บทที่ 321 แมงป่องเหล็กเลือดออกล่าในยามค่ำคืน!
หลิงเยว่ต้องการให้กองทัพเจ็ดสังหารแข็งแกร่งขึ้น ซูยี่เข้าใจความคิดนี้ดี
ตอนนี้มนุษย์เผชิญภัยคุกคามมากมาย ไม่เพียงแต่สัตว์ป่ากลายพันธุ์ สัตว์ทะเลกลายพันธุ์ แต่ยังมีสัตว์ร้ายจากอีกมิติหนึ่งด้วย
ความกังวลเป็นเรื่องปกติ แม้แต่ซูยี่ก็รู้สึกไม่สบายใจ กลัวว่าสัตว์ร้ายจากมิตินั้นจะบุกเข้ามาในโลกนี้เป็นจำนวนมาก
หลิงเยว่เชื่อว่าแมงป่องเหล็กเลือดอาจมาจากมิตินั้น
เพราะตอนเป็นตัวอ่อน แมงป่องเหล็กเลือดสามารถบินได้
บางที พวกมันอาจบินมาเป็นฝูงจากมิตินั้น ข้ามมหาสมุทรกว้างใหญ่ มาถึงชายหาดเมืองหยูไห่
อีกอย่าง แมงป่องเหล็กเลือดมีลักษณะเดียวกับสัตว์ร้ายต่างมิติที่ซูยี่นำกลับมา นั่นคือความสามารถดูดซับการโจมตี
จุดเหมือนนี้ทำให้หลิงเยว่อดสงสัยไม่ได้ว่าสัตว์ทั้งสองชนิดมาจากมิติเดียวกัน
ไม่ใช่แค่หลิงเยว่ที่คิดแบบนี้ ผู้นำระดับสูงของกองทัพเจ็ดสังหารส่วนใหญ่ก็คิดเช่นกัน
ถ้าแมงป่องเหล็กเลือดมาได้เป็นฝูง สัตว์ร้ายอื่นๆ ก็อาจทำได้เช่นกัน
สถานการณ์นี้ทำให้ผู้นำระดับสูงของกองทัพเจ็ดสังหารค่อนข้างกังวล
โชคดีที่ความกังวลนี้จำกัดอยู่แค่ระดับผู้นำ พวกเขายังควบคุมตัวเองได้ดี ไม่ได้แสดงความกังวลให้ผู้ใต้บังคับบัญชาเห็น
หลังอาหารกลางวัน ตอนนี้เป็นเวลาบ่ายสองกว่าแล้ว
พลังจิตของซูยี่ฟื้นฟูไปแล้วเจ็ดแปดส่วน เขาจึงกลับลงทะเลอีกครั้ง
เขาต้องการล่าปลาซิวกลายพันธุ์หรือฝูงปลาที่คล้ายกันให้มากขึ้น
ตราบใดที่ได้ลูกแก้วสมอง ไม่ยากเกินไปที่จะล่า ไม่ว่าจะเป็นปลาชนิดไหน ซูยี่ก็ไม่รังเกียจ
เขาหวังว่าพวกปลาตัวเล็กๆ ในทะเลจะรวมฝูงกลายพันธุ์ และยังคงพฤติกรรมเดิม
ด้วยวิธีนี้ เขาจะได้ลูกแก้วสมองจำนวนมากในคราวเดียว โดยไม่ต้องใช้แรงมาก และไม่บาดเจ็บด้วย
แต่น่าเสียดาย ความฝันช่างงดงาม แต่ความจริงนั้นโหดร้าย
หลังจากออกทะเล แม้ซูยี่จะเจอสัตว์ทะเลกลายพันธุ์ แต่ก็ไม่สามารถล่าได้สำเร็จ
พวกมันอาศัยความได้เปรียบในทะเล พอเจอสถานการณ์ไม่ดีก็ดำดิ่งหนีลงทะเลลึก ซูยี่ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่มองดูพวกมันหนีไป
การต่อสู้ดำเนินไปจนค่ำ ซูยี่ล่าปลากลายพันธุ์ได้สองตัวและปูกลายพันธุ์หนึ่งตัว
ปูกลายพันธุ์ตัวนั้นสู้ยากมาก เปลือกแข็งของมันป้องกันการโจมตีทางกายภาพของซูยี่ได้หมด
แม้ซูยี่จะใช้หอกราชันย์ผู้พิชิต แต่พอเปลือกแข็งของปูกลายพันธุ์แตก มันก็ฟื้นฟูกลับมาอย่างรวดเร็ว
สุดท้าย ซูยี่ต้องใช้พลังสายฟ้าช็อตให้มันตาย
อย่างไรก็ตาม โดยรวมแล้วซูยี่ค่อนข้างพอใจกับผลงานวันนี้
เพราะเขาได้ลูกแก้วสมอง 52 ลูก
ต้องรู้ว่าตอนที่ไห่หยวนกับพวกอีกห้าคนอยู่บนเกาะตั้งสองเดือน ยังได้แค่ร้อยสามสิบกว่าลูก
ซูยี่คนเดียว ใช้เวลาแค่วันเดียวก็ได้ 52 ลูก
ผลงานแบบนี้ ซูยี่จะไม่พอใจได้อย่างไร
ตกกลางคืน ซูยี่กับหลิงเยว่ไม่ได้กลับ
เขาเอาซากปลาซิวกลายพันธุ์ส่วนใหญ่มาให้เหล่านักรบพลังพิเศษของกองทัพเจ็ดสังหาร
พวกเขาล่าแมงป่องเหล็กเลือดทุกวัน เหนื่อยมาก
หลังอาหารเย็น พระจันทร์ขึ้นบนฟ้า ส่องสว่างทั่วแผ่นดิน
ซูยี่พบว่าตอนนี้ แมงป่องเหล็กเลือดเริ่มคึกคัก แล้วพากันมุ่งสู่ทะเล
"ซูยี่ พวกแมงป่องเหล็กเลือดจะไม่หนีไปหรอกใช่ไหม?" เห็นแมงป่องเหล็กเลือดลงทะเล หลิงเยว่ขมวดคิ้วทันที
ตอนนี้เกราะแมงป่องเหล็กเลือดยังไม่พอให้ทุกคน หลิงเยว่ไม่เพียงอยากให้กองทัพเจ็ดสังหารมีเกราะแมงป่องเหล็กเลือด แต่ยังหวังว่ากองทัพเหล็กก็จะได้ใส่ด้วย
สุดท้าย แม้แต่คนธรรมดาก็น่าจะได้ใส่เกราะแบบนี้
แมงป่องเหล็กเลือดหนึ่งตัว ยังไม่พอทำเกราะหนึ่งชุด ตอนนี้ต้องใช้แมงป่องเหล็กเลือดสามตัวถึงจะทำเกราะได้สองชุด
ดังนั้น เห็นแมงป่องเหล็กเลือดพวกนั้นลงทะเล หลิงเยว่จึงตกใจ
"น่าจะออกล่าเหยื่อนะ หลายวันมานี้ พวกมันยังไม่ได้กินอะไรเลยใช่ไหม?"
"ถึงจะจำศีล ก็ไม่น่าเป็นแบบนี้ บางที พวกมันอาจแค่ต้องการหาอาหารมาทดแทนพลังงานที่ใช้ไป"
"ไปกันเถอะ ตามไปดูกัน อย่าเพิ่งคิดมากตรงนี้" พูดจบ ซูยี่ก็พาหลิงเยว่บินไปเหนือผิวน้ำ
เพราะเป็นคืนพระจันทร์เต็มดวง รวมกับสายตาของพวกเขาที่พัฒนาขึ้น จึงมองเห็นได้ค่อนข้างชัด
"พวกมันออกล่าจริงๆ ด้วย ฉันนึกว่าพวกมันไม่กินอะไรเสียอีก" หลิงเยว่เห็นฝูงแมงป่องเหล็กเลือดกำลังล้อมปลายักษ์ตัวหนึ่ง ก็ดีใจขึ้นมาทันที
"บางที พวกมันอาจออกล่าสัตว์ทะเลกลายพันธุ์ทุกคืน แค่เราไม่เคยเห็น" ซูยี่กล่าว
หลิงเยว่มองซูยี่ แล้วพยักหน้า พูดว่า "เธอก็อาจจะพูดถูก ตอนกลางคืนนอกจากใช้กล้องอินฟราเรดเฝ้าระวังรอบๆ ค่าย เราก็ไม่ได้สังเกตพวกแมงป่องเหล็กเลือดนี่"
"เดี๋ยวดูซิว่าพวกแมงป่องเหล็กเลือดที่ออกมาล่าสัตว์ทะเลกลายพันธุ์จะกลับชายหาดไหม ถ้าไม่กลับ นั่นถึงจะเป็นเรื่องผิดปกติ" ซูยี่มองพวกแมงป่องเหล็กเลือด ในใจก็ยังตัดสินใจไม่ได้
ใต้แสงจันทร์ ทะเลอันตรายยิ่งนัก ทุกที่เต็มไปด้วยการฆ่าฟันนองเลือด
ซูยี่พบว่าสัตว์ทะเลกลายพันธุ์มากมายไม่ใช่คู่ต่อสู้ของแมงป่องเหล็กเลือด สู้กันไม่กี่ตั้งก็พ่ายแพ้
ซูยี่สงสัยว่าเป็นเพราะพิษประหลาดของแมงป่องเหล็กเลือด
การต่อสู้ดำเนินไปจนตีสามกว่า แล้วแมงป่องเหล็กเลือดก็ทยอยกลับชายหาด
ซูยี่กับหลิงเยว่สังเกตเห็นแมงป่องเหล็กเลือดกลับมา และหลังจากกลับมาก็อยู่นิ่งๆ บนชายหาด
เห็นแบบนี้ ทั้งสองคนก็โล่งอก
การกลับมาของพวกมัน หมายความว่าพรุ่งนี้ยังสามารถล่าแมงป่องเหล็กเลือดต่อ เอาสิ่งที่ต้องการจากพวกมันได้
เช้าวันรุ่งขึ้น ซูยี่พบว่าบนชายหาดเต็มไปด้วยแมงป่องเหล็กเลือดอีกครั้ง ราวกับเมื่อคืนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
การที่พวกมันออกล่าเหยื่อและรู้จักกลับมาที่ชายหาด ยิ่งทำให้ซูยี่สนใจแมงป่องเหล็กเลือดพวกนี้มากขึ้น
ซูยี่สั่งงานหลิงเยว่บางอย่าง แล้วตัวเองก็ไปที่ทะเลอีกครั้ง
เป้าหมายของซูยี่ชัดเจน คือลูกแก้วสมอง
อาจเป็นเพราะเมื่อคืนแมงป่องเหล็กเลือดออกล่าสัตว์ทะเลกลายพันธุ์ เลยทำให้วันนี้ตอนกลางวันซูยี่แทบไม่เห็นปลากลายพันธุ์เลย
เป้าหมายน้อยลง สำหรับซูยี่แล้วไม่ใช่เรื่องดี
ทั้งวันซูยี่ล่าสัตว์ทะเลกลายพันธุ์ได้แค่ 4 ตัว ได้ลูกแก้วสมองสี่ลูก
เทียบกับเมื่อวาน วันนี้ซูยี่แทบจะเหมือนแค่มาเล่นน้ำ
แต่ไม่ใช่ว่าซูยี่ไม่อยากล่าสัตว์กลายพันธุ์ แต่เพราะสัตว์ทะเลกลายพันธุ์ถูกกำจัดไปเกือบหมดแล้ว
หากต้องการลูกแก้วสมองมากขึ้น ก็ต้องมุ่งหน้าสู่ทะเลลึก
วันนี้ซูยี่ไม่ได้วางแผนจะลงทะเลลึก เขายังต้องนำลูกแก้วสมองที่สะสมไว้กลับนครเหล็กนิรันดร์ เพื่อฝึกนักรบพลังพิเศษให้มากขึ้น
(จบบท)