บทที่ 200: ทากน้ำเมือก
การที่ยามร่างอ้วนเดินทางไกลจากภูมิภาคกู่หวู่มาทำงานเป็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยในภูมิภาคเย่หัว และยังบังเอิญทำงานในหมู่บ้านที่มีพรายน้ำครามอาศัยอยู่อย่างพอดิบพออดี มันยากที่จะไม่โยงทั้งสองเรื่องเข้าด้วยกัน ไม่ใช่ว่าเฉียวซางไม่เชื่อในเรื่องบังเอิญ แต่เมื่อรวมกับสีหน้าและท่าทางเล็กๆน้อยๆของเขาและสั...
