ยอดกายากำราบยุค ตอนที่ 410 ขากิเลน

ยอดกายากำราบยุค ตอนที่ 410 ขากิเลน

ป่าหมื่นเซียนนั้นกว้างใหญ่ไพศาล ยากที่จะหยั่งถึงขอบเขต ปกคลุมไปด้วยหมอกควันหนาแน่น ห่อหุ้มแปดทิศ

บางครั้งก็มีสัตว์ร้ายบรรพกาลปรากฏตัว เงาร่างเทียบเคียงกับฟ้าดิน ปรากฏร่องรอยอยู่ภายใน อ้าปากพ่นหมอกควันสีดำที่น่ากลัว สามารถกลืนกินทุกสิ่งทุกอย่างได้

นี่คือดินแดนโบราณ เต็มไปด้วยอันตราย ผู้บำเพ็ญที่ต่ำกว่าระดับจอมสรรพสิ่ง แทบจะไม่มีผู้ใดกล้าเหยียบย่าง เพราะเป็นไปไม่ได้ที่จะมีชีวิตรอดออกไปได้

ระหว่างมิติ ยังคงมีระลอกคลื่นที่แปลกประหลาดซ่อนอยู่ ราวกับสามารถเดินทางไปยังมิติอื่นได้ ดูแปลกประหลาดอย่างยิ่ง

แน่นอน สิ่งที่ทำให้ผู้คนรู้สึกแปลกประหลาดที่สุดในป่าหมื่นเซียน ก็คือข่าวลือที่ว่ามีเซียนมากมายหายตัวไป

"ดูเหมือนว่าจะสามารถเดินทางไปยังมิติอื่นได้จริง ๆ....."

"ป่าแห่งนี้ เต็มไปด้วยระลอกคลื่นมิติที่แปลกประหลาด"

กู้ฉางเซิงขมวดคิ้วพร้อมกับกล่าว ความเข้าใจในมรรคแห่งการสรรค์สร้างโลกของเขานั้นลึกซึ้งยิ่งนัก ดังนั้นจึงสามารถสัมผัสได้ถึงความผิดปกติของที่แห่งนี้ได้อย่างชัดเจน

มิติที่นี่ สามารถกล่าวได้ว่ากำลังเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วอยู่ตลอดเวลา

โดยเฉพาะอย่างยิ่งโดยรอบ ยังคงมีต้นไม้ประหลาดโบราณเติบโตอยู่ กิ่งก้านและใบไม้กำลังปลดปล่อยหมอกควันสีดำออกมา ทำให้ทั้งป่าเต็มไปด้วยบรรยากาศที่ลึกลับ

ตอนนี้ กลุ่มคนเล็กห้า ต่างก็ได้เข้าไปลึกในป่าแล้ว

แม้ว่าจะรู้ว่าเรื่องราวในครั้งนี้อาจจะเป็นเพียงแค่เหยื่อล่อ

แต่หากย้อนกลับไป ก็อาจจะอยู่ในแผนการของอีกฝ่าย

"ภายในป่าหมื่นเซียน แม้ว่าจะมีวาสนามากมาย กระทั่งยังคงกล่าวว่ามีมรดกหมื่นเซียน แต่หลายยุคสมัยที่ผ่านมา ก็ยังคงไม่มีผู้ใดได้รับ" หัวหน้ากลุ่มเล็กห้า จงเซิง ถอนหายใจพร้อมกับกล่าว สีหน้าเต็มไปด้วยความหนักอึ้ง

ในใจของเขามีเงามืดปกคลุม

ภารกิจในครั้งนี้ อันตรายยิ่งกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา

หลายวันที่ผ่านมา พวกเขาได้สังหารสิ่งมีชีวิตต่างแดนที่เข้ามาโจมตีไปไม่น้อย

พลังอำนาจของกู้ฉางเซิงและซูหนีฉาง ทำให้เขารู้สึกวางใจลงไม่น้อย

แต่หากไม่มีกำลังเสริม พวกเขาก็อาจจะต้องติดอยู่ในป่าหมื่นเซียน

"สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้ ก็คือการค้นหากลุ่มเล็กอื่น ๆ ในป่าหมื่นเซียน หากมีคนมากขึ้น ก็อาจจะเพิ่มโอกาสรอดชีวิตได้" จงเซิงกล่าว นำทุกคนเดินทางอยู่ในป่าโบราณ ต้นไม้โบราณที่นี่สูงใหญ่มาก ปิดบังท้องฟ้าเอาไว้

ยิ่งไปกว่านั้น ที่แห่งนี้ยังคงมีสนามพลังพิเศษ ทำให้หลงทางได้ง่าย

"คนที่พวกเราต้องการล่า แท้จริงแล้วคือใคร?" กู้ฉางเซิงถาม นี่เป็นความลับของกลุ่มล่า มีเพียงหัวหน้ากลุ่มเท่านั้นที่รู้ เพื่อป้องกันการเปิดเผย

แต่ในเวลานี้ เขาคิดว่าทุกคนควรจะรู้

จงเซิงได้ยินเช่นนั้น บนใบหน้าก็ปรากฏความหวาดกลัวขึ้นมา ลังเลเล็กน้อย จากนั้นก็เห็นทุกคนมองมา จึงได้ถอนหายใจพร้อมกับกล่าวว่า "เป้าหมายของพวกเรา คือ น้องชายร่วมสายเลือดของบุคคลผู้มีพรสวรรค์แห่งสวรรค์คนหนึ่งในต่างแดน"

"น้องชายร่วมสายเลือดหรือ?" กู้ฉางเซิงเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย ไม่คิดเลยว่าคนที่พวกเขาต้องการล่า จะเป็นเพียงแค่น้องชายของใครบางคน

"บุคคลผู้มีพรสวรรค์แห่งสวรรค์ในต่างแดนคนนั้นคือใคร? แค่น้องชายของเขาก็ยังคงทำให้พวกเรามากมายเช่นนี้ต้องลงมือหรือ?" ซูหนีฉางก็ยังคงถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น สำหรับเขตไร้ผู้คนต่างแดน พวกเขารู้เรื่องราวค่อนข้างน้อย

โดยเฉพาะอย่างยิ่งพลังอำนาจของอัจฉริยะฟ้าประทานสูงสุดในต่างแดน ก็ยังคงคลุมเครือ

"คนผู้นี้ชื่อเย่โม่ซา เป็นน้องชายร่วมสายเลือดของบุคคลผู้มีพรสวรรค์แห่งสวรรค์คนหนึ่งในเผ่าราชันเย่โม่"

"พี่ชายของเขา เป็นเซียนแท้ที่อายุน้อยที่สุดในเผ่าเย่โม่ ในต่างแดนมีชื่อเสียงโด่งดังอย่างยิ่ง มีแนวโน้มว่าจะทะลวงไปยังระดับที่สูงขึ้นภายในหมื่นปี สำหรับดินแดนเซียนแล้ว ถือเป็นภัยคุกคามอย่างยิ่ง"

จงเซิงจึงได้บอกความจริงกับทุกคน แม้ว่าเรื่องนี้จะเป็นความลับ แต่กู้ฉางเซิงถามขึ้นมา เขาก็ไม่อาจปิดบังได้อีกต่อไป

หากเป็นเช่นนี้ ก็กลัวว่าจะได้พบเจอกับยอดฝีมือต่างแดน พวกเขาจะสืบค้นดวงจิต

หากเป้าหมายถูกเปิดเผย การล่าในครั้งต่อไป ก็ต้องยุติลง

"เผ่าเย่โม่หรือ? ในเผ่าราชันมากมายในต่างแดน ทำไมถึงไม่เคยได้ยินตระกูลนี้มาก่อน?" กู้ฉางเซิงขมวดคิ้ว สำหรับเผ่าราชันในต่างแดน เขาก็ยังคงรู้เรื่องราวอยู่บ้าง ก็คือเผ่าราชันเซียนที่เคยมีผู้บรรลุระดับนิรันดร์

ดูเหมือนว่าจะไม่มีเผ่าเย่โม่

"เผ่าเย่โม่ เป็นเผ่าที่เพิ่งจะปรากฏตัวขึ้นมาในต่างแดนเมื่อไม่นานมานี้ ราชันเย่โม่ เป็นราชันองค์ใหม่ที่เพิ่งจะถือกำเนิดขึ้นมาในต่างแดน" จงเซิงกล่าวพร้อมกับรอยยิ้มขมขื่น

กู้ฉางเซิงได้ยินเช่นนั้น ก็เข้าใจในทันที

"ดินแดนเซียน ไม่มีราชันเซียนถือกำเนิดขึ้นมานานหลายยุคสมัยแล้ว มีเพียงไม่กี่คนในเมืองซานไห่เท่านั้นที่มีร่องรอย" เขากล่าวอย่างจนใจ พร้อมกับความขมขื่น

ในต่างแดน หากมีราชันองค์ใหม่ถือกำเนิดขึ้นมา เผ่าพันธุ์นั้นก็จะกลายเป็นเผ่าราชัน

ดินแดนเซียน ราชันเซียนมีน้อยมาก ยิ่งไปกว่านั้นก็ยังคงไม่สามัคคีกันเช่นเดียวกับต่างแดน

หากเกิดมหาสงครามขึ้น สมาชิกบางเผ่าในดินแดนเซียน อาจจะเข้าร่วมกับต่างแดน

เรื่องเช่นนี้ เคยเกิดขึ้นมาแล้วหลายยุคสมัยก่อนหน้านี้

"เย่โม่ซา? เขามีพลังอำนาจระดับใด?" กู้ฉางเซิงถาม

"ยังไม่ทะลวงไปยังระดับเซียนแท้ แต่มีบรรพชนระดับเซียนแท้คอยปกป้อง สิ่งมีชีวิตสีดำเมื่อครู่ ก็คือคนรับใช้ของพี่ชายเขา" จงเซิงตอบ

"ยังไม่ทะลวงเซียนแท้หรือ?" กู้ฉางเซิงมีสีหน้าประหลาดใจเล็กน้อย พยักหน้า หากยังไม่ทะลวงไปยังระดับเซียนแท้ สำหรับเขาในตอนนี้ ก็ยังคงไม่น่ากลัว

เห็นสีหน้าเช่นนี้ของกู้ฉางเซิง จงเซิงก็ยังคงยิ้มออกมาอย่างขมขื่น แม้ว่าพลังอำนาจของกู้ฉางเซิงจะน่ากลัวมาก แต่เขาก็ยังคงไม่ทะลวงไปยังระดับจักรพรรดิ

หากต้องเผชิญหน้ากับผู้บำเพ็ญระดับเซียนแท้ ก็แทบจะไม่มีโอกาสรอดชีวิต

สำหรับดินแดนเซียนแล้ว กู้ฉางเซิงสำคัญยิ่งกว่าพี่ชายของเย่โม่ซา

พรสวรรค์ของเขา หากกู้ฉางเซิงไม่ตาย จะต้องกลายเป็นตัวตนที่น่ากลัวที่สุดในฟ้าดิน

หากต่างแดนรู้ถึงการมีอยู่ของกู้ฉางเซิง พวกเขาจะต้องส่งยอดฝีมือมากมายมาล่าเขาอย่างแน่นอน

"น่าเสียดาย สิ่งที่ขาดไปในตอนนี้ ก็คือเวลา......" จงเซิงถอนหายใจ

"จุดประสงค์ที่เย่โม่ซามายังป่าหมื่นเซียนคืออะไร? รู้หรือไม่?" ซูหนีฉางถาม

"ได้ยินมาว่าเขามาฝึกฝน สิ่งมีชีวิตต่างแดนที่เดินทางมาที่นี่ ไม่น้อย" จงเซิงมองซูหนีฉางแวบหนึ่ง ส่ายหน้า

พรสวรรค์ของซูหนีฉาง ก็ยังคงหายากยิ่งนัก สำหรับดินแดนเซียนแล้ว สำคัญไม่แพ้กัน

อืม!

ทันใดนั้น ที่ไกลออกไปก็มีกลิ่นอายปราณที่น่าตกใจแผ่กระจายออกมา จากส่วนลึกของป่า มีปราณที่น่าหวั่นไหวปกคลุม

"นั่นคือสิ่งใด?" กู้ฉางเซิงขมวดคิ้ว เงาร่างเคลื่อนไหวเล็กน้อย ปรากฏตัวขึ้นบนยอดเขา มองออกไปด้วยเนตรเซียน อักขระยันต์ไหลเวียน แสงเซียนสว่างไสว

ที่ไกลออกไป มีแสงเซียนพุ่งทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้า ฉีกกระชากหมอกควัน

บนพื้นดินมีร่องรอยโลหิต เกล็ด ขน และท่อนแขนขากระจัดกระจาย นั่นคือกลิ่นอายปราณที่น่ากลัวอย่างยิ่ง

ในความว่างเปล่า แม่น้ำที่ยิ่งใหญ่และกว้างขวางสายหนึ่งปรากฏตัวขึ้น

ภายในนั้นมีพลังแห่งกาลเวลาที่เข้มข้นไหลเวียน คลื่นซัดสาด กฎเกณฑ์สอดประสาน ราวกับสามารถย้อนเวลากลับไปยังกาลเวลาอื่นได้

นั่นคือสายธารแห่งกาลเวลา

ยิ่งไปกว่านั้น ภายในสายธารแห่งกาลเวลายังคงมีขาของสัตว์ร้ายที่ไม่รู้จักตนหนึ่ง สีทองอร่าม มีลวดลายที่ซับซ้อน ราวกับสร้างขึ้นจากทองคำเซียนอมตะ ลอยขึ้นลงไปตามคลื่น ตั้งตระหง่านอยู่ภายในสายธารแห่งกาลเวลา!

ราวกับดวงอาทิตย์สีทองอร่ามดวงหนึ่งกำลังตกลงมา ตอนนี้กำลังลอยขึ้นอยู่ในหมอกควัน ทำให้โดยรอบสว่างไสว

นี่คือภาพเหตุการณ์ที่น่าตกใจ ตัวตนสูงสุดในอดีต ท่อนแขนขาปรากฏตัวขึ้นในสายธารแห่งกาลเวลา ราวกับกำลังขวางกั้นประวัติศาสตร์โบราณเอาไว้!

"นี่จะต้องเป็นท่อนแขนขาราชันเซียนอย่างแน่นอน ยิ่งไปกว่านั้นก็ยังคงไม่ใช่ราชันเซียนทั่วไป......" จงเซิงตกตะลึง เสียงสั่นเครือ

ตอนที่กลิ่นอายปราณที่น่ากลัวนั้นปรากฏตัวขึ้น กระทั่งเขาก็ยังคงรู้สึกหวาดกลัว ร่างกายราวกับกำลังจะแตกสลาย

ภายในสายธารแห่งกาลเวลา ยังคงมีปีก ท่อนแขนขา และเขาประหลาดลอยขึ้นลง โลหิตสีแดงฉาน น่ากลัวและแสบตา ทำให้ร่างกายราวกับกำลังจะระเบิดออก

"นั่นคือขากิเลน" กู้ฉางเซิงกล่าวด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ ในดวงตามีแสงเซียนสว่างไสว

เขารับรู้ถึงลวดลายโบราณบนขาสีทองอร่ามนั้น มีสัญลักษณ์แห่งความโชคดี ปรากฏอำนาจเทพ แต่กลับขาดหายไปในสายธารแห่งกาลเวลาที่นี่

ใกล้กับสายธารแห่งกาลเวลา มีสิ่งมีชีวิตต่างแดนมากมายมารวมตัวกัน ในดวงตาเต็มไปด้วยความร้อนรุ่มและโล�

กู้ฉางเซิงกระทั่งยังคงเห็นสิ่งมีชีวิตที่หัวมีเขาตนหนึ่ง ถือกรงขังสัมฤทธิ์เอาไว้ในมือ

ภายในนั้นมีกิเลนน้อยตัวหนึ่งสีขาวโพลน กลิ่นอายปราณอ่อนแอ นอนสลบอยู่ กำลังถูกปล่อยโลหิตออกมา เพื่อสังเวยแท่นบูชาห้าสี