บทที่ 163 ฮ่องเต้กริ้ว ชีวิตที่ติดค้างเจ้า ข้าจะชดใช้!
"ยูเหวิน...น้องพี่ อย่า...พูดต่อไปเลย" หานโม่เหรินที่นอนอยู่บนพื้นพยายามลืมตาขึ้นอย่างยากลำบาก เอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนแรง "ท่านโจวพูดถูกแล้ว... ผู้บริสุทธิ์ที่ตายด้วยมือข้า...พวกเขาต่างหากที่น่าสงสาร ข้า...สมควรตาย" ยูเหวินเอ่าจับมือหานโม่เหรินแน่น ด้วยความกังวลอย่างที่สุด "ท่านอย่าพูดอีกเลย ข้าเข้าใจท...
