088-090

บทที่ 088 

088 ชมเชย

เสียดายที่ห้องสองห้องนั้นเคยทะเลาะกัน พวกนั้นเลยไม่ยอมบอกชื่อแบรนด์ให้เลย

พวกเธอได้แต่เก็บข้อมูลจากที่ได้ยินมา รู้ว่าเป็นของที่ขายในตลาดกลางคืน เลยมาเสี่ยงโชคคืนนี้

“เจ้าของร้านคะ อันนี้ขายยังไงเหรอ?”

อันหยาน: “สามวันนี้มีโปรเปิดร้านค่ะ สบู่กุหลาบหนึ่งชิ้นห้าสิบหยวน มีสามแบบให้เลือก”

สองสาวตาโต ราคาถูกขนาดนี้?

ได้ยินเพื่อนห้องข้างๆ พูดถึงความมหัศจรรย์และดีงามของมัน พวกเธอเตรียมใจไว้แล้วว่าราคาต้องแพง

แต่เจ้าของร้านบอกแค่ห้าสิบหยวนเอง?!

อารมณ์ขึ้นลงเร็วมาก

“เจ้าของร้านคะ หนูเอากล่องใหญ่ เอ่อ...เอาสองกล่องเลย!”

สาวผมยาวหยิบกระเป๋าสตางค์ออกมาอย่างรวดเร็วเหมือนกลัวว่าถ้าช้า เจ้าของร้านจะขึ้นราคา

“เจ้าของร้าน หนูเอากล่องใหญ่สองกล่องด้วยค่ะ!” สาวผมเหลืองก็รีบควักเงินออกมา

อะไรกันล่ะเนี่ย ราคาถูกขนาดนี้ ถ้าไม่รีบซื้อไว้เยอะๆ จะรอให้ของหมดเหรอ?

ก่อนจะมา พวกเธอยังกลัวว่าเงินจะไม่พอซื้อสบู่กุหลาบสักชิ้น แต่ตอนนี้ได้กล่องใหญ่สองกล่องเลยนะ

รู้สึกดีมากๆ เลย

คราวนี้มาดูกันว่าพวกสาวๆ ห้องข้างๆ ยังจะอวดอะไรได้อีก พวกเธอมีสบู่กุหลาบมากกว่าแน่นอน

“ขอบคุณนะคะคุณเจ้าของร้าน!”

สองสาวอุ้มกล่องใหญ่เดินยิ้มแย้มออกไป มีความสุขเหมือนสมหวัง

อันหยานพูดด้วยน้ำเสียงอบอุ่น “ขอบคุณที่ชอบนะคะ คืนนี้เป็นคืนสุดท้ายที่เราตั้งแผงในตลาดกลางคืนแล้ว หลังจากนี้ผลิตภัณฑ์ของเราจะสั่งซื้อได้ทางออนไลน์ สามารถแอด WeChat ของฉันเพื่อสั่งซื้อได้เลยค่ะ”

สองสาวยิ้มดีใจ วัยรุ่นสมัยนี้แทบจะไม่วางมือถือเลย การสั่งซื้อออนไลน์เป็นเรื่องที่สะดวกที่สุดสำหรับพวกเธอ

“ดีจังเลย หลังจากนี้เราก็สามารถสั่งซื้อออนไลน์ได้เลย สะดวกมาก”

“เจ้าของร้าน สบู่กุหลาบนี้ทำเองเหรอคะ?”

อันหยานยิ้มและพยักหน้า “ใช่ค่ะ ผลิตภัณฑ์เสริมความงามของเราเป็นของแฮนด์เมดทั้งหมด”

สาวผมเหลืองชื่นชม “ว้าว~ เจ้าของร้าน คุณทั้งสวยทั้งเก่งเลย ทำของออกมาก็ดีไปหมด”

“ขอบคุณค่ะ” อันหยานรู้สึกอบอุ่นใจ ปกติไม่ค่อยมีใครชมเธอเรื่องความสวย

เธอรู้ดีว่าหน้าตาของเธอสะดุดตาเกินไป แค่ยิ้มอย่างอ่อนโยนก็ทำให้ดูมีเสน่ห์ บางคนอาจมองว่าเป็นการยั่วยวน

โดยเฉพาะผู้หญิงด้วยกัน มักจะรู้สึกไม่ชอบใจ ถ้าเห็นเธอยิ้มให้ผู้ชาย พวกเขาจะมองว่าเธอเป็นผู้หญิงไม่ดี

เหมือนกับว่าผู้หญิงสวยๆ ต้องเป็นคนไม่ดีอย่างนั้น

หลายคนมักจะตัดสินเธอจากหน้าตา ก่อนจะรู้จักเธอ

และเพราะเธอทำงานพาร์ทไทม์เยอะ ไม่ค่อยได้ร่วมกิจกรรมของโรงเรียน ทำให้ดูเหมือนเธอเป็นคนหยิ่งและไม่เข้าสังคม

คนที่ไม่ตัดสินเธอจากภายนอก และชื่นชมเธอจริงๆ มีน้อยมาก

ดังนั้นสำหรับคำชมที่จริงใจ เธอรู้สึกขอบคุณมากจริง ๆ

(จบบท)

…………………………………………………………………………………………………………

บทที่ 089 

089 เก็บร้าน

หลังจากนั้น สองสาวก็จากไปด้วยความดีใจ

“เป็นสัญญาณที่ดีมาก เปิดร้านปุ๊บก็ขายได้ปั๊บ คืนนี้คงขายดีอีกแน่ๆ” เหลียงหมิ่นยิ้มอย่างมีความสุข

เหลียงสือที่ยืนดูการขายทั้งกระบวนการอยู่ข้างๆ ก็ได้แต่แอบทึ่งในใจ แม้ว่าคืนนี้จะขายไม่หมดทุกชิ้น แต่ก็ยังขายดีอยู่ดี

สบู่กุหลาบหนึ่งชิ้นห้าสิบหยวน แค่ช่วงสั้นๆ นี้ก็ทำเงินได้พันหยวนแล้ว เมื่อไหร่กันที่เงินมันหาง่ายขนาดนี้เนี่ย?

เขาอดสงสัยตัวเองไม่ได้ เขาทำงานหนักทั้งเดือนได้เงินไม่กี่พันหยวน แต่นี่อันหยานแค่มาตั้งร้านขายแค่ไม่กี่คืนเอง

แต่สิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากนี้ทำให้เหลียงสือต้องสงสัยในชีวิตตัวเอง เขาคิดง่ายเกินไปแล้ว!

ไม่ต้องขายหลายคืนเลย แค่คืนเดียวก็ทำเงินได้เยอะกว่าเขาแล้ว

ผู้หญิงหาเงินง่ายจริงๆ แฮะ

ตอนสามทุ่ม อันหยานก็ขายสบู่กุหลาบได้ประมาณเจ็ดสิบกว่าชิ้นแล้ว

คืนนี้ยอดขายพอๆ กับคืนแรกที่ตั้งร้าน ส่วนใหญ่เป็นลูกค้าใหม่ที่มาเดินตลาดกลางคืน เห็นผลลัพธ์การลองใช้แล้วทึ่ง เลยซื้อตาม

แค่มีฐานลูกค้าจากสองวันก่อน คืนนี้สถานการณ์ก็ดีกว่าเดิม อย่างน้อยก็ไม่เงียบเหงาเหมือนคืนแรก

การที่ดึงดูดลูกค้าใหม่ได้เรื่อยๆ เพราะมีนักศึกษาบางส่วนได้ยินเรื่องสบู่กุหลาบ เลยลองมาดูด้วยตัวเอง

และการที่มีคนเดินผ่านไปมาตลอดหน้าร้านก็ช่วยดึงดูดคนให้แวะเข้าดูได้ แค่มีคนมาออซื้อ คนอื่นก็จะตามมาอีก

จนถึงสามทุ่มครึ่ง ตรงปลายถนนเริ่มเงียบลง อันหยานก็เตรียมเก็บร้านกลับบ้าน

แม้จะยังขายได้บ้าง แต่เธอคิดว่ามันคงเสียเวลาเปล่า

วันนี้เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว อยากกลับไปพักผ่อน อีกอย่างโทรศัพท์เธอสั่นไม่หยุดเลย คงมีข้อความใน WeChat เข้ามาเยอะ

พรุ่งนี้ต้องทำและแพ็คสบู่กุหลาบอีก เหลียงหมิ่นกับพวกเธอก็จะเริ่มงานพรุ่งนี้ ดังนั้นมีงานต้องทำเยอะ คืนนี้ไม่จำเป็นต้องอยู่รออีกแล้ว

“โอเค เก็บร้าน” เหลียงหมิ่นทำตามคำสั่ง รีบเก็บของอย่างรวดเร็ว แม้ว่าจะยังมีสบู่กุหลาบสิบกว่าชิ้นที่ยังไม่ขายหมด แต่รายได้คืนนี้ก็ถือว่าดีมากแล้ว

คืนที่แล้วขายหมดเกลี้ยง แต่ว่าในแง่ของจำนวน คืนนี้ขายได้มากกว่า

แม้ว่าเธอจะรู้สึกเสียดายเล็กน้อย คิดว่าน่าจะอยู่ขายต่อได้ แต่ก็รู้ว่าอันหยานเหนื่อยมาทั้งวัน ถ้าเก็บร้านดึกอีก ร่างกายก็คงไม่ไหว

เงินสำคัญก็จริง แต่สุขภาพสำคัญกว่า

“คืนนี้เหนื่อยพี่เหลียงสือแล้ว” อันหยานกล่าวขอบคุณตนที่ช่วยขับสามล้อไปกลับและเฝ้าร้านสองชั่วโมงกับพวกเธอ

“ไม่เหนื่อยเลย คืนนี้ฉันก็ได้เปิดหูเปิดตาด้วย”

เหลียงสือยิ้มเขินๆ เขาคิดว่าชาตินี้คงไม่หวังทำเงินด้วยสมองแล้ว ทำงานใช้แรงดีกว่า

“กลับบ้านกันเถอะ!”

เหลียงสือปั่นสามล้อ พาอันหยานและเหลียงหมิ่น ค่อยๆ หายไปในความมืด

——

ที่คอนโดแห่งหนึ่งในหรงเฉิง

จางชิงชิงกลับบ้านด้วยความโกรธ เธอโยนกระเป๋าไปที่โซฟา แล้วนั่งที่โต๊ะคอมพิวเตอร์

เธอคลิกเมาส์ไปมา บ่นพึมพำอย่างไม่พอใจ

(จบบท)

…………………………………………………………………………………………………………

บทที่ 090 

090 การต่อต้าน

"ฮึ! ทำไมต้องมาชี้นิ้วสั่งฉัน? คิดว่าตัวเองเป็นเจ้าหญิงบ้านรวยหรือไง? ก็แค่ใช้เส้นสายเข้ามาทำงาน มีอะไรให้หยิ่งนักหนา!"

จางชิงชิงเดือดดาล บ่นพึมพำกับตัวเอง เธอรู้สึกโกรธเคืองตั้งแต่ถูกสวี่ม่านสั่งให้คืนสบู่กุหลาบแล้ว แต่ตอนนั้นเธอจำต้องอดทนเพราะสถานการณ์บังคับ

"ฮึ! นึกว่าฉันจะยอมเสียศักดิ์ศรีเพื่อทำงานสองพันหยวนหรือไง? บริษัทบ้านั่น! มีแต่ใช้เส้นสายบ้าๆ! ฉันทนพวกแกไม่ไหวแล้ว! คิดว่าบริษัทเหรินซื่อจะยิ่งใหญ่แค่ไหนกันเชียว?"

สวี่ม่านแสดงท่าทีชั่วร้ายจนทำให้จางชิงชิงรู้สึกเกลียดชัง เธอเคยคิดว่าสวี่ม่านแค่มีนิสัยไม่น่ารัก แต่ยังมีจิตใจดีอยู่บ้าง เพราะให้สบู่กุหลาบดีๆ กับเธอ แล้วคนแบบนี้จะเป็นคนเลวได้ยังไง?

แต่ความจริงช่างโหดร้าย เธอให้ของไปแล้ว จะมาเอาคืนได้ยังไง? ยิ่งใช้แล้วจะเอาคืนไปอีกเหรอ? แล้วแค่เธอไม่ทำตามใจของสวี่ม่านเท่านั้น

"ฮึ! คิดว่าฉันจางชิงชิงคนนี้เป็นคนแบบไหนกัน? จะยอมทิ้งจิตสำนึกเพื่อทำตามคำสั่ง? ถ้าให้สักล้านหรือสิบล้าน อาจจะพิจารณาดูก็ได้

แต่ตอนนี้แค่ทำงานสองพันหยวนก็ยังจะข่มขู่ฉันแล้ว คิดได้ดีนี่ ทำไมไม่ทำเองละ? ฮึ! จะให้ฉันไปเป็นเหยื่อหรือไง? คิดว่าฉันโง่หรือไง?"

จางชิงชิงบ่นพึมพำ ทำให้ความโกรธในใจลดลงไปบ้าง แต่การกระทำของสวี่ม่านยังคงทำให้เธอรู้สึกถูกดูหมิ่น

หรือว่าคนธรรมดาไม่มีสิทธิ์ได้รับความเคารพ? คนธรรมดาต้องคุกเข่าต่อหน้าคนรวยหรือ? ต้องถูกเหยียบย่ำหรือ?

จางชิงชิงไม่ยินยอม เธออาจถูกมองว่าเป็นพวกหัวรุนแรงหรือเกลียดคนรวยก็ได้ แต่ยังไงก็ตาม เธอต้องระบายความโกรธนี้ออกมา ไม่งั้นเธอจะอึดอัดใจ

และสิ่งที่ทำให้เธอทนไม่ได้ที่สุดเพราะสบู่กุหลาบที่ดีขนาดนี้ สวี่ม่านกลับอยากให้เธอทำลายชื่อเสียงของมัน?

เธอทนไม่ได้!

การทำลายชื่อเสียงสบู่กุหลาบเหมือนกับการตัดโอกาสผู้หญิงหลายคนที่ต้องการผลิตภัณฑ์ที่ดี

ใครจะรู้ว่ามีผู้หญิงอีกกี่คนที่ต้องทนทุกข์กับปัญหาผิว? ความปรารถนาที่อยากสวยของผู้หญิงรุนแรงขนาดไหน?

ผลิตภัณฑ์ที่มีประสิทธิภาพขนาดนี้สำคัญมากสำหรับผู้หญิงธรรมดา ไม่มีผู้หญิงคนไหนไม่อยากสวย ต่อให้ไม่สวยแค่ไหนก็มีสิทธิ์ที่จะอยากสวย

ในฐานะผู้หญิงคนหนึ่ง เธอไม่ยอมให้สิ่งนี้เกิดขึ้น เธอต้องการแนะนำผลิตภัณฑ์ดีๆ ให้ผู้หญิงคนอื่นรู้จัก

"ฮึ! ขู่ฉันเหรอ? ฝันไปเถอะ! อยากให้ฉันทำลายชื่อเสียงสบู่กุหลาบเหรอ? ฉันจะแนะนำให้คนอื่นรู้จักบนอินเตอร์เน็ตซะเลย!"

จางชิงชิงยิ้มอย่างพอใจ นิ้วมือพิมพ์บนคีย์บอร์ดอย่างรวดเร็ว

เธอตัดสินใจแล้ว จะต้องต่อสู้กับอำนาจชั่วร้ายเพื่อสบู่กุหลาบ!

ในเมื่อสวี่ม่านดูถูกคนขนาดนี้ เธอก็จะตอบแทนความหวังดีของคุณหนูสวี่ให้ดี ให้เธอรู้ว่าความโหดร้ายของคนคืออะไร

(จบบท)