บทที่ 229 ผู้ล่าจากฟากฟ้า
บทที่ 229 ผู้ล่าจากฟากฟ้า แสงจันทร์บางเบาถูกเมฆหมอกบาง ๆ บดบังจนมืดสลัว เฉินอวี่เว่ยมองดูน้องชายลูกพี่ลูกน้องที่กำลังเดินกลับมาทางพวกเธอพร้อมกลิ่นคาวเลือดและความดุดันรุนแรงที่แผ่ออกมา เธออ้าปากค้าง ภาพการต่อสู้อันโหดเหี้ยมที่ผ่านมาทำให้จิตใจของเธอชาไปหมด เธอเริ่มสงสัยว่าน้องชายคนนี้ยังเป็นมนุษย์อยู่...