บทที่ 87 หายนะของสำนักหัวหยาง
เฉาชิงสูญเสียแขนข้างหนึ่งไปให้กับลั่วเยว่ไป๋แล้ว บาดแผลยังคงมีเลือดไหลไม่หยุด ลมหายใจของเขาอ่อนแรงลงทุกขณะ แต่ถึงกระนั้น พลังของเขาก็ยังแข็งแกร่งกว่าผู้ฝึกตนขั้นชำระลมปราณส่วนใหญ่ ทว่าซูจิ้งเจินกลับไม่หวั่นเกรงแต่อย่างใด ในสายตาของซูจิ้งเจิน เฉาชิงก็ไม่ต่างอะไรจากเฉินจินซื่อที่นอนจมกองเลือดอยู่บนพื...
