บทที่ 273 อยากกินกระต่ายน้อย
เพียงไม่กี่นาทีต่อมา บรรดาอสูรทั้งหลายได้ประจักษ์ถึงความน่าสะพรึงกลัวของเปลือกหอยสีชมพูด้วยตาตัวเอง! พวกมันต่างรวมตัวกันสั่นเทาอย่างน่าสงสาร ราวกับเกรงว่าหากมันยังกินไม่อิ่ม จะกลืนพวกมันทั้งหมดในคำเดียว... จินเป่าเอ๋อมองภาพนั้นแล้วปัดความรู้สึกผิดชอบชั่วดีในใจออกไป ดวงตาเย็นเยียบเอ่ยถาม “ใครส่งพวกเจ...
