ตอนที่ 1188 ไฟแห่งกรรม

“ดูเหมือนว่าหายนะของข้าจะมาถึงแล้ว ถ้ำหยินซูไฟไหม้ทุกหนทุกแห่ง และกรรมพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า นี่เป็นลางร้าย ถ้าเป็นในอดีต มันต้องเป็นหายนะที่จะทำลายโลก”

“ตอนนี้การรุกของราชสำนักปีศาจยังไม่ลดลงเลย พลังสังหารแผ่ปกคลุมไปทั่ว เกรงว่ามันจะส่งผลต่อวันเกิดของเจ้าสำนัก”

บนหอคอยสูงในดินแดนเซียนฉู่ ชายชราผมขาวสวมชุดดาว ถือเข็มทิศ มองดูท้องฟ้ายามค่ำคืน และถอนหายใจ

เบื้องล่างเขา ร่างมากมายยืนอยู่ในตำแหน่งต่างๆ ซึ่งสอดคล้องกับจำนวนวันบางจำนวน และแสงริบหรี่ไหลระหว่างพวกเขาราวกับรวมกันเป็นแม่น้ำแห่งโชคชะตา

“ไม่รู้ว่าท่านเห็นอะไรจากมัน?”

ในขณะนี้ เมื่อได้ยินคำพูดของชายชราผมขาว ร่างเหล่านี้ก็อดไม่ได้ที่จะถาม

ชายชราผมขาวคือไป๋เหม่ยซิงจวินแห่งดินแดนเซียนฉู่ เป็นบุคคลที่ได้รับความเคารพอย่างสูง

เมื่อหลายปีก่อน เขาก็มีพลังอยู่ในขอบเขตเต๋าแล้ว และพลังของเขาก็ยากจะหยั่งถึง ในวันธรรมดา แม้แต่ฉู่กู่เฉิงก็ยังเคารพเขา

“ดูเหมือนว่าหายนะของข้าจะมาถึงแล้ว” ไป๋เหม่ยซิงจวินได้แต่ส่ายหัวและถอนหายใจ

จากนั้นเขาก็มองไปที่คนเบื้องล่างและถามว่า “มีข่าวเกี่ยวกับชายลึกลับในชุดขาวที่เจ้ากำลังสืบหาหรือไม่?”

“ท่านซิงจวิน ไม่มีข่าวใดๆ หลังจากปรากฏตัวในเขตแดนหนานหวง ชายคนนั้นก็หายตัวไป ผู้บ่มเพาะที่อยู่ข้างๆ เขาซึ่งสงสัยว่ามีพลังอยู่ในขอบเขตบรรพจารย์ได้ลงมือปกปิดความลับทั้งหมดเกี่ยวกับเขา” คนเบื้องล่างตอบอย่างเคารพ

ไป๋เหม่ยซิงจวินไม่แปลกใจ แม้แต่เขาพยายามอนุมาน เขาก็ยังไม่พบอะไร

เพียงแต่ท่าทีของภูเขาจื่อเซียวและถ้ำวิญญาณที่มีต่อชายลึกลับในชุดขาวนั้นน่าสงสัย

มีข่าวลือและการคาดเดามากมายเกี่ยวกับตัวตนของเขา บอกว่าเขามาจากดินแดนต้องห้าม แต่ทำไมเขาถึงปรากฏตัวในโลกนี้ ก็ไม่มีใครรู้

การตายของฉู่เซียว บุตรชายของฉู่กู่เฉิง ประมุขแห่งดินแดนเซียนฉู่ ก็ดูเหมือนจะมีความเกี่ยวข้องกับเขา

มีเรื่องบังเอิญมากมายเกินไป

ในช่วงเวลานี้ เขาก็พยายามหาวิธีสืบหาและอนุมานการเคลื่อนไหวของเขา เพื่อที่จะเข้าใจตัวตนและภูมิหลังของเขา

ถ้ามันเกี่ยวข้องกับดินแดนต้องห้ามจริงๆ เรื่องก็คงจะไม่เล็ก

แต่ไป๋เหม่ยซิงจวินกังวลว่าเรื่องต่างๆ จะไม่ได้เรียบง่ายอย่างที่เขาคิด เพราะเขามีลางสังหรณ์ว่าหายนะของเขากำลังจะมาถึง โชคชะตาของเขาใกล้จะหมดลงแล้ว ยิ่งกว่านั้น เขารู้สึกว่าโชคชะตาของเขาอาจเกี่ยวข้องกับการตายของฉู่เซียว

“กู่ฉางเกองั้นหรือ?”

เขาเพิ่งเคยได้ยินชื่อนี้เป็นครั้งแรก

โดยไม่อธิบายอะไรมาก เขาพูดว่า “หลังจากที่เจ้าออกจากอารยธรรมซีหยวนแล้ว เจ้าจงไปที่ต้นกำเนิดแห่งความมืด เมื่อเจ้าไปถึงที่นั่นแล้ว เจ้าจะเข้าใจ”

“หายนะของอาจารย์กำลังจะมาถึง และความหวังเดียวของเจ้าก็อยู่ที่นั่น” ไป๋เหม่ยซิงจวินเขียนลงในจดหมาย

“ขอรับ อาจารย์”

สีหน้าของชายผู้นั้นดูจริงจังขึ้น เขารับจดหมาย จากนั้นก็หันหลังกลับและจากไป

หลังจากไป๋เหม่ยซิงจวินมองเขาจากไป เขาก็ถอนหายใจยาว

ฉู่กู่เฉิงมีโชคชะตาอยู่ในร่างกายและแบกรับอารยธรรมซีหยวน เขาได้รับความช่วยเหลือจากฉู่กู่เฉิงมาเกือบร้อยปีแล้ว แต่น่าเสียดายที่ภาพลักษณ์ของจักรพรรดิมนุษย์ยังไม่ได้รับการยืนยัน…

“หรือว่าสิ่งที่อาจารย์เคยพูดนั้นผิด?”

ฉู่กู่เฉิงได้รับการคุ้มครองจากโชคชะตา และเขาจะเอาชนะอุปสรรคทั้งหมด

ถึงแม้ว่าเขาจะเผชิญกับความยากลำบากมากมาย แต่ในที่สุดเขาก็เอาชนะมันได้

นอกจากโชคของเขาแล้ว ไป๋เหม่ยซิงจวินยังเดาว่ามันน่าจะเกี่ยวข้องกับโชคชะตาที่ซ่อนอยู่กับฉู่กู่เฉิง

อาจารย์ของเขาให้ความสำคัญกับการแสวงหาเต๋า และสิ่งที่เขาต้องการ

เขาติดตามฉู่กู่เฉิงและทำงานให้เขา ก็เพราะเขาต้องการยืนยันภาพลักษณ์ของจักรพรรดิมนุษย์

ถ้าฉู่กู่เฉิงรวมผลเต๋าของจักรพรรดิมนุษย์ วิถีเต๋าที่ไป๋เหม่ยซิงจวินบ่มเพาะก็จะได้รับการยืนยันเช่นกัน การบ่มเพาะของเขาจะก้าวหน้าไปอีกขั้น และเขาจะเข้าใกล้จุดสิ้นสุดของเต๋ามากขึ้น

แต่ตอนนี้ ภาพลักษณ์ของจักรพรรดิมนุษย์ยังไม่ได้ฟื้นคืนมา แต่กลับเป็นดินแดนเซียนฉู่ที่ก่อตั้งโดยฉู่กู่เฉิงที่เต็มไปด้วยไฟแห่งกรรม ถ้าไม่มีใครเข้ามาแทรกแซง มันก็จะมอดไหม้ในไม่ช้าก็เร็ว

ไป๋เหม่ยซิงจวินสงสัยว่ามีคนแอบวางแผนทำร้ายดินแดนเซียนฉู่ และเขาก็มีวิธีการที่น่ากลัว ซึ่งทำให้เขากลัว

เขตแดนเซิงหยาง แดนซีหยาน แคว้นจิ้ง

วันรุ่งขึ้น จิ้งเซียงออกจากจวนจิ้งแต่เช้าและไปที่หอสมุด

จิ้งเซียวรู้สึกสงสัยเล็กน้อย และอยากจะติดตามเขาไปดูว่าความลับของตระกูลจิ้งถูกบันทึกไว้ในตำราได้ยังไง

อย่างไรก็ตาม กู่ฉางเกอหยุดนางและไม่ให้นางตามไป “ในเมื่อพี่ชายของเจ้าบอกว่าเขาอ่านเจอในบันทึกของตำราโบราณ แสดงว่าเขาก็ต้องมีเหตุผลของเขา หรือว่าศิษย์น้องจิ้งเซียวไม่เชื่อพี่ชายของตัวเอง?” กู่ฉางเกอถามด้วยรอยยิ้ม

เมื่อได้ยินที่เขาพูด จิ้งเซียวก็รู้สึกว่ามันสมเหตุสมผล พี่ชายของนางต้องมีเหตุผลของเขาที่พูดแบบนั้น

ในทางตรงกันข้าม หลิงหยูเซียนมองกู่ฉางเกออย่างลึกซึ้ง

เมื่อใกล้บ่าย จิ้งเซียงก็กลับมาจากวัง

และเขาไม่ได้ทำให้จิ้งเซียวและคนอื่นๆ ผิดหวัง และบอกวิธีเข้าไปในดินแดนของตระกูลจิ้งอย่างมีความสุข