไว้บนหน้าจอ “ในที่สุดก็มีข่าวดีสักที” เขากระซิบเบา ๆ

พูดจบ โทนี่ก็ยกแขนทั้งสองข้างขึ้น ปล่อยคลื่นพลังงานแรง ๆ ออกมาจากฝ่ามือ ควบคุมมาร์ค 47 เปลี่ยนทิศทางการบิน บินวกกลับไปในทิศทางตรงข้ามกับที่แบรี่่ อัลเลนอยู่ อย่างเชื่องช้า

……

“มาแล้ว”

แบรี่่ อัลเลนควบคุมความเร็วไม่ให้เร็วเกินไปจนหลุดเส้นทาง หลังจากได้รับข้อมูลจากไรอัน เขาก็หยุดทันที

ต่อมา เขาเห็นเงาพร่า ๆ หลายเงาพุ่งมาจากฝั่งเกาะแมนฮัตตัน

เพียงไม่กี่วินาที พวกเขาก็ปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าแบรี่่ อัลเลน

“ขอบคุณ เจสสิก้า”

สตีฟใช้โล่ช่วยลดแรงกระแทก กระโดดลงมาจากอากาศอย่างรวดเร็ว เขาถือโล่ขึ้นบังหน้าแบรี่่ อัลเลนไว้ พร้อมกับหันไปพูดกับเจสสิก้าบนอากาศโดยไม่หันกลับมามอง

“ไม่เป็นไร”

นาตาชาค่อย ๆ ลงมาถึงพื้นโดยใช้แขนซ้ายค้ำยัน ได้ยินเสียงกัปตันอเมริกา เธอก็เลิกคิ้วเล็กน้อย

พอพูดตอบไป เจสสิก้าก็เงยหน้ามองแบรี่ อัลเลน ที่ยืนอยู่ตรงหน้า แต่แล้วก็เหลือบไปทางเกาะแมนฮัตตันโดยไม่รู้ตัว เพราะสมาชิกคนอื่น ๆ ของทีมดีเฟนเดอร์สยังคงอยู่ที่นั่น

“ที่นี่ขอฝากให้พวกเราจัดการเองนะคะ”

นาตาชาสังเกตเห็นสีหน้าของเจสสิก้า จึงรีบพูดขึ้นมาทันที “ส่วนสถานการณ์ที่เกาะแมนฮัตตัน ฝากให้ทีมดีเฟนเดอร์สดูแลด้วยค่ะ”

“งั้นฉันไม่ไปรบกวนการต่อสู้ของพวกคุณแล้วนะ”

เจสสิก้าเปลี่ยนสีหน้าเล็กน้อยเมื่อได้ยินนาตาชาพูดเพื่อช่วยเหลือ เธอไม่ได้โง่ แน่นอนว่าเธอเข้าใจดีว่านาตาชากำลังห่วงใยเธอ แต่ในอีกด้านหนึ่ง เจสสิก้าก็เป็นห่วงสถานการณ์ที่เกาะแมนฮัตตันจริง ๆ ถึงแม้ว่าอาจารย์ยิปจะดูเหมือนจะมีพละกำลังไม่ต่างจากรูปปั้นเทพีเสรีภาพที่ฟื้นคืนชีพ และสามารถขัดขวางเทพีเสรีภาพไว้ได้สำเร็จ

แต่คลื่นกระแทกจากการต่อสู้ของทั้งสองฝ่ายก็ก่อให้เกิดอันตรายมากมาย และสมาชิกคนอื่น ๆ ของดีเฟนเดอร์สก็ไม่มีพลังในการบินเหมือนเธอ

โดยเฉพาะแมตต์ แม้ว่าทนายตาบอดคนนี้จะแสดงให้เห็นถึงความว่องไวที่เหนือกว่าคนธรรมดา แต่เขาก็ยังเป็นสมาชิกของทีมดีเฟนเดอร์ส จึงทำให้ยากที่จะไม่เป็นห่วงความปลอดภัยของเขา

“จะไหวเหรอ?”

แบรี่ อัลเลนยืนนิ่ง มองเงาเจสสิก้าที่เดินจากไป แล้วหันไปมองสตีฟกับนาตาชา ก่อนกระตุกมุมปากเล็กน้อย “แค่พวกนายสองคน ฉันว่าก็ไม่ลำบากฉันมากหรอกนะ”

“ฮัลค์!”

เสียงแบรี่ อัลเลนยังไม่ทันขาดคำ เพียงเสี้ยววินาทีต่อมา เสียงคำรามทรงพลังก็ดังขึ้น

ร่างกายมโหฬารของฮัลค์ตกลงมาจากฟ้า ทิ้งหลุมลึกไว้บนพื้น

“ไม่ใช่แค่เราสองคนหรอก”

สตีฟได้ยินเสียงคำรามของฮัลค์ จึงหันไปมองแบรี่ อัลเลนที่กำลังพูดเสียงเรียบใส่พวกเขา “จะพาไอ้ตัวเขียว ๆ มาได้ คงไม่ง่ายเลยสินะ”

ต่อมา อาซิงอุ้มลุงมังกรด้วยมือเดียว กระโดดลงมาจากกลางอากาศ หายใจออกยาว ๆ

“ขอบคุณนะ อาซิง”

ระยะทางจากเกาะแมนฮัตตันถึงที่อยู่ของแบรี่ อัลเลนไกลพอสมควร ถ้าปล่อยให้ฮัลค์วิ่งเอง ก็ไม่รู้ว่าไอ้เจ้าตัวเขียวอารมณ์ร้ายนี่จะวิ่งไปไหนบ้าง ดังนั้น สตีฟจึงขอความช่วยเหลือจากอาซิง ขอให้นำทางฮัลค์ และถ้าเกิดอะไรผิดพลาด ก็ให้ใช้พลัง《ฝ่ามือยูไล》 หยุดฮัลค์ไม่ให้ทำลายข้าวของ

“ไม่เป็นไร เรื่องเล็กน้อย”

อาซิงโบกมือปฏิเสธทันทีที่สตีฟขอบคุณ

เขายก【ลุงมังกร】ที่อุ้มอยู่ในมือไว้ในที่ปลอดภัยก่อน แล้วจึงบินมาหยุดอยู่ตรงหน้าแบรี่ อัลเลน มองดูร่างจำลองในชุดแดงอย่างละเอียดถี่ถ้วน พลางแสร้งทำเป็นไม่รู้จัก พูดขึ้นว่า “งั้นเหรอ คุณนี่เองหรือที่เป็นต้นเหตุเรื่องวุ่นวายในสนามรบ?”

“แล้วนายเป็นใคร?”

แบรี่ อัลเลนเลิกคิ้วถามกลับ สบตาอาซิง

“มาจากเผิงไหล ชื่ออาซิง”

ถึงแม้การแนะนำตัวแบบนี้จะดูไร้สาระ

เพราะทั้งแบรี่ อัลเลนและอาซิงล้วนเป็นร่างแยกที่ไรอันสร้างขึ้นจากพลังของการ์ด

แต่เพื่อให้เรื่องราวราบรื่น ทั้งคู่จึงตอบอย่างจริงจัง

“เผิงไหล ฉันดูเหมือนจะเคยได้ยินชื่อนี้จากท่าน【จ้าวศักดิ์สิทธิ์】มาก่อนนะ?”

แบรี่ อัลเลนรับคำตอบของอาซิง แล้วขมวดคิ้วพูด

ในกลุ่มอเวนเจอร์ส นาตาชาได้ยินคำตอบของแบรี่ อัลเลน สีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย เธอนึกถึงตอนที่ป๋าเล่าเรื่องราวการถูกผนึกของ【จ้าวศักดิ์สิทธิ์】 ดูเหมือนจะมีการพูดถึงเซียนด้วย ตอนนี้จากข้อมูลที่แบรี่ อัลเลนเปิดเผย เซียนที่ผนึกท่านจ้าวศักดิ์สิทธิ์นั้น น่าจะมีโอกาสมาจากเผิงไหลสูงมาก

นี่มันปีศาจคล้ายกับ【ชูคาคุ】ในร่างอาจารย์ยิปไม่ใช่หรือไงกัน!?

ในฐานะอดีตสายลับหน่วยชีลด์ผู้เชี่ยวชาญด้านข่าวกรอง นาตาชาเพียงได้ยินข้อมูลสั้น ๆ จากแบรี่่ อัลเลน ก็สามารถคาดเดาเรื่องราวได้อย่างแม่นยำ ทำให้ตัวไรอันได้รับคะแนนชื่อเสียงเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล

“แต่ช่างเถอะ ขอเพียงได้พลังของ【ยันต์ชวด】 【จ้าวศักดิ์สิทธิ์】ก็จะได้รับการปลดปล่อยจากการถูกผนึกอันยาวนานไม่มีที่สิ้นสุด”

“【ยันต์ชวด】น่ะเหรอ?”

ก่อนหน้านี้เพราะสถานการณ์คับขัน โทนี่จึงไม่ได้บอกเรื่องที่แบรี่่ อัลเลนได้ยันต์ไปให้สตีฟและคนอื่น ๆ ผ่านจาร์วิส

เพราะฉะนั้นทุกคนจึงรู้เรื่องนี้ก็ต่อเมื่อแบรี่่ อัลเลนพูดออกมา

“เขาพูดความจริง”

ร่างแยก【ลุงมังกร】ที่ถือกล่องเวทย์มนตร์อยู่ในมือ ก็เอ่ยขึ้นมา

“ตามคำบอกกล่าวของเวทย์ป๋า【ยันต์ชวด】อยู่กับเขา”

“อย่างนี้แล้วเราก็ยิ่งปล่อยให้เขาไปไม่ได้”

ได้ยินคำเตือนจากร่างแยก [ลุงมังกร] ใบหน้าเคร่งเครียดของสตีฟยิ่งเคร่งเครียดหนักเข้าไปอีก แค่พลังของ [ยันต์กระต่าย] ก็ทำให้พวกเขาปวดหัวแทบแย่แล้ว นี่มียังพลังของ [ยันต์ชวด] มาเกี่ยวข้องอีก สถานการณ์แบบนี้ ถึงแม้แต่กัปตันอเมริกาผู้หนักแน่น ก็ยังอดหวั่นไหวไม่ได้

“พวกนายคิดจริง ๆ เหรอว่า แค่พวกนายไม่กี่คน จะมาขวางทางฉันได้?”

ได้ยินคำพูดของสตีฟ แบรี่ อัลเลนก็แสดงสีหน้าเยาะเย้ยออกมาทันควัน เขายกหน้าขึ้นมองฮัลค์ร่างยักษ์ แล้วพูดต่อว่า “ถึงจะมีไอ้เขียว ๆ ตัวเบ้อเริ่มนี่อยู่ มันก็ไม่ได้หมายความว่าจะกำจัดพวกนายได้ทั้งหมดหรอก แต่พวกนายแค่ไม่กี่คน จะตามให้ทันคนที่ใช้พลังของ [ยันต์กระต่าย] อย่างฉัน มันเป็นไปไม่ได้เลย”

“แล้วถ้า…มีฉันเพิ่มเข้าไปล่ะ?”

ขณะที่แบรี่ อัลเลนกำลังอวดความเร็วของตัวเองอย่างเต็มที่ พร้อมเยาะเย้ยเหล่าอเวนเจอร์สอยู่นั้น…

เสียงของโทนี่ก็ดังขึ้นมาจากกลางอากาศ

“นายเหรอ?”

ได้ยินเสียงโทนี่ แบรี่ อัลเลนก็บ่นพึมพำโดยไม่เงยหน้า “นายควรนับว่าโชคดีนะ ที่ตอนอยู่ข้างในตึก ฉันไม่ได้บิดคอนายตายซะเลย”

“ไอ้หมอนี่อาจจะไม่มีประโยชน์อะไรเลยก็ได้ แต่อย่างน้อยมันก็ทำอย่างนึงได้ถูกต้อง นั่นก็คือ…การพาป๋ามาไงล่ะ”

เมื่อได้ยินคำตอบของแบรี่ อัลเลน เสียงแหบพร่าราวกับคนชราดังขึ้นจากทางด้านโทนี่

“อะไรกัน?!”

ในวินาทีที่ได้ยินเสียงป๋า แบรี่ อัลเลนรีบทำสีหน้าตกตะลึง แล้วหันขวับไปมอง

ต่อมา เขาก็เห็นโทนี่ควบคุมมาร์ค 47 พาป๋าโฉบลงมาอยู่กลางอากาศ จ้องมองเขาอยู่ห่าง ๆ

“ปีศาจร้ายกำลังจะหนีไปแล้ว! ปีศาจร้ายกำลังจะหนีไปแล้ว!”

ป๋ามองสบตาแบรี่ อัลเลน ไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย ยกกระดองเต่าในมือขึ้น พลางพึมพำอะไรบางอย่างไปทางเขา

พร้อมกับ ‘คาถา’ ของป๋า แสงสีเขียวลึกลับก็พุ่งออกมาจากกระดองเต่า ตรงไปยังแบรี่ อัลเลน อย่างแม่นยำ

“นี่มันอะไรกันเนี่ย!”

แบรี่ อัลเลนยกแขนขึ้น มองแสงสีเขียวที่ห่อหุ้มร่างกาย ทำสีหน้าตกใจสุดขีด เขาเหลือบมองป๋าที่อยู่บนฟ้า แล้วก็มองเหล่าอเวนเจอร์ส ท่าทางมั่นใจเมื่อครู่หายไปสิ้น เขาเลือกทิศทางหนึ่ง แล้ววิ่งหนีไปอย่างไม่ลังเล

“หยุดเขาไว้!”

เห็นแบรี่ อัลเลนวิ่งหนี สตีฟรีบยกโล่ขึ้น พุ่งเข้าไปขวาง

แต่ดูเหมือนว่า เทียบกับแบรี่ อัลเลนที่ได้รับพลังจาก【ยันต์กระต่าย】 การเคลื่อนไหวของกัปตันอเมริกาช้าเกินไปเสียแล้ว

“ป๋า คาถาของคุณใช้ไม่ได้ผลอย่างนั้นเหรอ?”

โทนี่ควบคุมให้มาร์ค 47 ลงจอด สายตาจับจ้องตามร่างของแบรี่ อัลเลนที่หายไป ใบหน้าที่เคยเต็มไปด้วยความมั่นใจเปลี่ยนเป็นสีหน้ากังวลทันที

“อย่าได้สงสัยในเวทมนตร์ของป๋าสิ”

เมื่อได้ยินโทนี่แสดงความเป็นห่วง ป๋าก็ดันทำหน้าไม่พอใจทันควัน

ต่อมา ร่างของแบรี่ อัลเลนที่หายไปปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง ไม่ไกลจากกลุ่มคนนัก แต่เขาวิ่งช้าลงอย่างเหลือเชื่อ

“นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

แบรี่ อัลเลนหยุดนิ่ง ก้มลงมองตัวเอง น้ำเสียงสั่นเครือด้วยความหวาดกลัว “ทำไม…พลังของ【ยันต์กระต่าย】ถึงใช้การไม่ได้? ความเร็วของฉัน…มันหายไปไหน?”

“จะอะไรไป ก็เวทมนตร์ของป๋าไงล่ะ” ป๋าตอบเสียงเรียบ สีหน้าราวกับรู้ทันอยู่แล้ว “โดยอาศัยพลังที่แฝงอยู่ในกระดองเต่า ป๋าได้พลิกกลับเวทมนตร์ความเร็วของ【ยันต์กระต่าย】ที่ใช้กับแก ความขี้เกียจของเต่าสามารถทำให้คนธรรมดาเคลื่อนไหวช้ากว่าหอยทากเสียอีก พลังเวทมนตร์นี้เมื่อกระทบนาย ถึงจะไม่ช้าถึงขั้นหอยทาก แต่ก็พอจะทำให้ความเร็วของแกกลับมาเป็นปกติ”

ป๋าพูดจริงจังเสียงดังลั่น แล้วหันไปมองเหล่าอเวนเจอร์ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ รีบตะโกนสั่งการ “พวกนายยังงงอยู่เหรอ รีบทำตามที่ฉันบอกเร็วเข้า! คิดว่าเวทมนตร์ของฉันจะอยู่ได้ตลอดไปหรือไง มันคงอยู่ได้ไม่นานหรอกนะ พอหมดฤทธิ์ ทุกอย่างก็จะกลับไปเร็วเหมือนเดิม ถึงตอนนั้นอย่าหวังเลยว่าฉันจะช่วยอะไรได้อีก……”

ได้ยินป๋าสั่ง สตีฟและพวกก็รีบตอบสนองทันที พวกเขามองไปที่แบรี่ อัลเลนที่อยู่ไม่ไกล แล้ววิ่งตรงเข้าใส่

“ฮัลค์!”

ฮัลค์คำรามเสียงกึกก้อง ก่อนกระโดดขึ้นไปกลางอากาศ

“แค่กัดฟันสักหน่อย กัดฟันสักหน่อย……”

ขณะเดียวกัน แบรี่ อัลเลนเห็นเหล่าอเวนเจอร์วิ่งเข้ามาอย่างดุร้าย ก็ตกใจกลัว ทำหน้าไม่ถูก หมุนตัวไปมา ใช้มือเท้าวิ่งหนีสุดชีวิต

เห็นแบรี่ อัลเลนวิ่งหนี เหล่าอเวนเจอร์ก็ยิ่งวิ่งไล่ตามเร็วขึ้นไปอีก

ใกล้เข้ามาทุกที ระยะห่างระหว่างแบรี่ อัลเลนกับพวกเขาน้อยลงเรื่อย ๆ ฮัลค์แค่กระโดดอีกทีเดียวก็ถึงตัวแบรี่ อัลเลนแล้ว

แต่จู่ ๆ สตีฟก็เห็นเงาราง ๆ ปรากฏขึ้นตรงหน้าแบรี่ อัลเลน

แล้วทันใดนั้น แบรี่ อัลเลนที่ตกใจกลัวก็มีสีหน้าแฝงไปด้วยความหวัง

“ท่าน【จ้าวศักดิ์สิทธิ์】!”

(จบตอน)