บทที่ 142: ลืมเรื่องนี้ไปซะสนิทเลย
ร้านพัฒนาสัตว์อสูรแห่งนี้ไม่ได้ใหญ่โตอะไรนัก แถมบรรยากาศก็เงียบเหงา ภายในร้านมีแค่ชายคนหนึ่งในเสื้อยืดสีดำกำลังนั่งบนเก้าอี้เตี้ย เล่นไพ่กับหนูโพรงทรายอยู่สองตัว "คู่สอง!" ทันทีที่เฉียวซางเดินเข้ามาในร้าน ก็เห็นชายคนนั้นกำลังโยนไพ่อย่างตื่นเต้น "จี๊ด จี๊ด" หนึ่งในหนูโพรงทรายที่ทำหน้าตาเหมือนไม่แยแส ...
