บทที่ 147 องค์ชาย ข้าเป็นคนซื่อสัตย์!
"องค์ชาย!" หลิงเฟิงรู้สึกเย็นวาบไปทั้งตัว เขากำลังส่งสายตาหวานซึ้งให้องค์หญิงน้อยอยู่ แต่พ่อตาดันปรากฏตัวราวกับยมทูต ช่างน่าตกใจเหลือเกิน "นี่มันดึกดื่นป่านนี้แล้ว เจ้ายังพาลูกสาวข้ากลับมาช้าอีก!" "เจ้าหนุ่มคนนี้...เจ้า...เจ้า..." เว่ยอ๋องเจ้าเซิ่งพูดติดขัด "องค์ชาย ข้าเป็นคนซื่อสัตย์ รักษามารยาทเส...
