บทที่ 98 นี่แหละแม่ยก
เฟิ่งชิงหยานำซูจิ้งเจินกลับมายังห้องรับรองส่วนตัวห้องเดิม นางนั่งลงที่เก่า เอนกายพิงพนักเก้าอี้เล็กน้อยด้วยท่าทางจริงใจ ทรวงอกอวบอิ่มของนางดูเด่นชัดยิ่งขึ้น ในยามนี้ ซูจิ้งเจินก้มหน้าลงมองจมูกและอกตัวเอง แม้จะมีรอยยิ้มบนใบหน้า แต่ดวงตาของเขากลับใสกระจ่าง เขาผลักขวดหยกไปตรงหน้าเฟิ่งชิงหยา "ข้าเพิ่งป...