บทที่ 394 ต้นไม้แห่งวัฏจักรสาร, ผลใส, หนึ่งในชะตาฟ้า!
เมื่อเดินเข้ามาใกล้ถึงจุดนั้น สิ่งที่ปรากฏตรงหน้ากลับกลายเป็นต้นไม้ต้นหนึ่ง เมื่อยืนอยู่ต่อหน้าต้นไม้นี้ เขาถึงเพิ่งตระหนักว่าตนเองช่างเล็กกระจ้อยร่อยเพียงใด ลำต้นของมันเปล่งประกายแสงเซียนเลือนลาง คล้ายเส้นเลือดที่แผ่กระจายไปทั่วทั้งต้นไม้ เมื่อลองเงยหน้าขึ้นไปมอง ยอดไม้สูงจนบดบังแสงอาทิตย์ ใบไม้ขอ...
