EP.7
EP.7
[มุมมองบุคคลที่ 3]
และปีต่างๆ ก็ผ่านไปอย่างรวดเร็วราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น ส่วนใหญ่แล้ว เพื่อหาเงินปีเตอร์จึงกลายเป็นช่างซ่อมบ้านในละแวกบ้านของพวกเขา ทุกครั้งที่ใครต้องการซ่อมอะไรสักอย่าง พวกเขาจะรู้ว่าปีเตอร์คือคนที่ต้องโทรหา
ทำให้เขาร่ำรวยขึ้นจากการซ่อมแซมแต่ละครั้ง ต้องขอบคุณเงินทุนพิเศษนี้ที่ทำให้ปีเตอร์สามารถเข้าเรียนศิลปะการต่อสู้แบบผสมผสานได้ แม้ว่าป้าเมย์และลุงเบ็นจะลังเลในตอนแรก แต่ในที่สุดพวกเขาก็ตัดสินใจอนุญาตเมื่อปีเตอร์ยังคงอ้อนวอนพวกเขาอยู่
ด้วยเงินที่เหลือ ปีเตอร์จึงสามารถซื้ออุปกรณ์เพิ่มเติมเพื่ออัปเกรดหน่วยความจำและพลังการประมวลผลของคอมพิวเตอร์ได้ คอมพิวเตอร์ของเขาล้ำหน้ามากจนไม่มีใครเคยเห็นมาก่อน สิ่งประดิษฐ์ของเขาล้ำหน้ากว่าเทคโนโลยีปัจจุบัน
ตอนนี้ความสัมพันธ์ของปีเตอร์กับเกวนแทบจะแยกจากกันไม่ได้แล้ว พวกเขามักจะอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขเสมอ กลุ่มเล็กๆของพวกเขาก็ขยายใหญ่ขึ้นเมื่อเอ็มเจเข้าร่วมกับพวกเขาในโรงเรียนมัธยมต้น และพวกเขาก็สนิทกันมากขึ้น เอ็มเจยังเคยเรียกปีเตอร์ว่าเสืออีกด้วย
เมื่อพวกเขาเริ่มออกไปเที่ยวด้วยกันมากขึ้น แฮร์รี่ ออสบอร์นก็เข้าร่วมกลุ่มในไม่ช้า แม้ว่าตอนแรกปีเตอร์จะรู้สึกกังวลเล็กน้อยเนื่องจากสิ่งที่เขารู้ แต่เขาก็ยังคงมองว่าแฮร์รี่เป็น 1 ในเพื่อนสนิทที่สุดของเขา ปรากฏว่าแฮร์รี่อยากเป็นนักอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมเช่นเดียวกับแม่ของเขาและอยากรักษาโลก
แต่น่าเสียดายที่แม่ของแฮร์รี่นั้นได้เสียชีวิตในไม่ช้าด้วยโรคทางพันธุกรรม เป็นวันที่น่าเศร้าสำหรับแฮร์รี่จริงๆ โชคดีที่เขามีเพื่อนๆอยู่ด้วย ปีเตอร์ , เกวน และเอ็มเจต่างออกไปแสดงความเสียใจและให้กำลังใจเพื่อแสดงให้เห็นว่าพวกเขาอยู่เคียงข้างเขาเสมอ
ตอนนี้ปีเตอร์และเพื่อนๆ ของเขาอายุ 12 ขวบแล้ว และเวลาได้ผ่านไป 5 ปีแล้วนับตั้งแต่พวกเขาเริ่มสนิทกันมากขึ้น
เราสามารถเห็นปีเตอร์กำลังขี่จักรยานกับเกวนอยู่ข้างๆกันได้ เพราะพวกเขากำลังมุ่งหน้าไปที่บ้านของแฮร์รี่เพื่อพบกับพ่อของเขา
ทั้ง 2 มาถึงและเคาะประตูซึ่งมีพ่อบ้านมาเปิดประตู
“สวัสดีตอนบ่าย คุณพาร์คเกอร์ คุณสเตซี่ วันนี้ผมจะสามารถช่วยอะไรพวกคุณได้บ้าง”
“เฮ้ เซบาสเตียน คุณออสบอร์นมาที่นี่วันนี้หรือเปล่า พวกเรามีเรื่องจะคุยกับเขา” ปีเตอร์กล่าว
เกวนเพิ่งทักทายพ่อบ้านว่า "สวัสดีตอนบ่าย เซบาสเตียน"
เซบาสเตียนพยักหน้าตอบ “ขณะนี้คุฟรท่านกำลังทำงานอยู่ในสำนักงานของเขา”
ปีเตอร์พยักหน้าและถามว่า “ขอพวกเราคุยกับเขาหน่อยได้ไหม มันเป็นเรื่องธุรกิจ”
เซบาสเตียนพยักหน้าอีกครั้งและเดินไปบอกเจ้านายของเขา หลังจากนั้นไม่กี่นาที เซบาสเตียนก็เข้ามาและพูดว่า “ตามผมมา”
ปีเตอร์และเกวนมองหน้ากันก่อนจะเดินตามเขาไปที่สำนักงานของนอร์แมน เมื่อเข้าไปข้างในแล้ว ปีเตอร์ก็หยิบกระเป๋าและนำผลการวิจัยและสิ่งที่พบมาให้นอร์แมนดู
นอร์แมนมองดูมันด้วยคิ้วที่ยกขึ้นขณะที่เขาเริ่มตรวจสอบกระดาษ หลังจากนั้นไม่นาน นอร์แมนก็ดูประทับใจ "นี่มันอัจฉริยะจริงๆ! แล้วพวกกำลังบอกฉันว่าพวกเธอ 2 คนได้ทำงานร่วมกันเพื่อสร้างสิ่งนี้ขึ้นมาเหรอ ?"
ปีเตอร์และเกวนพยักหน้าอย่างจริงจัง “พวกเราได้พัฒนายาปฏิชีวนะเหล่านี้ด้วยจุดประสงค์เดียวคือการกำจัดสิ่งใดก็ตามที่ไม่เป็นประโยชน์ต่อร่างกายมนุษย์ พวกเราได้พบวิธีที่จะทำให้ยาปฏิชีวนะคงอยู่ในร่างกายได้นานขึ้นโดยไม่เป็นอันตราย และพวกเราก็อยากทราบว่าคุณสามารถจดสิทธิบัตรมันได้หรือเปล่า” ปีเตอร์อธิบาย
“เอกสารการค้นคว้าของพวกเราเกี่ยวกับทุกสิ่งที่พวกเราค้นพบก็อยู่ในนั้นด้วย และพวกเราสงสัยว่าคุณนั้นเต็มใจที่จะเผยแพร่เอกสารเหล่านี้หรือเปล่า เนื่องจากคุณก็รู้ดีว่าต้องทำอะไรและทำอย่างไรจึงจะทำได้สำเร็จ” เกวนกล่าว
“พวกเราค้นพบแอนติบอดีชนิดใหม่ที่สามารถนำไปใช้ได้ เมื่อเทียบกับแอนติบอดีที่มีอยู่ 15 ชนิด พวกเราได้พบว่ามันมีแอนติบอดีถึง 63 ชนิดด้วยกัน ทุกอย่างที่เราค้นพบและเรียนรู้มีอยู่ในนั้น” ปีเตอร์กล่าว
จากนั้นนอร์แมนก็พูดด้วยท่าทีครุ่นคิด “500,000 ดอลลาร์ต่อปีสำหรับพวกเธอทั้ง 2 คน เพราะสิ่งนี้นี่อาจช่วยชีวิตคนได้หลายชีวิต ขอบคุณที่นำเรื่องนี้มาให้ชั้นและฝากชั้นทำการวิจัยที่สำคัญนี้ ชั้นจะแน่ใจว่าจะเผยแพร่ชื่อพวกเธอและนำเสนอสิ่งที่พวกคุณทั้ง 2 คนทำสำเร็จ”
เมื่อได้ยินตัวเลขนั้น ทั้งปีเตอร์และเกวนต่างก็เบิกตากว้าง ทั้งคู่มองหน้ากันและอ้าปากกว้าง
นอร์แมนหัวเราะเบาๆ เมื่อเห็นสีหน้าของพวกเขา “พวกเธอ 2 คนจะมาทำงานให้ชั้นได้ไหม เพราะในเมื่อพวกเธอก็โตพอที่จะฝึกงานได้แล้ว”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ปีเตอร์ก็แสดงท่าทีครุ่นคิด 'นี่คงจะดี ชั้นจะหาเงินได้ และชั้นจะคอยจับตาดูวายร้ายในอนาคตได้อย่างใกล้ชิด เพราะวายร้ายส่วนใหญ่มาจากออสคอร์ป แต่ชั้นไม่อาจลืมวายร้ายที่เลวร้ายที่สุดได้เลย เพราะถึงแม้ว่าชั้นจะทำตัวดีก็ตาม แต่ผู้ชายคนนี้คือคนที่ต้องรับผิดชอบต่อการฆ่าพ่อแม่ของชั้น
แต่ชั้นไม่โทษแฮรี่หรือเกลียดเขาแม้แต่น้อย บาปของพ่อไม่ควรส่งต่อไปยังลูก ไม่สิ ชั้นนั้นเกลียดนอร์แมน แต่ก็ไม่มีใครจำเป็นต้องรู้เรื่องนี้
ดังนั้นชั้นจะเล่นเป็นเด็กดี และเขาอาจจะมีประโยชน์ด้วย เงินของเขานั้นสำคัญ ดังนั้นในขณะที่เขายังทำงานหนัก ชั้นจะพูดได้ว่าอาจรีดไถเงินของเขาอย่างช้าๆ
แต่ถึงอย่างไร ชั้นก็ไม่อยากให้แฮรี่ต้องทนทุกข์เพราะการกระทำของชั้น เพราะนั่นจะถือว่าชั้นไม่เป็นผู้ใหญ่พอ' ปีเตอร์คิด
ก่อนที่เกวนจะยอมรับข้อเสนอของเขาด้วยความยินดี ปีเตอร์ก็เข้ามาแทรกแซง "คุณช่วยให้เวลาพวกเราคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้หน่อยได้ไหม เพราะนี่เป็นการสนทนาที่สำคัญมาก เพราะมันเป็นเรื่องของอนาคตของพวกเราด้วย"
นอร์แมนพยักหน้าอย่างมีความสุขพร้อมกับยิ้มขณะมองไปที่พวกเขา
“เดี๋ยวนะ ชั้นจะส่งเช็คเงินเดือนของพวกเธอไปให้พวกเธอได้ที่ไหน” นอร์แมนถาม “เพราะชั้นสงสัยว่าเด็กๆอย่างพวกเธอนั้นจะมีบัญชีธนาคารหรือเปล่า”
“จริงๆพวกเราคิดถึงเรื่องนั้นไว้แล้ว พวกเรานั้นมีบัญชีผู้ดูแลที่จัดการโดยลุงของผมกับพ่อของเกวน” ปีเตอร์อธิบาย
เมื่อได้ยินแบบนั้นนอร์แมนก็หยิบเอกสารทางกฎหมาย 2 งฉบับเกี่ยวกับสิทธิบัตรและค่าตอบแทนออกมา ซึ่งเกวนและปีเตอร์ก็ตรวจสอบดู และเมื่อเห็นว่าทุกอย่างลงตัวแล้ว พวกเขาจึงเซ็นเอกสารทั้ง 2 ฉบับ
จากนั้นปีเตอร์กับเกวนก็ให้ข้อมูลธนาคารแก่เขา ซึ่งนอร์แมนก็ใช้และส่งเงิน 500,000 ดอลลาร์เข้าบัญชีของแต่ละฝ่าย
...
ไม่นานลุงเบ็นก็ได้รับข้อความบนโทรศัพท์ของเขา
เขาจ้องดูโทรศัพท์แล้วพ่นกาแฟที่เขาดื่มออกไป ทำให้เมย์ตกใจ
"เฮ้ย พวกเขาไปปล้นธนาคารหรืออะไรกัน รี่เด็กพวกนั้นไปทำอะไรลงไปกัน"
เมย์ตกใจมาก “อะไรนะ เกิดอะไรขึ้น ทำไมคุณถึงตกใจมาก ?”
ลุงเบ็นเอาข้อความที่ได้รับให้เมย์ดูด้วยมือสั่นๆ
ทางเมย์เมื่อเห็นก็เกือบเป็นลมทันทีที่ เธอเอามือปิดหน้าตัวเองพร้อมน้ำตาที่ไหลรินออกมา “เขาเป็นอาชญากร เด็กน้อยที่ฉันเลี้ยงดูด้วยความรักกลายเป็นอาชญากรไปแล้ว”
...
ขณะที่จอร์จกำลังอ่านหนังสือพิมพ์อย่างขี้เกียจอยู่ดีๆ ก็มีข้อความเข้ามาในโทรศัพท์ของเขา เมื่อเขาเห็นตัวเลข เขาก็เริ่มนับเพื่อให้แน่ใจว่าเขาไม่ได้เห็นอะไรผิดไป
เขาจำไม่ได้ว่านับเลขศูนย์เหล่านั้นกี่ครั้งแล้ว จากนั้นจอร์จจึงวางโทรศัพท์ลงแล้วอ่านหนังสือต่อ
“ไม่นานชั้นจะตื่นในที่สุด เพราะนี่มันความฝันที่แปลกประหลาดจริงๆ”
จอร์จพูดออกมาดังๆ
...
เมื่อพวกเขาออกจากคฤหาสน์ออสบอร์น ทั้งปีเตอร์และเกวนต่างมองหน้ากันก่อนที่จะทักทายกัน
ปีเตอร์มองดูเธอแล้วถามว่า "ที่ซ่อนลับเหรอ ?"
เกวนพยักหน้าพร้อมรอยยิ้ม “ที่ซ่อนลับ”
ทั้ง 2 คนขึ้นจักรยานของตนและมุ่งหน้าไปยังที่ซ่อนลับของตนซึ่งพวกเขาทำสิ่งต่างๆที่คนทั่วไปไม่ควรทำ
โปรดติดตามตอนต่อไป.
_______________
