บทที่ 50 แถมหนึ่ง?

บทที่ 50 แถมหนึ่ง?

ฉีหมิงพูด "คุณชายกู่เป็นผู้แข็งแกร่งยุคเดียวกับจักรพรรดิยุทธ์เซียวเหยา!"

ทุกคนในตระกูลฉีตกใจ "อะ... อะไรนะ?  ยุคเดียวกับจักรพรรดิยุทธ์เซียวเหยา?"

จากนั้นฉีหมิงก็ส่ายหน้า "แต่คุณชายกู่ทำอะไร ชอบมีความหมายลึกซึ้ง ท่านลึกลับมาก คงมีแค่ท่านรองประมุขฉื่อหั่วของนิกายเซียวเหยาเท่านั้นที่พอจะคาดเดาได้"

คนของตระกูลฉีตกใจ "พวกเขาเป็นคนของนิกายเซียวเหยาจริงๆ หรือ?  งั้นคุณชายกู่กับนิกายเซียวเหยา?"

เมื่อกี้ในห้องโถงใหญ่ พวกเขายังคิดว่าฉีหมิงจงใจพาคนมาแสร้งเป็นคนของนิกายเซียวเหยา

ฉีหมิงพูด "คุณชายกู่เป็นบุคคลระดับบรรพชนปฐมาจารย์ของนิกายเซียวเหยา!"

ระดับบรรพชนปฐมาจารย์?

ฉีจื่อเยียนและฉีเสี่ยวอวี่มองหน้ากันด้วยความเขินอาย และพวกนางก็เข้าใจแล้วว่า ทำไมตอนที่บิดาถามเรื่องนิกายเซียวเหยา กู่เสวียนเฉินถึงตอบได้อย่างคล่องแคล่ว

ในขณะที่พวกเขากำลังพูด ฉื่อหั่วและคนอื่นๆ ก็เดินเข้ามา หลังจากพูดคุยกัน ตระกูลฉีก็เล่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นหลังจากที่กู่เสวียนเฉินมาที่แคว้นว่านกู่

ฉื่อหั่วลูบเครา "อย่างแรก ท่านบรรพชนมาที่นี่เพื่อปูทางให้นิกายเซียวเหยาตั้งหลักในแคว้นว่านกู่ นี่คือสิ่งที่แน่นอน!"

"เพื่อไม่ให้เป็นจุดสนใจ ท่านจึงใช้ตัวตนของประมุขน้อย พวกเราก็ไม่ควรเปิดโปง"

"และถึงนิกายเซียวเหยาของพวกเราจะแข็งแกร่งขึ้นมากภายใต้การนำของท่านบรรพชน แต่จะตั้งหลักในแคว้นว่านกู่ มันยังไม่เพียงพอ ดังนั้นท่านบรรพชนจึงเลือกที่จะร่วมมือกับตระกูลฉีพวกท่าน!"

"นี่คือเหตุผลที่ท่านบรรพชนช่วยตระกูลฉีพวกท่าน สร้างผู้แข็งแกร่งขอบเขตว่างเปล่ามากมาย!"

"แน่นอน ถ้าข้าคาดเดาไม่ผิด การที่ท่านบรรพชนเลือกตระกูลฉี ย่อมก็เป็นการตอบแทนท่านประธานฉีที่ช่วยเหลือนิกายเซียวเหยาพวกเราด้วย"

ภายใต้การวิเคราะห์อย่างมีเหตุผลของฉื่อหั่ว ทุกคนที่อยู่ตรงนี้ต่างพากันพยักหน้า

มีแค่ฉีหมิงที่พูดอย่างเขินอาย "เรื่องเล็กน้อยที่ข้าทำ ไม่คู่ควรกับการปฏิบัติของคุณชายกู่ ข้าละอายใจจริงๆ"

"แต่ต่อไป งานแต่งงานของคุณชายกู่กับข้า..."

ฉีจื่อเยียนสนใจเรื่องนี้มากที่สุด เมื่อก่อนทั้งสองแสร้งทำเป็นแสดงละคร แต่เรื่องราวกลับเปลี่ยนไปมาก

โดยเฉพาะเมื่อรู้ตัวตนที่แท้จริงของกู่เสวียนเฉิน นางก็ยิ่งรู้ว่า การแต่งงานจะเกิดขึ้นหรือไม่ ไม่ใช่สิ่งที่นางสามารถตัดสินใจได้แล้ว

ฉื่อหั่วพูด "นี่น่าจะเป็นวิธีที่ท่านบรรพชนใช้เพื่อให้นิกายเซียวเหยาตั้งหลักในแคว้นว่านกู่ และช่วยเหลือตระกูลฉีพวกท่าน!"

"ส่วนกู่เฉียนหัว น่าจะเป็นลูกหลานของท่าน เพียงแต่เพื่อให้เรื่องนี้สมจริง ท่านบรรพชนจึงจงใจพูดเช่นนั้น"

"เฮ้อ... สรุปแล้ว ท่านบรรพชนเสียสละมากมาย เพื่อการผงาดขึ้นมาของนิกายเซียวเหยาพวกเราสินะ?"

ทุกคนในตระกูลฉีดีใจมาก "ได้ พวกเราจะไปเตรียมงานแต่งงานเดี๋ยวนี้!"

การที่สามารถกอดขาของกู่เสวียนเฉินได้ นี่เป็นโอกาสที่ดีสำหรับตระกูลฉี

มีแค่ฉีจื่อเยียนที่ขมวดคิ้ว ถึงนี่จะเป็นผลลัพธ์ที่นางต้องการมากที่สุด แต่เมื่อรู้ว่างานแต่งงานที่เรียกว่าเป็นแค่วิธีที่กู่เสวียนเฉินใช้เพื่อฝึกฝนนิกายเซียวเหยา นางก็รู้สึกเสียใจ

แต่นางรู้ว่า นางไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ แม้แต่คนของตระกูลฉีก็ไม่มีใครกล้าพูดว่าไม่กับกู่เสวียนเฉิน

ห้องโถงใหญ่ตระกูลฉี

"ถึงเวลาอันเป็นมงคลแล้ว!"

มีเสียงตะโกน กู่เสวียนเฉินและฉีจื่อเยียนก็เดินเข้ามาพร้อมกัน

กู่เสวียนเฉินพูดเบาๆ "เจ้าจะแต่งงานจริงๆ หรือ?"

ตามความคิดของกู่เสวียนเฉิน ในเมื่อจัดการหานม่อแล้ว ก็ต้องหาทางยกเลิกงานแต่งงานนี้

แต่ตอนนี้ฉีจื่อเยียนกลับคิดว่า กู่เสวียนเฉินกำลังถามว่า นางยอมเสียสละเพื่อตระกูลฉีหรือไม่?

และนางก็นึกถึงคำพูดของฉีหมิง ต้องแสร้งทำเป็นไม่รู้อะไร จึงกัดฟันพูด "ท่านฆ่าหานม่อ ถ้าพวกเราไม่แต่งงาน ข้ากลัวว่าตระกูลหานจะไม่ปล่อยท่านไป"

"และท่าทีของตระกูลหลงต่อบิดามารดาของท่าน ก็ไม่ดี"

พูดถึงบิดามารดา กู่เสวียนเฉินก็เงียบลง ตนเองสามารถป้องกันตัวเองได้ แต่บิดามารดาล่ะ?

ถึงจะซาบซึ้งในความใจดีของฉีจื่อเยียน แต่กู่เสวียนเฉินก็ยังพูด "แต่นี่จะทำลายชื่อเสียงของเจ้านะ"

ฉีจื่อเยียนยิ้ม "ข้าแค่อยากจะบรรลุวิถีโอสถที่สูงส่ง ยังไงก็ต้องหาคนมาทำลายชื่อเสียงของข้าอยู่แล้ว"

เห็นความซับซ้อนในสายตาของฉีจื่อเยียน กู่เสวียนเฉินก็ตกใจ!

สตรีอันประเสริฐอะไรเช่นนี้  นางช่วยชีวิตบิดาข้า ตอนนี้ก็เสียสละเพื่อช่วยเหลือครอบครัวของตนเอง!

ถึงในนั้นจะมีเหตุผลที่นางไม่อยากแต่งงานเพื่อผลประโยชน์ แต่ก็มีเหตุผลที่อยากจะช่วยตนเองด้วยมิใช่หรือ?

ในขณะที่พวกเขากำลังพูด ทั้งสองก็เดินเข้าไปในห้องโถงใหญ่แล้ว

"คำนับฟ้าดิน!"

"คำนับผู้ใหญ่!"

มีเสียงตะโกน

ทั้งสองคำนับฉีหงกั๋ว หูไห่เฉวียน กู่เฉียนหัว และหลงซื่อเหนียงที่อยู่ด้านบน!

ในขณะที่กู่เฉียนหัวและหลงซื่อเหนียงดีใจมาก ฉีหงกั๋วและหูไห่เฉวียนกลับร้อนใจ!

ถึงจะรู้ว่าท่านบรรพชนกำลังแสดงละคร แต่ได้รับการคำนับจากท่านบรรพชน พวกเขาก็ยังรู้สึกผิดอยู่ดี

"คู่บ่าวสาวคำนับกัน!"

จากนั้นทั้งสองคำนับกัน ก็ถือว่าเสร็จสิ้นพิธี!

"ขอแสดงความยินดีกับคุณชายกู่ ขอแสดงความยินดีกับคุณหนูฉี..."

"ขอแสดงความยินดี... ขอแสดงความยินดี..."

แขกที่เห็นพลังที่เหนือความคาดหมายของตระกูลฉี ต่างก็ลุกขึ้นยืนแสดงความยินดี งานเลี้ยงเริ่มต้นขึ้น ทุกคนดื่มสุราอย่างมีความสุข!

เห็นสายตาที่ยินดีและมีความสุขของบิดามารดา กู่เสวียนเฉินก็ได้แต่ร่วมวงจนดึก

"ดี... ดี... บุตรชายข้าเก่งมาก..."

กู่เฉียนหัวที่กำลังดีใจจนเมาสลบอยู่บนโต๊ะ กู่เสวียนเฉินเดินเข้าไป ก็ถูกหลงซื่อเหนียงดุ "ดึกขนาดนี้แล้ว ยังไม่เข้าห้องหออีก บิดาเจ้ามีข้าดูแล เขาไม่เป็นไรหรอก"

ห้อง... ห้องหอ?

กู่เสวียนเฉินตกตะลึง มองผู้อาวุโสหลายคนของตระกูลฉีที่กำลังมองมาทางนี้ด้วยแววตาที่ทุกคนรับรู้กันดี

ช่างเถอะ ช่างเถอะ!

คุณหนูฉีเสียสละเพื่อข้าขนาดนี้ ข้าจะทำให้นางเสียหน้าต่อหน้าคนในตระกูลไม่ได้!

"จื่อเยียน พวกเราไปกันเถอะ"

ฉีจื่อเยียนตัวสั่นเล็กน้อย ทำอะไรไม่ถูก นางพยักหน้าอย่างงงๆ แล้วเดินตามกู่เสวียนเฉินไปที่ห้องหอ

ผู้อาวุโสหลายคนของตระกูลฉีมองภาพนี้ แล้วพยักหน้าอย่างยินดี

ถึงคุณชายกู่จะมีพลังสูงส่งแค่ไหน ท่านก็เป็นผู้ชาย แบบนี้ก็ดี แบบนี้ก็ดี...

"นายน้อย คุณหนู..."

พอกลับไปที่ห้อง ฉีเสี่ยวอวี่ก็เตรียมน้ำอุ่นให้ทั้งสองคนล้างหน้า

กู่เสวียนเฉินและฉีจื่อเยียนที่ต่างก็มีความคิดของตัวเอง

ล้างหน้าเสร็จ กู่เสวียนเฉินมองฉีเสี่ยวอวี่ที่ไม่มีทีท่าว่าจะจากไป "เจ้ายังอยู่ที่นี่อีก?"

เมื่อรู้ตัวตนของกู่เสวียนเฉินแล้ว ฉีเสี่ยวอวี่ก็ไม่กล้าอวดดีเหมือนเมื่อก่อน พูดด้วยน้ำเสียงน้อยใจ "นายน้อยยรังเกียจเสี่ยวอวี่หรือ?"

กู่เสวียนเฉินตกตะลึง "ข้ารังเกียจเจ้าตอนไหน?"

ฉีเสี่ยวอวี่กัดฟัน พูดอย่างกล้าหาญ "ข้าเป็นสาวใช้คนสนิทของคุณหนู ท่านแต่งงานกับคุณหนู ข้าก็เป็นคนของท่านแล้ว!"

หนึ่ง… แถมหนึ่ง?

ดูเหมือนว่าสาวใช้คนสนิทในทวีปชิงอวิ๋น ต้องแต่งงานเป็นอนุภรรยา แต่กู่เสวียนเฉินที่ตั้งใจจะแก้ผนึกที่ตันเถียนในชาติที่แล้ว เขาไม่เคยมีประสบการณ์เรื่องบุรุษกับสตรี จึงไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้

แต่การแต่งงานกับฉีจื่อเยียนด้วยเหตุผลต่างๆ ก็ลำบากใจพอแล้ว ตอนนี้ยังมีฉีเสี่ยวอวี่เพิ่มมาอีก?

กู่เสวียนเฉินปวดหัวมาก เมื่อถูกเด็กสาวสองคนจ้องมอง