บทที่ 72 จิตคือพุทธะ พุทธะคือจิต
แสงอาทิตย์ยามบ่ายอ่อนแสง ทอดเป็นริ้วๆ ลงบนพื้น เศษหินและใบไม้แห้งที่หลงเหลือจากการต่อสู้ยังคงกระจัดกระจายอยู่บนพื้น ทิ้งไว้เพียงความรกรุงรัง "ท่านหลี่ก็กำลังตามหาพุทธปีศาจเช่นกันหรือ?" เมิ่งเหวียนถาม "ถูกต้อง" หลี่เว่ยเจินยิ้มอย่างสุภาพ "ข้าได้สอบถามภูตผีปีศาจหลายตนแถบเขาท้อในทิศใต้ จึงรู้ว่าเป็นฝี...
