บทที่ 231 กระหายเลือด
บทที่ 231 กระหายเลือด เฉินโส่วอี้เดินไปเรื่อยๆ พร้อมกับไอเบาๆ เป็นระยะ เลือดและฟองเลือดหลั่งออกจากจมูกและปากไม่หยุด เขายื่นมือเช็ด และพบว่ามือเต็มไปด้วยเลือด ในเลือดยังมีเศษชิ้นส่วนปอดปนออกมาด้วย บาดแผลครั้งนี้รุนแรงกว่าครั้งก่อนหน้าสองวันก่อนมาก ครั้งก่อนเป็นเพียงพิษที่ซึมเข้าสู่แผลจนไม่สามารถสมานไ...