บทที่ 227 - คนงานเหมือง
บทที่ 227 - คนงานเหมือง หลินซื่อหมิงยืนนิ่งอยู่กับที่ รู้สึกซาบซึ้งในความรักที่หลินอวี้เถียมีต่อเขา และรู้สึกสงสารผู้อาวุโสรุ่นก่อน หลินอวี้ชี่ทุ่มเทจนหมดกำลังเพื่อหลอมยาสร้างฐานให้ตระกูล เช่นเดียวกับหลินอวี้เถียที่ไม่เกรงกลัวสิ่งใดเพื่อหลอมอาวุธวิเศษขั้นสามระดับกลางเล่มนี้ ความทุ่มเทในสิ่งเหล่านี้ช...
