บทที่ 124 ตกตะลึง

บทที่ 124 ตกตะลึง

จากนั้นผู้ปกครองก็เริ่มสงสัยว่าใครกันที่เป็นผู้สร้างผลงานที่มีจินตนาการล้ำเลิศเช่นนี้

โดยปกติแล้วพวกเขาไม่ค่อยสนใจว่าใครเป็นผู้แต่ง แต่ครั้งนี้กลับรู้สึกอยากรู้เป็นพิเศษ

ผู้ที่สามารถเปลี่ยนน้ำเต้าธรรมดาๆ ให้กลายเป็นน้ำเต้าวิเศษสุดมหัศจรรย์ ผู้แต่งคนนี้ต้องมีจินตนาการที่อุดมสมบูรณ์มากจริงๆ

แล้วจะเป็นใครกันนะ?

ไม่นานก็ได้เห็นชื่อ

อะไรนะ?

หลี่หาน?

เป็นหลี่หานได้อย่างไร?

คงเป็นคนชื่อเดียวกันแน่ๆ?

เมื่อเห็นว่าผู้แต่งคือหลี่หาน ผู้ปกครองทุกคนต่างตกตะลึง พวกเขาคุ้นเคยกับชื่อหลี่หานเป็นอย่างดี

แต่หลี่หานคนนั้นไม่ใช่นักวาดการ์ตูน เป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นผู้สร้างผลงานชิ้นนี้

อีกอย่าง ตอนนี้เขากำลังเขียนเรื่อง "การผจญภัยของซูเค่อและเป่ยถ่า" อยู่ ไม่น่าจะมีเวลามาสร้างเรื่องน้ำเต้าวิเศษ

น่าจะเป็นคนที่ชื่อเหมือนกันแน่ๆ

ผู้ปกครองทุกคนคิดเช่นนั้น

อย่างไรก็ตาม พวกเขาก็เปลี่ยนความคิดอย่างรวดเร็ว

เพราะพวกเขาได้อ่านเรื่องราวความเป็นมาของการสร้าง "อภินิหารเจ้าหนูน้ำเต้าทั้ง 7 " ซึ่งเล่าโดยกงจางหมิง ผู้อำนวยการของสตูดิโอแอนิเมชั่นชิงเหอ

กงจางหมิงเล่าอย่างชัดเจนว่าหลี่หานคนนี้คือหลี่หานจากหมู่บ้านหยวนซี คนเดียวกับที่ทุกคนรู้จักดี

นอกจากนี้ กงจางหมิงยังอธิบายเหตุผลที่ไปหมู่บ้านหยวนซี คือเพื่อซื้อลิขสิทธิ์การดัดแปลงเป็นแอนิเมชั่นของเรื่อง "การผจญภัยของซูเค่อและเป่ยถ่า"

นี่ยิ่งเป็นการยืนยันว่าหลี่หานคนนี้คือคนเดียวกัน

ผู้ปกครองทั้งหลายตกตะลึงโดยสิ้นเชิง

หลี่หานยังสามารถสร้างผลงานการ์ตูนได้ด้วย? นี่มันช่างมีพรสวรรค์และน่าประหลาดใจเหลือเกิน!

ก่อนหน้านี้หลี่หานก็ได้แตะหลายวงการแล้ว ตอนนี้ต้องเพิ่มวงการการ์ตูนเข้าไปอีก?

นี่มันเก่งเกินไปแล้ว! เขาเป็นคนแบบไหนกันแน่?

แต่นี่ยังไม่ใช่สิ่งที่ทำให้ผู้ปกครองตกตะลึงที่สุด

สิ่งที่น่าตกตะลึงที่สุดคือกระบวนการสร้างผลงาน "อภินิหารเจ้าหนูน้ำเต้าทั้ง 7 "

เพียงแค่เห็นน้ำเต้าเจ็ดลูกที่แตกต่างบนเถาวัลย์เพียงแวบเดียว ก็เกิดแนวคิดเรื่องน้ำเต้าที่มีน้ำเต้าวิเศษเจ็ดพี่น้องอยู่ภายใน? แล้วก็สร้างเรื่องราวที่น่าตื่นเต้นขนาดนี้ขึ้นมา?

ความคิดสร้างสรรค์นี้น่ากลัวเกินไปแล้ว!

จินตนาการนี้เหนือธรรมชาติมาก!

มันช่างเหลือเชื่อจริงๆ!

แต่ก็ดูเหมือนจะต้องเชื่อ เพราะนี่เป็นเรื่องที่ผู้อำนวยการกงจางหมิงเล่าด้วยตัวเอง และทุกคนก็เชื่อถือได้

ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีภาพถ่ายจริงแนบมาด้วย

ภาพถ่ายนี้ถ่ายโดยถานเจ๋อ ผู้ช่วยของกงจางหมิงที่ไปด้วยกัน

ในภาพ ท่ามกลางป่าเขียวชอุ่มริมฝั่งแม่น้ำ มีต้นไม้ต้นหนึ่งที่มีเถาน้ำเต้าเต็มไปหมด โดยมีเถาหนึ่งที่มีน้ำเต้าที่โดดเด่นเป็นพิเศษ

น้ำเต้าใหญ่กว่าลูกอื่นๆ หลายเท่า นับดูแล้วพอดีเจ็ดลูก

ภาพถ่ายนี้ยิ่งยืนยันความจริงของเรื่องราว ทำให้ผู้ปกครองต้องเชื่อ

ผู้ปกครองต่างรู้สึกทึ่งอย่างยิ่ง!

นอกจากคำว่าอัจฉริยะแล้ว พวกเขาหาคำอื่นมาอธิบายไม่ได้อีกแล้ว

ผู้ปกครองมากมายต่างแสดงความรู้สึกทึ่งบนโลกออนไลน์

หลังจากความรู้สึกทึ่งก็คือความยินดี

พวกเขายินดีกับการเกิดขึ้นของผลงานชิ้นนี้ ยินดีกับการเกิดขึ้นของตัวละครน้ำเต้าวิเศษ

ไม่เพียงแต่เด็กๆ แม้แต่ผู้ปกครองเองก็ชื่นชอบตัวละครน้ำเต้าวิเศษมาก

ตั้งแต่นี้ไป เมื่อพวกเขาเห็นน้ำเต้า คงอดนึกถึงน้ำเต้าวิเศษไม่ได้

นี่ทำให้น้ำเต้า พืชที่พบเห็นได้ทั่วไปและเป็นที่ชื่นชอบ มีชีวิตชีวาและความหมายใหม่

น้ำเต้าจะเป็นที่รักมากขึ้น และมีเรื่องราวให้เล่าขานมากมาย

ความจริงแล้ว น้ำเต้าเป็นพืชที่คนชอบมากเพราะรูปทรงที่เป็นเอกลักษณ์ หลายคนเมื่อเห็นน้ำเต้าก็จะรู้สึกดีใจ อยากเก็บกลับบ้าน

เอากลับไปวางไว้ดูที่บ้านก็รู้สึกสบายใจ

ตอนนี้มีตัวละครน้ำเต้าวิเศษ เมื่อคนเห็นน้ำเต้าก็จะชอบมากกว่าเดิมแน่นอน

ดังนั้นทุกคนจึงรู้สึกยินดีมาก

บางคนถึงขั้นคิดว่าการที่หลี่หานได้เห็นน้ำเต้าเจ็ดลูกที่พิเศษนั้น เป็นความตั้งใจของสวรรค์ที่จะใช้มือของหลี่หานสร้างตัวละครน้ำเต้าวิเศษให้ทุกคน

ผู้ปกครองพูดคุยกันอย่างยินดีบนโลกออนไลน์ไม่หยุด

บางคนถึงกับพูดคุยถึงเนื้อเรื่อง คาดเดาว่าน้ำเต้าวิเศษอีกห้าพี่น้องที่ยังไม่ปรากฏตัวจะมีพลังพิเศษอะไรบ้าง

พี่ใหญ่พลิกฟ้าคว่ำแผ่นดิน แข็งแกร่งไร้เทียมทาน

พี่รองตาทิพย์มองไกลพันลี้ หูทิพย์ได้ยินทั่วทิศ

แล้วพี่สาม สี่ ห้า หก เจ็ด จะเป็นอย่างไร?

ผู้ปกครองต่างสนใจและอยากรู้เรื่องนี้มาก

นี่เป็นเรื่องที่น่าอัศจรรย์จริงๆ

......

ที่นครเซี่ยงไฮ้

สำนักพิมพ์ความสนุกสำหรับเด็ก

เหอฉานถือนิตยสาร "การ์ตูนสนุกๆ" ฉบับล่าสุด รู้สึกตกตะลึง คิดในใจว่า "เป็นคุณหลี่หานจริงๆ ด้วย ที่แท้คุณหลี่หานก็วาดการ์ตูนเก่งด้วย"

แล้วก็คิดต่อว่า "แต่ว่า เมื่อคุณหลี่หานวาดภาพจีนเก่ง ตอนนี้มาวาดการ์ตูนเก่งด้วยก็ดูจะเป็นเรื่องปกติ"

ส่วนกระบวนการสร้าง "อภินิหารเจ้าหนูน้ำเต้าทั้ง 7 " ในมุมมองของเหอฉาน กลับไม่ได้รู้สึกประหลาดใจมากนัก

สำหรับหลี่หาน การทำแบบนี้ดูจะเป็นเรื่องปกติ

และผลงาน "อภินิหารเจ้าหนูน้ำเต้าทั้ง 7 " นี้ก็ยอดเยี่ยมจริงๆ

ตัวละครน้ำเต้าวิเศษมีเอกลักษณ์มากจริงๆ!

เหอฉานรู้สึกเสียดายนิดหน่อย เสียดายว่าทำไมผลงานชิ้นเยี่ยมแบบนี้ถึงเป็นการ์ตูน ทำไมไม่เป็นนิยายล่ะ?

แต่เหอฉานก็รู้ว่า การที่หลี่หานเลือกสร้างเป็นการ์ตูน ย่อมมีเหตุผลของเขา

ตัวละครน้ำเต้าวิเศษ จะแสดงออกมาได้อย่างสมบูรณ์ที่สุดผ่านการ์ตูนเท่านั้น

ถ้าเป็นนิยาย แม้จะมีโปสเตอร์โฆษณา ผลลัพธ์ก็คงจะด้อยกว่า

ในตอนนี้ ห่าวเจี้ยนเฟิงก็รู้สึกทึ่งเช่นกัน คิดในใจว่า "เป็นอัจฉริยะจริงๆ! ความสามารถของเขายังไม่ได้แสดงออกมาทั้งหมด ในอนาคต อาจจะมีความสามารถอื่นๆ แสดงออกมาอีก"

ห่าวเจี้ยนเฟิงไม่แน่ใจเรื่องนี้ เขาแค่คิดว่าอาจจะมี

แต่ในใจเขาก็รอคอยอย่างตื่นเต้น

......

หลิวเซียงเจี๋ย เสียงเฟยอวี่ และนักเขียนวรรณกรรมเด็กคนอื่นๆ ต่างตกตะลึง

หลี่หานออกผลงานการ์ตูนแล้ว

นี่มันจะให้คนเชื่อได้อย่างไร?

พวกเขายังหวังว่าจะได้ชนะหลี่หานสักครั้งในวงการวรรณกรรมเด็ก

แต่ใครจะรู้ว่าหลี่หานไปออกผลงานการ์ตูนแล้ว

การกระทำนี้ทำให้พวกเขารู้สึกตกตะลึง รู้สึกทึ่ง และรู้สึกหมดหนทาง

แน่นอนว่าก็รู้สึกอิจฉาด้วย

อิจฉาความสามารถหลากหลายของหลี่หาน เล่นในวงการนี้สักพัก แล้วก็ไปเล่นในอีกวงการหนึ่ง

แถมยังสร้างความแปลกใหม่ได้ทุกที่

ช่างน่าอิจฉาจริงๆ!

......

ที่นครเซี่ยงไฮ้

ฉินเสี่ยวเยว่พูดกับซูอวี่ฉิงอย่างตกตะลึงว่า "เขายังวาดการ์ตูนเป็นด้วยเหรอ?"

ซูอวี่ฉิงยิ้มอย่างจนใจ พูดว่า "ดูเหมือนจะเป็นอย่างนั้น"

ฉินเสี่ยวเยว่พูดว่า "เขายังซ่อนความสามารถอะไรไว้อีกบ้างนะ?"

ซูอวี่ฉิงพูดว่า "ฉันก็ไม่รู้"

ฉินเสี่ยวเยว่พูดว่า "แล้วก็นะ อวี่ฉิง พวกเราเล่นที่นั่นตั้งนาน กลับไม่รู้ว่ายังนั่งแพไม้ไผ่ได้ด้วย น่าเสียดายจัง!"

ซูอวี่ฉิงพยักหน้า "น่าเสียดายจริงๆ การนั่งแพไม้ไผ่มันสนุกมากเลยนะ"

......

(จบบท)