บทที่ 257: เดี๋ยวฉันไปด้วย
“ย่าห์?” หยาเป่าหันคอเอียงไปทางหนึ่ง ถามด้วยสายตาว่ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้น? เฉียวซางจ้องมองหยาเป่าด้วยท่าทางจริงจัง ก่อนพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมว่า “เรามีเวลาแค่ 11 วันเท่านั้น ที่จะทำให้พรายน้ำครามอกหัก!” “ย่าห์?” หยาเป่าที่หัวยังไม่ทันกลับมาตรง เริ่มเอียงคอเพิ่มเข้าไปอีก และทำหน้างงหนักกว่าเดิม “แกไ...
