บทที่ 265: หายตัวไป
“ฮัลโหล สวัสดีค่ะ?” เฉียวซางรับสายโทรศัพท์ด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย เสียงทุ้มลึกของชายคนหนึ่งดังขึ้นมา “ฉันแซ่หยาง พอดีรับภารกิจที่เธอได้ลงทะเบียนไว้เมื่อกี้ ตอนนี้สะดวกให้ฉันเข้าไปหาเลยไหม?” เฉียวซางเหลือบมองหยาเป่าที่นั่งนิ่งข้างๆพรายน้ำคราม ท่าทางของดูแข็งทื่อราวกับแท่งหินที่ไม่มีวันผุกร่อน พอเห็นดังน...
