บทที่ 297: การล่าอาหาร
บทที่ 297: การล่าอาหาร กลางคืน แสงจันทร์ซีดจางส่องผ่านหน้าต่างห้องหนังสือ นำแสงสลัวเข้ามาในห้อง ร่างหนึ่งนั่งตรงอยู่หน้โต๊ะหนังสือโดยไม่ขยับเขยื้อน เล็บมือของเขาสีดำสนิท ดวงตาส่องประกายแดงเรื่อๆ และกลิ่นเหม็นอับจางๆ ลอยออกมาจากตัวเขา ที่ด้านหลังราวกับเงามืดกำลังไหวโยกอย่างน่ากลัว ทั้งห้องเต็มไปด้วยบ...
