บทที่ 235: มิวแทนท์ระดับโอเมก้า ฟีนิกซ์ปรากฏตัว (ฟรี)

ในป่าแห่งหนึ่ง

ฟิ้ว!

มิสเตอร์ซินิสเตอร์บินวนเวียนในป่าทึบ เขาจ้องมองพื้นดินราวกับกำลังมองหาบางสิ่ง

ทันใดนั้น สีหน้าของมิสเตอร์ซินิสเตอร์เปลี่ยนไป เผยความตื่นเต้นเล็กน้อย: "นี่แหละ!"

ตู้ม!

ร่างของมิสเตอร์ซินิสเตอร์ลงจอดและกระแทกพื้นอย่างแรง

เบื้องหน้ามิสเตอร์ซินิสเตอร์มีเนินเขาเล็กๆ ที่ดูไม่โดดเด่น

แต่หากใครสังเกตดีๆ จะพบว่าในหินของเนินเขามีกำแพงและซากปรักหักพังที่ดูเหมือนอาคารที่พังทลาย

เนินเขาเล็กๆ นี้เป็นเพียงสิ่งปกปิดภายนอก แท้จริงแล้วที่นี่เคยเป็นถ้ำ และภายในถ้ำมีพระราชวังอันยิ่งใหญ่!

แต่ตอนนี้ ด้วยเหตุผลบางอย่าง พระราชวังพังทลายพร้อมกับถ้ำ ถมทับกันจนกลายเป็นเนินเขาเล็กๆ ในปัจจุบัน

ภายในเนินเขาเล็กๆ นี้คือโลกอีกใบ!

ในถ้ำที่กลายเป็นซากปรักหักพังนั้น มีคนนอนอยู่!

ชายชาวตะวันตกร่างกำยำผมสีทองอ่อน สูงราว 1.9 เมตร นอนนิ่งถูกฝังอยู่ใต้หิน

ใบหน้าของเขาดูสงบและเยือกเย็น หากไม่ใช่เพราะชีพจรที่อ่อนแรง ทุกคนคงคิดว่าเขาเป็นศพไปแล้ว

มิสเตอร์ซินิสเตอร์เดินทางจากอเมริกามาถึงป่าที่ห่างไกลนับพันไมล์ก็เพื่อชายร่างกำยำคนนี้

"ตื่น!"

ในตอนนี้ มิสเตอร์ซินิสเตอร์ใช้พลังจิตของเขาส่งเสียงร้องก้องในหัวของชายผมทอง

ชายที่จมอยู่ในห้วงนิทราลึกลืมพลันลืมตาขึ้น

ใบหน้าของชายคนนั้นแสดงความสับสนอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็พบว่าเขาถูกฝังอยู่ใต้หินและเศษซากมากมาย สีหน้าของเขาแสดงความตื่นตระหนก

"ไม่!"

"ฉันไม่อยากตายที่นี่!"

"ฉันไม่อยากตาย!"

ชายคนนั้นพึมพำ และร่างกายของเขาเปลี่ยนแปลง กล้ามเนื้อทุกมัดของชายคนนั้นพองขึ้นราวกับลูกโป่ง

กรอบแกรบ!

ชิ้นส่วนเกราะสีแดงเข้มเริ่มปกคลุมร่างของชายร่างกำยำ รวมถึงหมวกที่ดูเหมือนฝาหม้อ

ตู้ม!

ร่างของชายร่างกำยำพลังระเบิดออกมาในทันที

ทั้งเนินเขาระเบิดออก แม้แต่พื้นดินก็สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ราวกับเกิดแผ่นดินไหว

"นี่ นี่มัน..."

ชายร่างกำยำมองการเคลื่อนไหวรอบตัวที่เขาทำ และมองร่างกายของตัวเองโดยไม่รู้ตัว เขาไม่อยากเชื่อ เขามีพลังที่รุนแรงขนาดนี้เลย?

อาจจะเป็น… เพราะทับทิมในวิหาร?

เป็นเพราะเขาแอบแตะต้องทับทิมที่ดูเหมือนถูกบูชาไว้ จึงทำให้วิหารพังทลาย!

"ฮ่าๆๆ!"

"พระเจ้าจะไม่ฆ่าฉัน! เคน มาร์โค กลับมาอีกครั้ง!"

"ชาร์ลส์ เราจะได้เจอกันอีกแน่!"

เสียงหัวเราะของเคน มาร์โค แผ่กระจายไปทั่วป่า

...

ฐานมิวแทนท์ - สนามฝึก

อร์ชาคโบกใส่ "ก้อนเหล็กใหญ่" ที่มีด้านยาวเกือบสองเมตรตรงหน้าเขา

ก้อนเหล็กหนักนั้นราวกับตัวต่อของเล่น และรอร์ชาค "เล่น" กับมันได้ตามใจชอบ

จากนั้นสีหน้าของรอร์ชาคเข้มขึ้นทันที และมือของเขาทำท่ากำหมัด

ตึ้ง!

ก้อนเหล็กใหญ่แฟบลงทันที!

มันถูกบีบให้เป็นก้อนกลมด้วยพลังจิตของรอร์ชาค!

แต่รอร์ชาคยังรู้สึกไม่พอใจกับสิ่งนี้

จากการต่อสู้กับมิสเตอร์ซินิสเตอร์ รอร์ชาคตระหนักว่าเขาไม่ได้เก่งกาจที่สุดแม้แต่ในยุค 1960

เขาต้องปรับปรุงพลังของตัวเองให้เร็วที่สุด!

ขณะที่กำลังจะฝึกต่อ หูของรอร์ชาคขยับ และรอยยิ้มปรากฏที่มุมปาก เขาโยนลูกเหล็กใหญ่ลงพื้น

เขาถูมือ หยิบเสื้อคลุม และเดินออกจากห้องฝึก

"ท่านเอลเดอร์สูงสุด ชาร์ลส์และเอริคมาแล้วค่ะ"

พอเดินมาถึงสนาม เซเลน่าก็รายงานรอร์ชาคอย่างให้เกียรติทันที

"ฉันรู้แล้ว" :รอร์ชาคพยักหน้า

เมื่อมาถึงห้องประชุม เสียงหัวเราะดังออกมา เห็นชาร์ลส์ เอริค และแฮงค์ เรเวน รวมถึงคนอื่นๆ กำลังพูดคุยกัน

เมื่อมีเป้าหมายร่วมกัน ทุกคนดูเหมือนจะกลับไปเป็นเหมือนในอดีตจริงๆ

บรรยากาศดีมาก

รอร์ชาคก็เข้าร่วมด้วยรอยยิ้ม

"รอร์ชาค ชาร์ลส์และฉันพบมิวแทนท์ที่พิเศษมาก ฉันขอพูดตรงๆ ฉันไม่เคยเจอใครที่พิเศษขนาดนี้มาก่อน แม้แต่กับนาย" :เอริคเข้าเรื่องงานทันที

"นั่นเป็นพลังที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน" :ชาร์ลส์ก็พูดเสริม

ชาร์ลส์และเอริค ในฐานะผู้นำสองคนของเหล่ามิวแทนท์ ให้คำชมกับมิวแทนท์คนนั้นพร้อมกัน ซึ่งทำให้ทุกคนที่อยู่ในที่นั้นรู้สึกอยากรู้อยากเห็น

รอร์ชาคก็รู้สึกงุนงงในตอนแรก แต่เมื่อคิดดีๆ ก็เดาได้ทันที :"ชาร์ลส์ เอริค พวกนายกำลังพูดถึงเด็กสาวที่ชื่อจีน เกรย์ใช่ไหม?"

ในความทรงจำของฉัน คนที่ชาร์ลส์และเอริคไปเชิญด้วยกันคือ ‘ฟีนิกซ์’

FB Page: Rubybibi นิยายแปล [ฝากกดติดตามเพจด้วยนะคะ อัพเดททุกวัน อ่านตอนใหม่ก่อนใคร จิ้มที่นี่เลยค่ะ]