บทที่ 51 พลังแห่งความสามัคคี
เรื่องนี้จะมีตอนฟรีทั้งหมด 1-200 ตอน และ....ถ้ายอดกดไลก์เพิ่ม 100 ก็จะแถมให้ฟรี 20 ตอนครับ (ปล.เริ่มนับจาก 8700 นะ เช่นขึ้นไป 8800 ก็บวกให้ 20 ตอน ถ้ายอดมันขึ้นยันจบเรื่อง ก็เปิดให้ฟรีหมดอะ)
*ครบหมื่น แถม 100 ตอนไปอีก เอาเป็นว่าจำกัดวันด้วยแล้วกัน เพราะงี้ถ้าเกิดครบขึ้นมาแบบ 2 ปีต่อมาลืมแหง เอาถึง 1/4/2568 นะครับ ก็คือ 1 เมษายน*
แฟนเพจกดไลก์ได้ที่ ยักษาแปร | Facebook
บทที่ 51 พลังแห่งความสามัคคี
ก่อนหน้านี้ หลินเสวียนสอบถามพนักงานบริษัทตู้เซฟแล้ว จึงรู้ว่าสามารถใช้【เครื่องตัดโลหะด้วยแก๊สออกซิอะซิทิลีน】ตัดตู้เซฟแบบใช้กำลังได้
ตู้เซฟในฝันของเขาก็คงตัดได้เหมือนกัน
เขาเปิดคอมพิวเตอร์แล้วเริ่มค้นหาข้อมูลที่เกี่ยวข้อง
จากข้อมูลในวิกิพีเดียออนไลน์ระบุว่า——
【เครื่องตัดโลหะด้วยแก๊สออกซิอะซิทิลีน】เป็นวิธีการตัดโลหะด้วยแก๊สความร้อนสูงมาก นิยมใช้กันทั่วไปในหลายอุตสาหกรรม ใช้ตัดเหล็กที่ไม่เป็นรูปทรงได้อย่างรวดเร็ว เช่น เหล็กแผ่นม้วน เหล็กแท่ง เหล็กโครงสร้าง และอื่น ๆ ซึ่งเป็นเหล็กที่ตัดยาก
หลักการง่ายมาก
ต้องใช้ถังแก๊สแรงดันสูงสองถัง ถังหนึ่งบรรจุอะเซทิลีนเหลว อีกถังบรรจุออกซิเจนเหลว นี่คือส่วนผสมหลักในการเผาไหม้ของเครื่องตัดแก๊ส
ถังแก๊สทั้งสองจะต่อกับหัวฉีดแรงดันสูงด้วยท่อ หลังจากปรับแรงดันและอัตราส่วนแก๊สให้เหมาะสมแล้วจุดไฟ ก็จะได้ “เปลวไฟ” ที่พุ่งแรงออกมา
รูปทรงคล้ายหัวไฟแช็กกันลมทั่วไป แต่ยาวกว่าหลายสิบเท่า
ที่ “ใจกลาง” เปลวไฟความเร็วสูงนั้น อุณหภูมิจะสูงถึง 3000 องศาเซลเซียส สูงกว่าจุดหลอมเหลวของเหล็ก (1500 องศาเซลเซียส) มาก จึงหลอมเหล็กให้กลายเป็นเหล็กหลอมได้ง่าย ๆ และตัดได้อย่างสมบูรณ์
หลินเสวียนค้นหาวิดีโอการตัดตู้เซฟในเว็บไซต์วิดีโอ และทุกคลิปใช้เครื่องตัดโลหะด้วยแก๊สออกซิอะซิทิลีนทั้งหมด
เห็นเปลวไฟสีขาวสว่างพุ่งแรง เมื่อกระทบตู้เซฟ เหมือนตัดผ่านเต้าหู้เลย! เศษเหล็กเล็ก ๆ ที่ติดไฟกระจายไปทั่ว! แค่สิบวินาทีก็ตัดตู้เซฟออกเป็นสองส่วนได้แล้ว!
เหล็กหลอมที่แข็งตัวบริเวณรอยตัด มีแสงสีแดงเรือง ๆ เหมือนกำลังคร่ำครวญถึงความอ่อนแอต่อความร้อนสูงเช่นนี้
เขาเคยเห็นตู้เซฟในฝันนั้นหลายครั้งแล้ว
สีภายนอกหลุดลอกไปประมาณแปดส่วนสิบ
ภายในยังมีคราบสนิมหลายชั้น
ดูแล้วก็รู้ว่าเก่ามาก
ถ้ามันเป็นสนิมได้ แสดงว่าวัสดุต้องเป็นเหล็กแน่นอน จุดหลอมเหลวไม่เกิน 1500 องศาเซลเซียส ใช้เครื่องตัดแก๊สออกซิอะซีทิลีนตัดได้สบาย ๆ
หลินเสวียนก็เลยไปค้นคว้าข้อมูลเพิ่มเติม…
เทคโนโลยีของเครื่องตัดแก๊สออกซิอะซีทิลีนนั้นพัฒนาแล้วและแพร่หลายมาก หาซื้อได้ง่าย ๆ ตามไซต์งานก่อสร้าง ตลาดเหล็ก หรือแม้แต่ในเว็บขายของออนไลน์ก็มีขาย
ยิ่งร้านเล็ก ๆ ริมถนนที่ทำป้ายโฆษณาเหล็กโครงสร้างนี่แทบจะร้านไหนก็มีกันคนละเครื่อง
“ถ้าของแบบนี้หาได้ง่ายขนาดนี้ งั้นในฝันก็คงหาเจอไม่ยากหรอก”
แล้วหลินเสวียนก็จำได้ว่า ที่จริงแล้วเขาเคยเห็นของแบบนี้มาแล้วนับไม่ถ้วนในชีวิต
ตอนเรียนประถม เขาและเกาหยางจะเดินผ่านถนนป้ายโฆษณาตอนไปโรงเรียน พวกช่างมักจะใช้เครื่องเชื่อมและเครื่องตัดแก๊สออกซิอะซีทิลีนในการเชื่อมป้ายเหล็กโครงสร้าง
ของสองอย่างนี้เวลาใช้งานความสว่างสูงมาก และจะกระเด็นเป็นประกายไฟร้อน ๆ ช่างจึงต้องใส่แว่นตาป้องกันแบบหนา ๆ ปิดบังใบหน้าไว้หมด
ส่วนหลินเสวียนกับเกาหยางที่เดินผ่านไป ก็มักจะเผลอมองไปแวบหนึ่ง ทำให้เกิดจุดดำในสายตาอยู่นาน เหมือนกับมองดวงอาทิตย์โดยตรงเลย
…
หลินเสวียนปิดคอมพิวเตอร์
เริ่มวางแผนสำหรับการเข้าไปในฝันคืนนี้
“หาเครื่องตัดแก๊สออกซิอะซีทิลีนในฝันคงไม่ใช่ปัญหา แต่ปัญหาคือ…จะขนย้ายของหนักและยุ่งยากแบบนี้ไปยังโกดังธนาคารได้ยังไง?”
ถังแก๊สเหลวสองถังหนักมาก ต้องใช้คนสองคนถึงจะยกได้หนึ่งถัง นั่นหมายความว่าต้องมีอย่างน้อยสี่คนถึงจะทำได้
และไม่ใช่แค่ถังแก๊สสองถังก็จะเสร็จ
ยังต้องเอาท่อส่งแก๊ส หัวฉีด และแว่นตาป้องกัน…
งานนี้ยากขนาดนี้ ต้องใช้คนอย่างน้อยห้าหกคนถึงจะสำเร็จ
“ห้าหกคน……ฉันจะไปหาคนพวกนั้นมาจากไหนกันเล่า ในฝันหรือ?”
ถึงแม้จะนับพี่แมวอ้วนกับซีซีเข้าไปด้วย สองคนนั้นก็ยังวางอารมณ์ลงได้ ร่วมมือกันอย่างไม่เคยมีมาก่อน รวมกับฉันเองก็มีแค่สามคนเท่านั้น
“แล้วจะนับลูกน้องสามคนของพี่แมวอ้วนด้วยมั้ย?”
หลินเสวียนนึกถึงลูกน้องสามคนที่ตายไปตั้งแต่ฉากแรก……
ลูกน้องที่มือไม่สะอาด ลูกน้องคนที่สองที่ไปยุ่งกับพี่สะใภ้ และลูกน้องคนที่สามที่คิดทรยศหักหลังองค์กร……
“พวกมันเนี่ยนะจะไว้ใจได้?”
แค่คิดถึงบรรดาลูกน้องสารพัดสารเพของพี่แมวอ้วน หลินเสวียนก็อดขมวดคิ้วไม่ได้
แต่ตอนนี้ก็ไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว
ต้องเสี่ยงดูสักตั้ง
“เพื่อให้แผนสำเร็จ ฉันต้องรวมกลุ่มพวกคนไม่ซื่อสัตย์ พวกที่คิดจะทำเรื่องไม่ดีพวกนี้ให้เป็นหนึ่งเดียว ร่วมมือกันอย่างพร้อมเพรียง……มันเป็นงานใหญ่จริง ๆ ด้วย”
หลินเสวียนหลับตาลง
เริ่มคิดถึงแผน【ตัดตู้นิรภัยด้วยความรุนแรง】ในคืนนี้ที่เขาจะเข้าไปในฝัน:
1. หาวิธีโน้มน้าวพี่แมวอ้วนและซีซี ให้พวกเขาวางอารมณ์ลง เลิกเป็นศัตรูกัน จับมือเป็นมิตร ตกลงที่จะร่วมมือกัน
2. พาพี่แมวอ้วนและซีซีไปหาอุปกรณ์ตัดแก๊สออกซิอะซีทิลีน แล้วขนขึ้นรถตู้ ไปส่งที่ธนาคารเป้าหมาย
3. ห้ามพี่แมวอ้วนไม่ให้กำจัดล้างบางพลพรรค ใช้ลูกน้องสามคนของพี่แมวอ้วนเป็นแรงงาน ขนถังแก๊สแรงดันสูงสองถังไปที่โกดังธนาคาร
4. ประกอบชิ้นส่วนต่าง ๆ ของเครื่องตัดเข้าด้วยกัน ใช้ความร้อนสูงตัด เปิดตู้นิรภัยได้สำเร็จ
“อืม แบบนี้ดูจะปลอดภัยกว่าในแง่ของตรรกะ”
ตอนนี้รหัสผ่านไม่สำคัญแล้ว หัวตัดแก๊สออกซิอะซิทิลีน อุณหภูมิ 3,000 องศาเซลเซียส นั่นแหละคือรหัสผ่านที่แท้จริง!
……
ได้กลับบ้านหลังเลิกงานพอดีเสียที
หลินเสวียนทานข้าวเย็นง่าย ๆ แล้วดูทีวีสักพัก ก่อนจะเตรียมตัวเข้านอน
เขาหลงอยู่ในความฝันนี้มาเกิน 20 ปี รู้ดีว่าที่ไหนมีร้านขายวัสดุก่อสร้าง ที่ไหนมีร้านทำป้ายโฆษณา การหาหัวตัดแก๊สออกซิอะซิทิลีนจึงไม่ใช่เรื่องยาก
จุดที่อาจผิดพลาดได้ ก็คือพี่แมวอ้วนกับซีซีจะร่วมมืออย่างจริงใจหรือเปล่า
โชคดีที่เขามีจุดยืนที่เหนือกว่า มีแต้มต่อพอที่จะเจรจากับทั้งสองตัว
ไม่มีปัญหาอะไร
เขาอาบน้ำแปรงฟัน ปิดไฟแล้วนอนลงบนเตียง
“ออกเดินทาง”
……
……
ฮือ!
ลมร้อนในหน้าร้อนที่คุ้นเคยพัดผ่านใบหน้า หลินเสวียนไม่ได้รู้สึกถึงความร้อนแบบนี้ในความฝันมานานแล้ว
ร่างกายรู้สึกอบอุ่นขึ้นทันที
เขาเหลือบมองป้ายอิเล็กทรอนิกส์ข้าง ๆ :
【2624 ปี 28 สิงหาคม】
【21:42】
สภาพแวดล้อม ผู้คน และภาพต่าง ๆ ก็เหมือนเดิมทุกอย่าง
หลินเสวียนคาดว่า เมื่อบทความวิจัยของศาสตราจารย์ซวีหยุนเผยแพร่ออกไป เทคโนโลยีของมนุษยชาติจะก้าวหน้าอย่างก้าวกระโดดแน่นอน
เมื่อถึงตอนนั้น จัตุรัสแห่งนี้ในความฝัน ก็จะต้องเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง
ไม่ว่าจะเป็นเทคโนโลยี อาคารรอบ ๆ วิถีชีวิตของผู้คน หรือแม้แต่ของเล่นของเด็ก ๆ บนจัตุรัส ทุกอย่างจะแตกต่างออกไป
“ความฝันที่ไม่เปลี่ยนแปลงมา 23 ปี ในที่สุดก็กำลังจะเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่แล้ว”
“ถึงตอนนั้น จัตุรัสแห่งนี้ยังคงอยู่ไหม? ภาพรอบข้างจะเป็นอย่างไร?”
แค่คิดว่าอีกไม่นานก็ต้องจากลาสิ่งที่คุ้นเคย หลินเสวียนก็อดรู้สึกเสียดายไม่ได้
“งั้นก็ใช้เวลาที่เหลืออยู่นี่แหละ…ไปเปิดตู้เซฟกันเถอะ ฉันก็อยากรู้เหมือนกันว่าข้างในมันซ่อนอะไรอยู่”
มองไปทางทิศตะวันออก สองพี่น้องที่ตะโกนว่า “ลูกเตะอุลตร้า! อุลตร้าสไลด์!” นั้นวิ่งหนีไปไกลแล้ว ทิ้งหน้ากากไว้ข้างหลัง
หลินเสวียนเดินเข้าไปเก็บหน้ากากอุลตร้าแมนที่อยู่บนพื้นขึ้นมาสวม
แล้วเดินไปหาเงาอ้วนท้วมที่กำลังลงมาจากรถตู้คันนั้น
“พี่แมวอ้วน!”
“หือ?” เจ้าของใบหน้ากลม ๆ ที่สวมหน้ากากแมวไรน์หันกลับมามอง
ปัง!
หลินเสวียนวางมือขวาลงบนบ่าของเขา
ใบหน้าทั้งสองใกล้ชิดกัน แล้วกระซิบเบา ๆ ว่า
“ฟังผมให้ดีนะ ผมมีเรื่องสำคัญจะบอก……”