ตอนที่ 245 สุขสันต์วันเกิดนะลูกสาวของพ่อ!

ตอนที่ 245 สุขสันต์วันเกิดนะลูกสาวของพ่อ!

หอกแห่งวัฏจักร อาวุธศักดิ์สิทธิ์ของเอริค ได้ถูกหลอมสร้างสำเร็จในที่สุด!

หลังจากที่ใช้วัสดุอูรูส่วนหนึ่งจากการถลุงค้อนเสร็จ เอริคก็ไม่ได้ปล่อยให้โลหะที่เหลือเสียเปล่า แม้ว่าวัสดุเหล่านี้จะไม่มหัศจรรย์เทียบเท่าอูรู แต่ก็ยังคงเป็นวัสดุชั้นยอดที่หาได้ยาก เขาจึงอัดแน่น ทำให้บริสุทธิ์ และหลอมสร้างเป็นค้อนอีกเล่มหนึ่ง ก่อนจะออกจากดาวเซนโวเบรี่

เอริคใช้เวลาอยู่บนดาวเซนโวเบรี่ถึงหนึ่งปีเต็ม และเดินทางกลับโลกก่อนวันเกิดครบ 18 ปีของสกายเพียงสองวัน

ซึ่งพลังอันแข็งแกร่งที่เขาแสดงออกมาในการต่อสู้นั้น ทำให้เขากลายเป็นหัวข้อสนทนาทั่วโลก โดยที่ทุกคนต่างสงสัยว่าพลังของเขามาจากที่ใด

หลายองค์กรทั้งเปิดเผยและลับ ๆ ได้ส่งสายลับไปสืบข้อมูลเกี่ยวกับเขา แต่ผลที่ได้กลับทำให้พวกเขาผิดหวังอย่างยิ่ง ไม่มีใครรู้เลยว่าเอริคไปอยู่ที่ไหน! เอริคสามารถหลบหลีกพวกสายลับที่น่ารำคาญเหล่านี้ได้อย่างสมบูรณ์แบบ

ดังนั้นเมื่อเขาปรากฏตัวอีกครั้ง รอบ ๆ บ้านของเขาก็มีเพียงไม่กี่คนที่คอยจับตามอง ซึ่งเขาก็สามารถเล็ดลอดผ่านได้อย่างง่ายดาย

“คุณพ่อ! ในที่สุดคุณพ่อก็กลับมา! พระเจ้า! หนูไม่อยากดูแลบริษัทของคุณพ่ออีกต่อไปแล้ว!” สกายร้องเสียงดังด้วยความเหนื่อยใจทันทีที่เห็นเขา

“เกิดอะไรขึ้น? มีปัญหาอะไรหรือเปล่า?” เอริคยังคาดหวังให้ลูกสาวกอดต้อนรับอย่างอบอุ่น แต่กลับต้องประหลาดใจกับปฏิกิริยานี้

“มันมีปัญหามากเกินไปแล้วค่ะ หนูเหนื่อยจนแทบตาย! ก่อนหน้านี้คุณพ่อจัดการทุกอย่างได้ยังไง?”

หนึ่งปีก่อน เอริคได้กวาดล้างหนอนในบริษัทสกาย อินดัสตรีส์ เพื่อวางรากฐานให้กับการพัฒนาของบริษัทในอนาคต และเตรียมความพร้อมให้สกายสามารถรับช่วงต่อได้อย่างราบรื่น

หลังจากนั้นสกายก็เข้ารับตำแหน่งรองประธานบริษัท เพื่อเรียนรู้และคุ้นเคยกับการบริหารงานล่วงหน้า แต่เธอกลับต้องเผชิญกับปัญหามากมายในทันที

การเปลี่ยนพนักงานในตำแหน่งสำคัญจำนวนมาก ทำให้กระบวนการทำงานที่เคยมีสะดุดบ่อยครั้ง เธอจึงต้องจัดการทุกอย่างด้วยตัวเองอย่างละเอียดถี่ถ้วนตั้งแต่ต้นจนจบ จนเหนื่อยล้า และถึงกับต้องละทิ้งการทดลองที่เธอกับฟิวรี่เคยทำร่วมกัน

“พ่อเคยบอกวิธีจัดการไปแล้วไม่ใช่เหรอ? ให้ลูกสร้างทีมคนสนิทขึ้นมา และมอบหมายงานให้พวกเขาทำแทนลูก แถมพ่อยังเตรียมรายชื่อคนเหล่านั้นไว้ให้ลูกแล้วด้วย” เอริคมองลูกสาวด้วยความแปลกใจ เห็นได้ชัดว่าเธอเหนื่อยมากจนมีรอยคล้ำใต้ตา

“แต่คนในรายชื่อนั้นก็มีปัญหาทั้งนั้น! หนูไม่เข้าใจเลย ทำไมเมื่อปีที่แล้วคุณพ่อถึงไม่กำจัดคนพวกนี้ไปด้วยละคะ?” สกายให้ ‘ฟิวเจอร์’ เรียกรายชื่อคนเหล่านั้นขึ้นมา และชี้ให้เขาดูทีละคน

“คนนี้เป็นสายลับของชิลด์ คนนี้เป็นสายลับไฮดรา คนนี้แอบใช้เทคโนโลยีของเราแลกเปลี่ยนกับแฮมเมอร์อินดัสตรีส์ และอ้างว่าเป็นสิ่งที่เขาคิดค้นเอง ส่วนคนนี้มีความเกี่ยวข้องกับเวนการ์ดเทคโนโลยี . . .”

นิ้วของสกายไล่ไปตามรายชื่อ ซึ่งในนั้นเกือบหนึ่งในสามล้วนมีปัญหา และเธอก็รู้เรื่องเหล่านี้ทั้งหมด!

เอริครับฟังอย่างสงบ ก่อนจะจับมือลูกสาวแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “สกาย พ่อรู้ว่าลูกมีพรสวรรค์ด้านแฮ็กเกอร์ และเมื่อจับคู่กับฟิวเจอร์ แม้แต่ชีลด์ก็กลายเป็นเหมือนสนามหลังบ้านของเรา แต่ลูกต้องเข้าใจว่า โลกนี้ไม่ได้มีแค่ขาวกับดำ ทุกคนล้วนมีทั้งด้านดีและด้านร้าย”

“แต่พวกเขาทำงานในสกายอินดัสตรีส์ . . .”

“พ่อรู้อยู่แล้วว่าพวกเขามีปัญหา แต่โลกนี้มีกฎของเกมที่เราต้องยอมรับ” เอริคขัดจังหวะ “ลูกยังจำเจนนิเฟอร์ อดีตผู้ช่วยผู้บริหารของพ่อได้ไหม? เธอคือสายลับของชีลด์”

“อะไรนะ! เจนนิเฟอร์เป็นสายลับชิลด์เหรอคะ!” สกายอ้าปากค้าง เธอเคยชื่นชมเจนนิเฟอร์มากและไม่เคยตรวจสอบประวัติของเธอ จึงไม่เคยรู้ว่าผู้หญิงคนนี้เป็นสายลับ

“คนเหล่านี้ บางคนทำเพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง บางคนทำเพื่อองค์กรที่พวกเขาสังกัด ซึ่งพวกเขาอาจสร้างความเสียหายให้กับบริษัทของเรา แต่ผลกำไรที่พวกเขานำมาให้บริษัทก็มีมากกว่าเสียอีก”

“น้ำใสเกินไปย่อมไร้ปลา สกายอินดัสตรีส์จะเติบโตต่อไปได้ก็ต้องเข้าใจกฎของเกม คนเล็กคนน้อยพวกนั้นอาจถูกจัดการง่าย ๆ แต่คนในรายชื่อเหล่านี้ พวกเขาได้ถักทอเครือข่ายความสัมพันธ์ที่ยิ่งใหญ่ขึ้น และเราก็อยู่ในเครือข่ายนี้ด้วย”

คำพูดของเอริคทำให้สกายตกอยู่ในภวังค์ความคิด ซึ่งมันส่งผลกระทบกับเธออย่างมาก “แล้วหนูควรทำยังไง?”

“พ่อเคยบอกลูกแล้วไง? สิ่งที่ลูกต้องทำคือควบคุมคนในรายชื่อเหล่านี้ จากนั้นพวกเขาจะจัดการเรื่องที่เหลือให้เอง แม้แต่ในกรณีที่พวกเขาจัดการไม่ได้ องค์กรเบื้องหลังพวกเขาก็จะลงมือแทน” เอริคพูดพลางลูบเส้นผมยาวของลูกสาว พร้อมสูดกลิ่นหอมอ่อน ๆ อย่างอ่อนโยนจากเส้นผมของเธอ

สกายพยักหน้าเบา ๆ อย่างครุ่นคิด เมื่อเอริคเห็นดังนั้น เขาก็เผยรอยยิ้มที่พึงพอใจ “สกาย ลูกสาวของพ่อ ความสามารถของลูกในการเชื่อมต่อโลกออนไลน์และค้นหาข้อมูลทุกอย่างที่ลูกต้องการเป็นสิ่งที่ยอดเยี่ยม แต่บางครั้งการรู้มากเกินไปก็ไม่ใช่เรื่องดี เรื่องบางอย่าง ลูกจะค่อย ๆ เข้าใจเองในอนาคต”

สกายนิ่งคิดไปพักหนึ่ง ก่อนจะกลอกตาแล้วปัดมือที่เล่นผมของเธอออกไป “คุณพ่อ หนูอายุ 18 แล้วนะ! เลิกลูบผมหนูได้แล้ว!”

เอริคมองมือตัวเองด้วยความเสียดาย พลางพึมพำเบา ๆ “ก็แค่กลัวว่าอีกหน่อยจะไม่ได้ลูบแล้ว . . .”

“อะไรนะ?” เนื่องจากเสียงเบาเกินไป ทำให้สกายได้ยินไม่ค่อยชัดเจน

“ไม่มีอะไร” เอริคยิ้มพลางส่ายหน้า “วันเกิดของลูกใกล้เข้ามาแล้ว พ่อเตรียมของขวัญไว้ให้ลูกชิ้นหนึ่ง เดิมทีตั้งใจจะให้ในวันเกิด แต่พอคิดดูอีกที วันนั้นคงมีคนเยอะและวุ่นวาย เลยตัดสินใจให้ล่วงหน้า”

“อะไรเหรอคะ?” สกายถูกดึงดูดความสนใจทันที ดวงตาเปล่งประกายขณะมองเอริค เพราะน้ำเสียงของเอริคทำให้เธอรู้สึกว่าของขวัญชิ้นนี้ต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน

“ตามพ่อมา!” เอริคเปิดประตูมิติ พาทั้งคู่มายังดาวเดธมาเวธ ซึ่งเป็นดาวที่เขาเคยมอบให้เผ่าสครัลล์ แต่ก็ไม่ได้ขัดขวางเขาในการซ่อนบางสิ่งไว้ที่นี่

นี่เป็นครั้งแรกที่สกายมาเยือนดาวมาเวธ และเธอก็ถูกทิวทัศน์อันแห้งแล้งและเวิ้งว้างดึงดูดสายตาทันที

“อยู่ตรงนี้” เอริคยกมือขึ้นเบา ๆ พร้อมกับพื้นดินที่เริ่มสั่นสะเทือน เสียงดังกึกก้องทั่วบริเวณ และไม่นานนัก หินก้อนใหญ่ขนาดสามเมตรก็โผล่ขึ้นมาจากใต้ดิน

สกายรู้สึกได้ถึงบางสิ่งอย่างทำให้เธอจ้องมองก้อนหินนั้นด้วยความตกตะลึง

เอริคก้าวไปข้างหน้า ใช้นิ้วชี้แตะที่หิน ทำให้ก้อนหินแตกออกในทันที เผยให้เห็น แร่ไวเบรเนียมจากแอนตาร์กติกา ที่ซ่อนอยู่ภายใน

ความถี่การสั่นสะเทือนที่เป็นเอกลักษณ์ของไวเบรเนียมดึงดูดความสนใจของสกายทันที ทำให้เธอเอื้อมมือออกไปลูบแผ่นโลหะนั้นอย่างไม่รู้ตัว

เพราะเข้าใกล้ไวเบรเนียมมากเกินไป วัตถุโลหะบนตัวสกายก็เริ่มละลายทันที เช่น ซิป กุญแจ โทรศัพท์มือถือ และอื่น ๆ จนกลายเป็นของเหลว

“ช่างเป็นพลังที่น่าอัศจรรย์ น่าเสียดายที่ใช้ไม่ได้กับอูรู ไม่อย่างนั้นคงไม่ต้องไปถึงดาวเซนโวเบรี่” เอริคพึมพำ ก่อนจะยิ้มและกอดสกายไว้

“สุขสันต์วันเกิดนะ ลูกสาวของพ่อ”

โปรดติดตามตอนต่อไป …