บทที่ 344 ไม่เคยรู้สึกกระอักกระอ่วนขนาดนี้มาก่อน
หลังจากพักฟื้น เหลียงจื่อเฉียงก็ถือโอกาสไปที่บ่อกุ้ง ให้อาหารกุ้งเล็กๆ ด้วยอาร์ทีเมียและรำถั่ว พร้อมกับใช้เครื่องยนต์ดีเซลลูกสูบเดี่ยวของตัวเองสูบน้ำเพื่อเปลี่ยนน้ำในบ่อกุ้งบางส่วน ในเวลาเดียวกัน เขาก็ช่วยใช้ปั๊มน้ำเปลี่ยนน้ำทะเลในบ่อกุ้งของพ่อและพี่ชายด้วย ช่วงนี้เขาออกทะเลลึก แต่ละครั้งก็ไปหลายวัน...
