EP.6
EP.6
[มุมมองบุคคลที่ 3]
เมื่อโรงเรียนเลิกเรียน ปีเตอร์ก็พบว่าเกวนนั้นกำลังรอเขาอยู่ข้างนอกพร้อมกับพ่อของเธอที่นั่งอยู่ในรถตำรวจของเขา
เมื่อเขาเข้าไปหาจอร์จก็ลดกระจกรถลงและพูดว่า "ขึ้นมาสิเจ้าหนู ชั้นคุยกับลุงของเธอแล้ว และชั้นบอกเขาแล้วว่าชั้นจะมารับเจ้าหนูและพาพวกเธอทั้งคู่ไปบ้านของพวกเขา"
ปีเตอร์เพียงก้มหัวเล็กน้อย "ขอบคุณครับคุณสเตซี่"
จอร์จโบกมือไล่เขาไป “อย่ากังวลไปเลยดเจ้าหนูน้อย เข้าไปเถอะ”
ปีเตอร์พยักหน้าและเกวนก็ดึงตัวเขาเข้าไปข้างในรถ ขณะที่พวกเขากำลังเดินไปที่บ้านของปีเตอร์ เกวนก็ถามว่า "แล้วนายได้ของทุกอย่างที่ต้องการแล้วหรือยัง"
ปีเตอร์พยักหน้า “ใช่ ชั้นได้ของทุกอย่างแล้ว ตอนนี้ชั้นแค่ต้องประกอบมันทั้งหมดเข้าด้วยกัน เธอช่วยชั้นได้นะถ้าเธอต้องการ มันไม่ยากขนาดนั้น”
เกวนหันไปทางปีเตอร์ด้วยดวงตาเป็นประกายแล้วถามด้วยความตื่นเต้น "จริงเหรอ ?"
ปีเตอร์พยักหน้า “ใช่แล้ว ชั้นจะคอยแนะนำและช่วยเหลือเธอเมื่อทุกอย่างเรียบร้อย”
เกวนยิ่งรู้สึกตื่นเต้นมากขึ้นทุกวินาที เมื่อพวกเขามาถึง ปีเตอร์เคาะประตูเพื่อเตือนพวกเขาว่ามีแขกมาเยือน "ผมกลับมาแล้ว" ปีเตอร์ตะโกนออกมา
“ชั้นอยู่ในครัวที่รัก” ป้าเมย์ตะโกนกลับ
ลุงเบ็นซึ่งอยู่แถวนั้นต้อนรับทั้ง 2 คนเข้ามา เขาจับมือจอร์จและขอบคุณที่พาปีเตอร์กลับมา
จากนั้นป้าเมย์ก็ปรากฏตัวและแนะนำตัว ตามด้วยจอร์จและเกวนที่แนะนำตัวเช่นกัน
จากนั้น ปีเตอร์ก็จับมือเกวนและพาเธอไปที่ห้องใต้ดิน โดยมีจอร์จและเบ็นเดินตามหลังมาติดๆ
จอร์จและเกวนตกตะลึงเมื่อเห็นสถานีของปีเตอร์ ซึ่งมันเต็มไปด้วยชิ้นส่วนอุปกรณ์ไฟฟ้าและมีเครื่องมือต่างๆอยู่ทั่วทุกที่
ปีเตอร์หันไปหาเกวนแล้วถามว่า "มาเริ่มกันเลยดีกว่า" เกวนพยักหน้าด้วยท่าทีมุ่งมั่นและวางกระเป๋าลงและพับแขนเสื้อขึ้น
ปีเตอร์หยิบเคสขนาดใหญ่ออกมาแล้ววางราบลงบนโต๊ะ จากนั้นปีเตอร์ก็หยิบชิ้นส่วนต่างๆของคอมพิวเตอร์ขึ้นมาแสดงให้เกวนดูและแนะนำวิธีการทำงาน
เช่น เมนบอร์ด, ซีพียู , สายไฟต่างๆ , เบรกเกอร์ , ระบบระบายความร้อน
ปีเตอร์สั่งเกวนให้วางทุกสิ่งอย่างตามต้องการและวางไว้ในตำแหน่งใด
เมื่อทำเสร็จแล้ว ปีเตอร์ก็ไปเอาสกรูและน็อต 2 ตัวมา แล้วส่งอันนึงให้เกวน จากนั้นพวกเขาทั้ง 2 ก็เริ่มปิดตัวเครื่อง มันส่งผลให้คอมพิวเตอร์จริงๆเสร็จสมบูรณ์ ตอนนี้ถึงเวลาสำหรับจอมอนิเตอร์แล้ว
ปีเตอร์หันไปหาเบ็นและจอร์จที่กำลังดูทุกอย่างด้วยความประหลาดใจและถามพวกเขาว่า "ลุงเบ็น คุณช่วยเอาทีวีเครื่องเก่าที่พวกเราไม่ได้ใช้แล้วออกมาให้หน่อยได้ไหม และคุณช่วยเขาได้ไหม คุณสเตซี่"
ทั้งคู่พยักหน้าขณะที่จอร์จเดินตามเบ็น จากนั้นไม่นานทั้งคู่ก็ลงมาพร้อมกับทีวีกล่องเก่าๆ และวางมันไว้ตรงหน้าพวกเขา
ปีเตอร์เริ่มแยกชิ้นส่วนทีวีด้วยความช่วยเหลือของเบ็นและจอร์จ เมื่อแยกชิ้นส่วนทั้งหมดออกแล้ว ปีเตอร์ก็เริ่มเปลี่ยนทีวีให้เป็นจอคอมพิวเตอร์
โชคดีที่ปีเตอร์พบแป้นพิมพ์และเมาส์ระหว่างที่ค้นหาของเก่าในถังขยะ แม้ว่าคีย์บอร์ดและเมาส์จะพังในขณะนั้น แต่ปีเตอร์ก็ใช้เวลาซ่อมมันอย่างช้าๆเพื่อช่วงเวลานี้โดยเฉพาะ
จากนั้นปีเตอร์กับเกวนก็เริ่มเชื่อมต่อทุกอย่างเข้าด้วยกัน ทั้งพีซี , จอภาพ , คีย์บอร์ด , เมาส์
ทุกอย่างดูเหมือนใหม่เอี่ยม ปีเตอร์มองมันด้วยความภาคภูมิใจ เขาคว้าสายไฟและเสียบเข้ากับเต้าเสียบ "กดปุ่มเปิด/ปิดเลย เกวน"
เกวนกดปุ่มเปิด/ปิดและรอด้วยความคาดหวัง เสียงเดียวที่ได้ยินทั่วทั้งห้องใต้ดินคือเสียงคอมพิวเตอร์กำลังชาร์จตัวเอง
ทุกคนต่างเฝ้ารออย่างใจจดใจจ่อ... ไม่นานจอมอนิเตอร์ก็สว่างขึ้นและหน้าจอโหลดก็ปรากฏขึ้น
เมื่อเห็นหน้าจอโหลดขึ้นมา เกวนก็กระโดดขึ้นด้วยความตื่นเต้น พวกเขาทำมันสำเร็จ พวกเขาสร้างคอมพิวเตอร์ขึ้นมาจากศูนย์ แค่ความคิดก็ทำให้จอร์จยังต้องทึ่ง ที่เด็กอายุไม่เกิน 7 ขวบนั้นสร้างสิ่งที่มีเทคโนโลยีสูงได้ด้วยเศษวัสดุที่หาได้จากที่ไหนก็ได้
เกวนเข้าไปกอดปีเตอร์เพราะนี่คือความสำเร็จของพวกเขา จอร์จอยากจะโกรธเรื่องนี้แต่ก็ทำไม่ได้ เพราะสิ่งที่ปีเตอร์ทำทำให้เขาประทับใจมาก
ทั้งปีเตอร์และเกวนต่างก็เดินเข้าไปหาคอมพิวเตอร์และเริ่มทำทุกสิ่งที่สามารถทำได้กับคอมพิวเตอร์ ไม่ว่าจะเป็นการค้นหาคำถามที่เกวนมีเกี่ยวกับชีววิทยา หรือแหล่งที่มีเทคโนโลยีที่ถูกทิ้งร้างที่ใกล้ที่สุดอยู่ที่ไหน
ขณะที่ทั้งคู่กำลังยุ่งอยู่กับคอมพิวเตอร์ ป้าเมย์ก็เรียกมาหาพวกเขา “ข้าวเที่ยงเสร็จแล้ว! รีบมาทานตอนที่ยังอุ่นอยู่นะ”
ปีเตอร์และเกวนหยุดสิ่งที่กำลังทำอยู่และเดินขึ้นไปชั้นบนพร้อมกับลุงเบ็นและจอร์จ พวกเขานั่งลงและเริ่มกินอาหาร จากนั้นลุงเบ็นก็เริ่มอธิบายอย่างมีความสุขถึงสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นกับป้าเมย์
เกวนอยากใช้เวลาอยู่กับปีเตอร์มากขึ้นจึงถามพ่อของเธอว่า "ปีเตอร์มาบ้านพวกเราได้ไหม"
จอร์จเพียงยิ้มและลูบหัวเธอ เขามองไปที่ลุงเบ็นและป้าเมย์เพื่อยืนยัน ซึ่งพวกเขาก็พยักหน้าเป็นการแสดงการอนุญาต
"แน่นอนที่รัก" จอร์จพูด
หลังจากที่พวกเขาเสร็จสิ้นทั้งปีเตอร์และเกวนก็เดินลงบันไดกลับไปที่ห้องใต้ดินและเริ่มค้นคว้าข้อมูลต่างๆ
ขณะที่กำลังค้นคว้า พวกเขาก็เริ่มแบ่งปันความสนใจของตนเอง “อืม ชั้นชอบศิลปะการต่อสู้ ชั้นจะไปถามลุงเบ็นว่าเขาสามารถส่งคลาสเรียนให้ชั้นได้ไหม”
“ชั้นชอบเต้นรำมากกว่า มันเป็นความรู้สึกที่ดีที่ได้แสดงออกถึงตัวเองผ่านการเคลื่อนไหว”
“เธอรู้ไหมว่ามีศิลปะการต่อสู้ที่ผสมผสานการเต้นรำเข้าไปด้วย”
สิ่งนี้ดึงดูดความสนใจของเกวน "จริงเหรอ ?"
“ใช่แล้ว สิ่งที่ชั้นพูดถึงมีท่ากายกรรมมากมาย ดังนั้นเธอต้องมีความยืดหยุ่นมากจึงจะทำได้”
การเต้นรำและยิมนาสติกเป็นกิจกรรมไม่กี่อย่างที่เกวนชื่นชอบมาก การได้ยินว่ามีศิลปะการต่อสู้ที่อุทิศให้กับพวกเขาจึงทำให้เธอสนใจมาก "มันเรียกว่าอะไร"
ปีเตอร์เปิดคอมพิวเตอร์และค้นหา 'Capoeira (คาโปเอร่า)' และแสดงให้เธอเห็นท่าทางต่างๆ
เกวนมองดูทุกอย่างอย่างสนใจ “นายคิดว่าพ่อจะให้ชั้นเข้าเรียนบางชั้นเรียนได้ไหมถ้าชั้นขอ”
ปีเตอร์เพียงแค่ยักไหล่ “เธอจะไม่มีวันรู้จนกว่าเธอจะถาม”
เกวนพยักหน้าด้วยท่าทีมุ่งมั่น และพวกเขาก็ใช้เวลาที่เหลือของวันค้นหาทุกสิ่งที่คิดได้
โปรดติดตามตอนต่อไป.
_______________
