ตอนที่ 280 ชายชราไล่ตามอีกครั้ง!

ตอนที่ 280 ชายชราไล่ตามอีกครั้ง!

ในที่สุดเอริคก็ปลดปล่อยการควบคุม ทันใดนั้นหอกกุงเนียร์ก็เริ่มแปรเปลี่ยนเป็นแสงสว่างและสายฟ้า พลังแห่งอวกาศและกาลเวลาไร้ความหมายเมื่ออยู่ต่อหน้ามัน และในชั่วพริบตาหอกที่เคยอยู่ในการควบคุมของเอริคก็ได้ปรากฏขึ้นตรงหน้าชายชรา

ชายชราที่กำลังเพลิดเพลินกับการชมสงครามระหว่างฝูงแมลง ดูเหมือนจะผ่อนคลายความระมัดระวังลง เมื่อเผชิญกับการโจมตีอันรวดเร็วของหอกกุงเนียร์ เขาถึงกับสะดุ้งตกใจ และเมื่อจะพยายามป้องกันมันก็ไม่ทันการ เพราะหอกได้พุ่งทะลุเข้าปะทะกลางหน้าอกของเขาไปแล้ว

“สำเร็จแล้ว?” เอริคขมวดคิ้วด้วยความระแวง เพราะเดิมทีเขาก็ไม่คิดว่าการโจมตีหยาบ ๆ แบบนี้จะสามารถฆ่าชายชราได้ เพราะชายชราคือเทพผู้ครอบครองพลังระดับคอสมิคบีอิ้ง

เคร้ง!

หอกกุงเนียร์ปะทะกับหน้าอกของชายชราอย่างแม่นยำ แต่กลับส่งเสียงเพียงแค่ดังกังวานเบา ๆ พลังมหาศาลที่ควรทำลายทุกสิ่งกลับไร้ผล แม้แต่เสื้อคลุมเก่าของชายชราก็ไม่ถูกทำลาย เหมือนเป็นเพียงการจุดประทัดด้านเท่านั้น

“ฮ่า ๆ ๆ” ชายชราหัวเราะด้วยเสียงแปลก ๆ ก่อนจะดีดนิ้วส่งหอกกุงเนียร์กลับไปหาเอริคด้วยความเร็วเทียบเท่ากัน

เอริคไม่มีเวลาคิด และรีบยกหอกแห่งวัฏจักรขึ้นป้องกันหน้าอก

ตูม!

การปะทะของสองหอกเปรียบเสมือนดาวหางชนโลก พลังงานมหาศาลกระแทกเอริคจนปลิวออกไปไกล ก่อนจะหยุดตัวได้ก็ต้องพ่นเลือดออกมาคำโต ย้อมรากของต้นไม้โลกให้กลายเป็นสีแดงฉาน

“แข็งแกร่งเกินไปแล้ว!” เอริคพึมพำขณะจับหน้าอกตัวเอง พยายามทรงตัวและใช้ความสามารถในการปรับโครงสร้างวัตถุเพื่อซ่อมแซมบาดแผลของตัวเอง

“ข้าคิดว่าตัวเองจะได้หลับเพลินจนกว่าแร็กนาร็อคจะมาถึงซะอีก!” เสียงเย้ยหยันดังขึ้นข้างหูของเอริค “แย่จังเลยนะ!”

“โลกิ?” เอริคใจสั่น และหันไปมองหอกแห่งวัฏจักรที่อยู่ในมือทันที ก่อนที่จะสังเกตเห็นลวดลายเวทมนตร์สีเขียวที่กำลังเรืองแสงบนด้ามหอกซึ่งโลกิในอนาคตได้ทิ้งเอาไว้

“ใช่แล้ว ข้าเอง” โลกิในอนาคตกล่าวเสียงยั่วเย้า “ให้ข้าดูสิ ว่าเจ้าเจอกับตัวประหลาดอะไรถึงโดนจัดหนักขนาดนี้”

เมื่อเอริคหมุนด้ามหอกชี้ไปยังชายชรา โลกิในอนาคตหัวเราะเบา ๆ “อ๋อ ไอ้แมลงเต่าตัวนี้นี่เอง ไม่แปลกเลย เมื่อก่อนพี่ชายโง่ของข้าใช้เวลามากพอควรในการฆ่ามัน”

“มันมีจุดอ่อนไหม?” เอริครีบถาม

“จุดอ่อนงั้นเหรอ? โจมตีบริเวณที่มันไม่มีเกราะสิ มันอาศัยอยู่บนต้นไม้โลก ดูดซับพลังไปมากเพื่อเสริมเกราะบนตัวมัน เสื้อคลุมที่เห็นก็คือเกราะ เจ้าไม่มีทางทำลายมันได้หรอก” โลกิตอบด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์

“แล้วฉันจะฆ่ามันได้ยังไง!?” เอริคคร่ำครวญ “มันกักขังพื้นที่ไว้ ฉันจะหนีไปได้ยังไง?”

“กักขังพื้นที่? มันทำได้งั้นเหรอ? ให้ข้าดูหน่อยสิ” โลกิในอนาคตกล่าวพลางใช้พลังตรวจสอบ “อ๋อ เป็นเพราะต้นไม้โลก ที่นี่คือรังของมัน มันใช้พลังของต้นไม้โลกเพื่อทำแบบนั้น”

“ตอนนี้นายช่วยฉันหนีก่อนเถอะ!” เอริคตะโกนเมื่อเห็นชายชราเริ่มโจมตีอีกครั้ง

โลกิในอนาคตเงียบไปชั่วครู่ ก่อนจะถอนหายใจ “เฮ้อ เดิมทีข้าตั้งใจเก็บพลังนี้ไว้ช่วยท่านแม่ แต่การใช้ช่วยเจ้าไปก็ไม่เสียหาย จำไว้ว่าเจ้าต้องทำตามสัญญา ช่วยปลดปล่อยวิญญาณของนาง!”

“แน่นอน ฉันสัญญา!” เอริคยกหอกแห่งวัฏจักรขึ้นพร้อมตะโกน

ทันใดนั้นสัญลักษณ์บนหอกก็ส่องแสงเจิดจ้า กลายเป็นกวางยักษ์ตัวหนึ่งที่ร้องคำรามขึ้นฟ้า

เมื่อชายชราเห็นกวางตัวนี้ สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อย แต่เขายังคงปล่อยการโจมตีออกมา มอดดำขนาดใหญ่บินออกจากฝ่ามือของเขา โดยปีกทั้งสองข้างของมันดูเหมือนดวงตาที่พ่นผงสีดำออกมารอบทิศทาง

ซึ่งทุกที่ที่ผงสีดำสัมผัส ไฟสีดำจะลุกขึ้นเผาผลาญ แม้แต่ต้นไม้โลกเองก็ถูกเผาจนเป็นรูขนาดใหญ่

กวางยักษ์ที่มีจิตสำนึกของโลกิในอนาคตมองดูอย่างไม่สนใจ มันพ่นลมหายใจออกมาเป็นสายหมอกสีขาว พุ่งเข้าปะทะมอดดำและดับไฟทั้งหมดที่ขวางหน้า!

ทันใดนั้นสีหน้าของชายชราก็เริ่มเปลี่ยนเป็นเคร่งเครียด เขาเริ่มแกว่งไม้เท้าในมือพลางพึมพำบทสวดราวกับกำลังเตรียมเวทมนตร์ที่ทรงพลัง

“หาโอกาสแล้วหนีไปซะ” เสียงของโลกิในอนาคตดังขึ้นในใจของเอริค “การฉายภาพของข้าจะถ่วงเวลาให้เจ้าได้เพียงช่วงสั้น ๆ ส่วนที่เหลือขึ้นอยู่กับเจ้าเอง!”

กวางยักษ์ร้องคำรามอีกครั้งก่อนจะก้มศีรษะเล็กน้อยแล้วพุ่งชนตรงไปที่ชายชรา

เอริคจับตามองสถานการณ์อย่างใจเย็น เขาเหลือบมองไปที่บริเวณที่เขาเพิ่งพ่นเลือดออกไปเมื่อครู่ ซึ่งเลือดนั้นมีฝูงผึ้งกลืนดวงดาวปะปนอยู่เป็นจำนวนมาก แม้เวลาผ่านไปเพียงไม่นาน พวกมันกลับกลืนกินเศษเส้นใยที่ชายชราสร้างขึ้นไปแล้วเป็นบริเวณกว้าง

ทันใดนั้นเขาก็รีบเข้าไปเก็บหอกกุงเนียร์และเรียกผึ้งกลืนดวงดาวกลับมาทั้งหมด จากนั้นก็เตรียมเทเลพอร์ตด้วยการร่ายคาถาอีกครั้ง โดยตอนที่เรียกผึ้งกลับมาเขานั้นระมัดระวังเป็นพิเศษ โดยสั่งให้พวกมันกลืนกินซากผึ้งที่ตายแล้วทั้งหมดด้วย เพราะกลัวว่าชายชราจะใช้ความสามารถในการควบคุมแมลงสร้างสัตว์ประหลาดใหม่จากซากเหล่านั้น

ในขณะเดียวกันกวางยักษ์ก็พุ่งชนอย่างดุดัน ไม่ว่าชายชราจะใช้เวทมนตร์ใด กวางก็ชนทำลายจนหมดสิ้นอย่างง่ายดาย

ชายชราไม่รู้ว่ากวางตัวนี้เป็นจริงหรือภาพลวง สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเคร่งขรึม เสื้อคลุมสีเทาของเขาปลิวไหวโดยไม่มีลมพัด พร้อมกับกำแพงสีเทาที่ก่อตัวขึ้นเบื้องหน้าเขา

เมื่อกวางพุ่งถึงตัวชายชรามันก็สลายกลายเป็นแสงสว่างเล็ก ๆ นับไม่ถ้วน ก่อนที่กวางยักษ์จะลอดผ่านกำแพงสีเทาและพุ่งเข้าใส่ตำแหน่งที่ชายชรายืนอยู่ พร้อมกับแสงสีเขียวเหล่านั้นที่พันรอบตัวเขาเหมือนรัดเขาไว้ในดักแด้

ด้วยพลังของโลกิในอนาคตทำให้ชายชราถูกพันธนาการ และพลังของเขาที่ถูกยับยั้งเอาไว้เปิดโอกาสให้เอริคมีเวลาอันล้ำค่า

เมื่อปราศจากสิ่งรบกวน เอริคก็จบการร่ายคาถา พร้อมกับร่างของเขาที่กลายเป็นแสงสว่างและพุ่งเข้าสู่ต้นไม้โลก

เมื่ออยู่ในต้นไม้โลก เอริคก็มองเห็นแก่นแท้บางส่วนของมัน ต้นไม้โลกเป็นเหมือนศูนย์รวมของพลังงานต่าง ๆ ในจักรวาล ทั้งอวกาศ เวลา และมิติ ที่เชื่อมโยงกันจนเกิดเป็นโครงสร้างคล้ายต้นไม้

สะพานสายรุ้งใช้พลังงานจากอวกาศและมิติเหล่านี้เพื่อสร้างความสามารถในการเคลื่อนย้ายอันน่าอัศจรรย์ เมื่ออยู่ในต้นไม้โลก เอริคก็สามารถเลือกจุดหมายได้ทุกที่ที่ต้นไม้โลกเชื่อมโยงไปถึง แต่เส้นทางนั้นเต็มไปด้วยความไม่แน่นอน และไม่มีใครรู้ว่ากลางทางเขาจะเจอกับอะไร หรือแม้กระทั่งเจอศัตรูที่แข็งแกร่งเหมือนชายชรา

ดังนั้นสถานที่ที่ปลอดภัยและชัดเจนที่สุดในต้นไม้โลกจึงมีเพียงเก้าดินแดนเท่านั้น!

เอริคมองไปยังแอสการ์ดเป็นอันดับแรก แต่เขาต้องผิดหวัง เพราะโอดินได้ตัดขาดการเชื่อมโยงระหว่างแอสการ์ดและต้นไม้โลกโดยสิ้นเชิง ทำให้เอริคเลือกได้เพียงอีกแปดดินแดนเท่านั้น

ในขณะที่เอริคกำลังลังเล เขาก็รู้สึกได้ถึงแรงสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงจากด้านหลัง และเมื่อหันกลับไปเขาก็พบหัวของหนอนยักษ์ที่กำลังพุ่งเข้ามาในต้นไม้โลก

พลังของโลกิในอนาคตได้หมดสิ้นลงแล้ว และชายชราไล่กำลังไล่ตามเขามาอีกครั้ง!

โปรดติดตามตอนต่อไป …