บทที่ 157 : อยากรู้ก็อยากดู
เย่เหย่าตงช่วยยกของทั้งหมดขึ้นเรือทีละชิ้น วางให้สมดุลดี แล้วจึงเช็ดเหงื่อ อาเจิ้งพลิกเสื้อขึ้น หันไปดูรอยแดงเป็นทางๆ บนหลังของตัวเอง รวมถึงรอยช้ำที่กำลังเป็นสีม่วง "คราวหน้าอย่ามาเกาะแบบนี้อีกเลย ผมก็ล้มไปครั้งหนึ่ง พั่งจึล้มตั้งสองครั้ง อันตรายเกินไป โชคดีที่ไม่ได้กระแทกหัวกับหิน ไม่งั้นคงได้ม้วยแ...